ਕੰਸ ਰਾਜ
੧੫
ਦੇਸ਼ ਪਰ ਚੜ੍ਹ ਗਿਆ ਵਹਾਂ ਕਾ ਰਾਜਾ ਜਰਾਸੰਧ ਬੜਾ ਜੋਧਾ ਥਾ ਤਿਸ ਸੇ ਮਿਲ ਇਸਨੇ ਮੱਲ ਯੁੱਧ ਕੀਆ ਤੋਂ ਉਸ ਨੇ ਕੰਸ ਕਾ ਬਲ ਲਖ ਲੀਆ ਤਬਹਾਰ ਮਾਨ ਅਪਨੀ ਬੇਟੀ ਛੋਟੀ ਦੋ ਬਯਾਹ ਵੀਂ ਪਹਿਲੇ ਮਥੁਰਾ ਮੇਂ ਆਇਆ ਔਰ ਉਗ੍ਰਸੈਨ ਸੇ ਬੈਰ ਬੜ੍ਹਾਯਾ ਏਕ ਦਿਨ ਕੋਪ ਕਰ ਅਪਨੇ ਪਿਤਾ ਸੇ ਬੋਲਾ ਕਿ ਤੁਮ ਰਾਮ ਨਾਮ ਕਹਿਨਾ ਛੋਝਦੋ ਔਰ ਮਹਾਂਦੇਵ ਕਾ ਜਪ ਕਰੋ ਉਸਨੇ ਕਹਾ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਕਰੜਾ ਦੁਖ ਹਰਤਾ ਵਹੀ ਹੈਂ ਜੋ ਉਨਕੋ ਨਹੀਂ ਭਜੂੰਗਾ ਤੋ ਅਧਰਮੀ ਹੋ ਕੈਸੇ ਭਵਸਾਗਰ ਪਾਰ ਹੂੰਗਾ ਯਿਹ ਸੁਨ ਕੰਸ ਨੇ ਖੁਨਸਾਇ ਬਾਪ ਕੋ ਪਕੜ ਕਰ ਸਾਰਾ ਰਾਜ ਲੇ ਲੀਆ ਔਰ ਨਗਰ ਮੇਂ ਡੌੰਡੀ ਫੇਰਦੀ ਕਿ ਕੋਈ ਯੱਗਯ ਦਾਨ ਤਪ ਧਰਮ ਔਰ ਰਾਮ ਕਾ ਨਾਮ ਲੇਨੇ ਨ ਪਾਵੇ ਐਸਾ ਅਧਰਮ ਬੜ੍ਹਾ ਕਿ ਗੋ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਔਰਹਰਿ ਕੇ ਭਗਤ ਦੁਖ ਪਾਨੇ ਲਗੇ ਔਰ ਧਰਤੀ ਅਤਿ ਬੋਝ ਸੇ ਮਰਨੇ ਲਗੀ ਜਬ ਕੰਸ ਸਬ ਰਾਜਾਯੋਂ ਕਾ ਰਾਜ ਲੇ ਚੁਕਾ ਤਬ ਏਕ ਦਿਨ ਅਪਨਾ ਦਲ ਲੇ ਰਾਜਾ ਇੰਦ੍ਰਾ ਸਨ ਬਿਨ ਤਪ ਕੀਏ ਨਹੀਂ ਮਿਲਤਾ ਆਪ ਬਲ ਕਾ ਗਰਬ ਨ ਕਰੀਏ ਦੇਖੋ ਗਰਬ ਨੇ ਰਾਵਣ ਕੁੰਭਕਰਣ ਕੋ ਕੈਸਾ ਖੋ ਦੀਆ ਕਿ ਜਿਨ ਕੇ ਕੁਲ ਮੇਂ ਏਕ ਭੀ ਨ ਰਹਾ ॥
ਇਤਨੀ ਕਥਾ ਕਹ ਸੁਕਦੇਵ ਜੀ ਰਾਜਾ ਪਰੀਛਤ ਸੇ ਕਹਿਨੇ ਲਗੇ ਕਿ ਰਾਜਾ ਜਬ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਪਰ ਅਤਿ ਅਧਰਮ ਹੋਨੇ ਲਗਾ ਤਬ ਪ੍ਰਿਥਵੀ ਦੁਖ ਪਾਇ ਘਬਰਾਇ ਗਾਇ ਕਾ ਰੂਪ ਬਨ ਡਕਾ-
