ਧ੍ਯਾਇ ੫੩
੨੨੩
ਕੀ ਸਭਾ ਮੇਂ ਪਹੁੰਚਾ ਦੇਖਤੇ ਹੀ ਰਾਜਾ ਨੇ ਪ੍ਰਣਾਮ ਕਰ ਜਬ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਸੇ ਪੂਛਾ ਕਹੋ ਦੇਵਤਾ ਆਪਕਾ ਆਨਾ ਕਹਾਂ ਸੇ ਹੂਆ ਔਰ ਯਹਾਂ ਕਿਸ ਮਨੋਰਥ ਕੇ ਲੀਏ ਆਏ ਤਬ ਤੋ ਉਸ ਬਿੱਪ੍ਰ ਨੇ ਅਸੀਸ ਦੇ ਅਪਨੇ ਆਨੇ ਕਾ ਸਬ ਬ੍ਯੋਰਾ ਕਹਾ ਸੁਨਤੇ ਹੀ ਪ੍ਰਸੰਨ ਹੋ ਰਾਜਾ ਸਿਸਪਾਲ ਨੇ ਆਪਨਾ ਪਰੋਹਿਤ ਬੁਲਾਇ ਟੀਕਾਲੀਆ ਔਰ ਉਸ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੋ ਬਹੁਤ ਕੁਛ ਦੇ ਬਿਦਾਕੀਆ ਪੀਛੇ ਜਰਾਧ ਆਦਿ ਸਬ ਦੇਸ਼ ਦੇਸ਼ ਕੇ ਨਰੇਸੋਂ ਕੋ ਨ੍ਯੋਤ ਬੁਲਾਯਾ ਵੇ ਸਬ ਅਪਨੇ ਦਲ ਲੇ ਲੇ ਆਏ ਤਬ ਯਹ ਭੀ ਅਪਨਾ ਸਭ ਕਟਕ ਨੇ ਬ੍ਯਾਹਨ ਚਲਾ ਉਸ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਨੇ ਆ ਰਾਜਾ ਭੀਸ਼ਮਕ ਸੇ ਕਹਾ ਜੋ ਟੀਕਾ ਲੇਗਿਆ ਥਾ ਕਿ ਮਹਾਰਾਜ ਮੈਂ ਰਾਜਾ ਸਿਸਪਾਲ ਕੋ ਟੀਕਾ ਦੇ ਆਯਾ ਵੁਹ ਬੜੀ ਧੂਮ ਧਾਮ ਸੇ ਬਰਾਤ ਲੇ ਬ੍ਯਾਹਨੇ ਕੋ ਆਤਾ ਹੈ ਆਪ ਆਪਨਾ ਕਾਰਜ ਕੀਜੈ॥
ਯਿਹ ਸੁਨ ਰਾਜਾ ਭੀਸ਼ਮਕ ਪਹਿਲੇ ਨਿਪਟ ਉਦਾਸ ਹੂਏ ਪੀਛੇ ਸੋਚ ਸਮਝ ਮੰਦਿਰ ਮੇਂ ਜਾਇ ਉਨ੍ਹੋਂ ਨੇ ਪਟਰਾਨੀ ਸੇ ਕਹਾ ਵੁਹ ਸੁਨ ਕਰ ਲਗੀ ਮੰਗਲਾਮੁਖੀ ਔ ਕੁਟੰਬ ਕੀ ਨਾਰੀਯੋਂ ਕੋ ਬੁਲਾਇ ਮੰਗਲਾਚਾਰ ਕਰਵਾਇ ਬ੍ਯਾਹ ਕੀ ਸਬ ਰੀਤਿ ਭਾਂਤ ਕਰਨੇ ਫਿਰ ਰਾਜਾ ਨੇ ਬਾਹਰ ਆ ਪ੍ਰਧਾਨ ਔ ਮੰਤ੍ਰੀਯੋਂ ਕੋ ਆਗ੍ਯਾ ਦੀ ਕਿ ਕੰਨ੍ਯਾ ਕੇ ਬਿਯਾਹ ਮੇਂ ਹਮੇਂ ਜੋ ਜੋਵਸਤੁ ਚਾਹੀਏ ਸੋ ਸੋ ਸਬ ਇੱਕਠੀ ਕਰੋ ਰਾਜਾਕੀ ਆਗ੍ਯਾ ਪਾਤੇ ਹੀ ਮੰਤ੍ਰੀ ਔ ਪ੍ਰਧਾਨੋਂ ਨੇ ਸਬ ਵਸਤੁ ਬਾਤ ਕੀ ਬਾਤ ਮੇਂ ਬਨਵਾਇ ਮੰਗਵਾਇ ਲਾਇ ਧਰੀਂ ਲੋਗੋਂ ਨੇ ਦੇਖਾ ਸੁਨਾ ਤੋਂ ਯਿਹ ਚਰਚਾ ਨਗਰ ਮੇਂ ਫੈਲੀ
