ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਪ੍ਰੀਤਮ ਦੇ ਵਲ
ਨ੍ਹਾਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸੀਸ ਜੋ, ਗਲ ਵਿਚ ਕਾਲੇ ਵਾਲ।
ਨਿਸ ਕਾਲੀ ਚੰਦ ਨਿਕਲਿਆ,ਜੋਬਨ ਉਛਲੇ ਨਾਲ॥
ਪ੍ਰੀਤਮ ਡਾਲੇ ਕੇਸ ਗਲ, ਮੁਖ ਪੈ ਬਿਖਰੇ ਢੇਰ।
ਸੂਰਜ ਬਦਲੀ ਛਿਪ ਗਿਆ,ਜਗ ਵਿਚ ਪਿਆ ਹਨੇਰ॥
ਪ੍ਰੀਤ:-
ਸਭ ਦੇ ਤਾਨ੍ਹੇ ਹੋਰ ਨਮੋਸ਼ੀ, ਸਾਰੀ ਸਿਰਤੇ ਸਹਿਨੀ।
ਪ੍ਰੀਤ ਨਿਭਾਨੀ ਸੌਖੀ ਨਾਹੀਂ,ਸਿਰ ਜਾਏ,ਗਲ ਰਹਿਨੀ॥
ਵਿਛੋੜਾ:-
ਪਿਆ ਵਿਛੋੜਾ ਅਰਸ਼ ਦਾ, ਕੌਨ ਮਿਲਾਵੇ ਆਨ।
ਕਹਿਰ ਪਵੇ ਉਨ ਦੂਤੀਆਂ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿਛੋੜੀ ਜਾਨ॥
੧੦੭
