ਪੰਨਾ:ਪੂਰਨ ਭਗਤ ਕਾਦਰਯਾਰ.djvu/26

ਮਾਏ ਡੋਲ ਨਾਹੀ॥ ਕਾਦ੍ਰਯਾਰ ਮੀਆਂ ਦੋਵੇ ਝਗੜਦੇ ਨੀ ਸਾਂਈ ਬਾਝ ਦੂਜਾ ਹੋਰੁ ਕੋਲ ਨਾਹੀ॥੧੯॥ ਗੈਨ ਗੰਮ ਨਾ ਜਾਣਦੀ ਖੌਫ ਖਤ੍ਰਾ ਲੂਣਾ ਉਠ ਕੇ ਪਕੜਿਆ ਆਣ ਚੋਲਾ॥ ਇਕ ਵਾਰ ਤੂੰ ਬੈਠ ਪਲੰਘ ਉਤੇ ਕਰਾ ਮਿੰਨਤ ਤੇਰੀ ਸੁਨੀ ਅਰਜ ਗੋਲਾ॥ ਪਰੀ ਜੇਹੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਅਰ