ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
( ੨੦੬ )
ਚਾਹੀਦੀ ਕਿ ਅਸੀ ਕਿਸੇ ਮੈਂਤਰ ਨਾਲ ਈ ਲੱਖਾਂ ਪਤੀ ਬਣ ਜਾਈਏ ।
ਭੈੜੇ ਦੀਦ
ਇੱਕ ਦਿਨ ਸੁਕਰਾਤ ਕਿਸੇ ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਕੋਲ ਬੈਠਾ ਸੀ ਤੇ ਡੰਗਰ ਕੋਲ ਦੀ ਲੰਘੀ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਉਸਦੇ ਵੇਖਦਿਆਂ ਵੇਖਦਿਆਂ ਇੱਕ ਮਧਰਾ ਤੇ ਬੇਡੋਲ ਜਿਹਾ ਸਾਹਨ ਲੰਘਿਆ।
ਸੁਕਰਾਤ:-ਮਿਸ਼ਰ ਜੀ, ਇਹ ਚਾਂਦ ਕਿਦ੍ਹਾ ਏ ?
ਬ੍ਰਾਹਮਣ:-ਇਹ ਕਿਸੇ ਦਾ ਨਹੀਂ, ਇਹ ਤਾਂ ਪਵਿੱਤ੍ਰ ਏ।
ਸੁਕਰਾਤ:-ਪਰ ਇਹ ਗਾਵਾਂ ਕੱਜਦਾ ਏ ?
ਬ੍ਰਾਹਮਣ:-ਆਹੋ ਜੀ, ਇਹਾ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਸਾਹਨ ਏ ਤੇ ਏਹੀ ਸਾਡੀਆਂ ਗਾਵਾਂ ਕੱਜਦਾ ਏ ।
ਸੁਕਰਾਤ:-ਪੰਡਤ ਜੀ, ਤੁਹਾਡੇ ਵਰਗੇ ਪੰਡਤ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਬੜੀ ਹਰਾਨ ਏ ਜੇਹੜੇ ਬੂਚੜਖਾਨਿਆਂ ਦੀ ਪਰਵਸਤੀ ਕਰਦੇ ਓ ।
ਬ੍ਰਾਹਮਣ:-(ਬੜਾ ਗੁੱਸੇ ਹੋਕੇ ) ਸੁਕਰਾਤ ਜੀ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਗੱਲ ਦੀ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਪਈ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਮੁੜ ਏਹਾ ਜਹੀ ਗੱਲ ਆਖੀ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਾਰ ਸੁੱਟਾਂਗਾ ।
ਸੁਕਰਾਤ:-ਮਿਸ਼ਰ ਜੀ, ਮੈਨੂੰ ਸੱਚ ਮੁਚ ਬੜਾ
