(੮੧)
ਉਖ਼ਰ ਦੋਹੜੀ ਉਹਟਗਜ਼ਮਾਨੇਨੂੰਲਾਗ੍ਰਿਆਣ੍॥ਇਤ-ਆਂ_ਨਾੇ।ਸੀ. ਉਸੜ੍ਰਾਦ ਮੁਸੱਵਰਾਂ ਦਾ ਕਰਕੇ ਕਸਬ ੨
ਵਿਘਨ ਵਾਲਾ। ਫੋਟੋ ਕੈਮਟੇ ਨਾਲ ਉਤਾਰਨਕੀਹੋਸੀਪਾ ਹੂ 7 ਟਰ ! _ਤਸ਼ੂਵੀਰ ਬਨਾਨ ਵਾਲ'॥__-”
`_ ਇਕ ਦਿਨ ਸਦ ਕੇ ਕਿਹਾ ਸਰਦਾਰਨੀ ਨੇਤੁਸੀਂ ਪਿਆਰੇ, ਰ੍
, ਜੇਮਜ ਸਦਰ ਼ ਦੇਹੋ।ਲਿਖਕੇ, ਹਾਲ ਮੇਰਾ ਓਹਨੂਏਹ ੰ ਪੁਛੋ (,, ਓਥੇਕਿਸਤਰਾਂ ਵਕੜ ਗੁਜ਼ਾਰਦੇ ਹੋ.।ਬਨਿ“ਕੰਖ ਕਿ,ਅਜ੍ਹ ।[ ਬੇਕਾ ਬੈਠੇਜ! ਰਪਏਮੋਇਆਂ ਦੇਵੇਟੇ ਉਤਾਰਦ,। ਕੀਵਜਾਹੁਂ__
1 ਪੁੜਮੋਤਰਾ ਲਵੀਂਡਰ ਕਿ ਦੇ ਕਰ ਟ ਗੋ ਤੁਸੀਂ ਹੁਦਰਵ ੇੋ॥' _ ਕੋਈਨਾਪਾਸ_ਮੇਦੇ ਕੁਝਤਾਂਖਾਨ ਜੇਹਾ ਮੇਰੇਘਲਨਾਂ ਸ਼ੀ..ਜੇ.ਏਹ_ ਸਮਬਦੇ_ਸਓ ਏਥੋਂ ਪੌਂਚਨਾਂ ਨਹੀ' ਏਡਾ ਲ੍ਮਾੰ
“_ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਕਿਓਂਮਲ਼ਨਾ ਸੀ॥...-- __ .,
- -
ਖਤਦਾਜਫਾਬ ਅਇਆਮ ਲਾਦੌਰ: ਸਿੰਘ ਸ੍ਰਟਾਰ ਸੀ ਯਾਰਮੇਰਾਂ ਅਜ਼ਾਂ ਲਗੀਆਂ ਤੇ ਵਿਚ ਖ਼ਾਬ ਆਇਆ.। ਆ ਦਸੁ ਖ਼ਾਮੋਸ਼
| ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਦੋਂ ਵਾਪਸ,ਕੋਈ ਗ਼ਰੀਬ ਨਵਾਬ,ਆਇਆ, ।ਮੇਰੋ [_ਕੇਸਸ਼ਾਜ਼ਿਰਦਾਂ ਨੂੰਦੇਨ ਓਹਨੂੰ ਜੇ ਜੇ ਓਹਨਾਵਲ ਂ ਮੇਰਾ ਹਿਸਾਬ _ ਆਇਆ । ਬਿਦਖ਼ਤ,ਕਰਨ ਉਸੜ੍ਾਦਨੀ ਦੀ,ਸਮ ਮੈਨੂੰਡ੍ਹਡੇ
ਨੇਕ,ਖਿਆਲ ਨੇਸਾਰਿਆਂ ਦੇ। ਪਰ ਏਹ ਆਖ ਦੇਵੀ' ਸਰਦਾਰੀ ਨੂੰ ੈਨ ਜਨ, ੇਬਨਕੇ, ਵਿਚ ਤਾਰਿਆਦੇ ਨਕ .-- - ਅਖਾਂਖੁਲੀਆਂ,ਯਾਰ ਨਾਂ ਨਜ਼ਰ ਆਏ ਗਲਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ
ਲਨ ਅਹਿਲ
ਨੈਫਰਾਰ ਗਏ: ਨੇ। ਸਾਨੂੰ ਪੈਰ,ਪਿਆਵਿਆਛਡ ਂ ਕੇਤੇ ਆਪ 0(606666014080/3006106/440430/00%80/360000.0ੂ
