ਧਯਾਇ ੫
੩੧
ਵਸੁਦੇਵ ਜੀ ਬੋਲੇ ਮਹਾਰਾਜ ਤੁਮ ਸੱਚ ਕਹਿਤੇ ਹੋ ਇਸਮੇਂ ਤੁਮਾਰੇ ਕੁਛ ਦੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਬਿਧਾਤਾ ਨੇ ਯਹੀਂ ਹਮਾਰੇ ਕਰਮ ਮੇਂ ਲਿਖਾ ਥਾ,ਯੋਂ ਸੁਨ ਕੰਸ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਅਤਿ ਹਿਤ ਸੇ ਵਸੁਦੇਵ ਦੇਵਕੀ ਕੋ ਅਪਨੇ ਘਰ ਲੇ ਆਯਾ ਭੋਜਨ ਕਰਵਾਇ ਬਸਤਰ ਪਹਿਰਾਇ ਬੜੇ ਆਦਰ ਭਾਵ ਜੇ ਦੋਨੋਂ ਕੋ ਫੇਰ ਵਹੀਂ ਪਹੁਚਾਇ ਦੀਆ ਔਰ ਮੰਤ੍ਰੀ ਕੋ ਬੁਲਾ ਕੇ ਕਹਾ ਕਿ ਦੇਵੀ ਕਹਿ ਗਈ ਹੈ। ਤੇਰਾ ਬੈਰੀ ਜਗ ਮੇਂ ਜਨਮਾ ਇਸ ਸੇ ਅਬ ਦੇਵਤਾਓਂ ਕੋ ਜਹਾਂ ਪਾਓ ਤਹਾਂ ਮਾਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਉਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਮੁਝਸੇ ਝੂਠੀ ਬਾਤ ਕਹੀ ਥੀ ਕਿ ਆਠਵੇਂ ਗਰਭ ਮੇਂ ਤੇਰਾ ਸ਼ਤ੍ਰੂ ਹੋਗਾ ਮੰਤ੍ਰੀ ਬੋਲਾ ਮਹਾਰਾਜ ਉਨਕਾ ਮਾਰਨਾ ਕਯਾ ਬੜੀ ਬਾਤ ਹੈ ਵੇ ਤੋ ਜਨਮ ਕੇ ਭਿਖਾਰੀ
ਹੈਂ ਜਦ ਆਪ ਕੋ ਪੀਏਗਾ ਤਬੀ ਵੇ ਭਾਗ ਜਾਏਂਗੇ ਇਨਕੀ ਕਾ ਸਾਮਰੱਥ ਹੈ ਜੋ ਤੁਮਾਰੇ ਸਨਮੁਖ ਹੋਂ ਬ੍ਰਹਮਾ ਆਠ ਪਹਿਰ ਗਯਾਨ ਧਯਾਨ ਮੇਂ ਰਹਿਤਾ ਮਹਾਦੇਵ ਭਾਗ ਧਤੂਰਾ ਖਾਇ ਇੰਨ ਕਾ ਕਛੁ ਤੁਮ ਪਰ ਨ ਬਸਾਇ ਰਹੇ ਨਾਰਾਇਣ ਤੋ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਨਹੀਂ ਜਾਨਤੇ ਲਖਮੀ ਕੇ ਸਾਥ ਰਹਿਤੇ ਹੈਂ ਸੁਖ ਮਾਨੇਂ ॥
ਕੰਸ ਬੋਲਾ ਨਾਰਾਇਣ ਕੋ ਕਹਾਂ ਪਾਵੇਂ ਔਰ ਕਿਸ ਬਿਧਿ ਜੀਤੇਂ ਸੋ ਕਹੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਨੇ ਕਹਾ ਮਹਾਰਾਜ ਜੋ ਨਾਰਾਇਣ ਕੋ ਜੀਤਾ ਚਾਹਤੇ ਹੋ ਤੋ ਜਿਨਕੇ ਘਰ ਮੇਂ ਆਠ ਪਹਿਰ ਉਨਕਾ ਬਾਸ ਹੈ ਤਿਨ ਹੀ ਕਾ ਅਬ ਬਿਨਾਸ਼ ਕਰੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣ, ਵੈਸ਼ਨਵ, ਯੋਗੀ, ਜਤੀ, ਤਪਸਵੀ, ਸੰਨਯਾਸੀ,ਬੈਰਾਗੀ ਆਦਿ ਜਿਤਨੇ ਹਰਿ ਕੇ ਭਗਤ ਹੈਂ ਤਿਨ ਮੇਂ ਲੜਕੇ ਸੇ ਲੇ ਬੂਢੇ ਤਕ ਏਕ ਭੀ ਜੀਤਾ ਨ
