ਛੋ ਦਰਬਾਰ ਆਇਆ ।।੭।। ਖੇ ਖੁਸੀ ਹੋਈ ਸਲਵਾਹਨ ਨੂੰ ਜੀ ਪੂਰਨ ਭਗਤਿ ਜਦ ਆਣ ਸਲਾਮ ਕੀਤਾ।। ਬਾਪੁ ਨਾਲਿ ਖੁਸੀ ਗਲ ਲਾਵਦਾ ਈ ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਸਿਰ ਵਾਰਨਾ ਚਾਇ ਕੀਤਾ।। ਪੂਰਨ ਬੈਠ ਕੇ ਵਿਚੁ ਕਚਹਿਰੀਆਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਵਲ ਧਿਆਨ ਕੀਤਾ।। ਕਾਦ੍ਰਯਾਰ ਨਾ ਸੂਣ