ਕਹਿਣ ਤੇ ਆਪਣੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਦੁਨੀਆ ਦਾਅ ਤੇ ਲਾ ਦੇਣ ਦੀ?
ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵਾਰ ਉਸ ਤੋਂ ਇਹ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਪੁੱਛ ਨਾ ਸਕਿਆ।
ਲੁਧਿਆਣਾ ਨੇੜੇ ਆਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਮੇਰੀ ਬੇਚੈਨੀ ਵਧ ਗਈ। ਮੈਂ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਤੋਂ ਇਹ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਾਂ ਜਾਂ ਨਾ।
ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਇਸ ਕਸ਼ਮਾਕਸ਼ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਡੂੰਘਾ ਸਾਹ ਲੈਂਦਿਆਂ ਉਹ ਬੋਲਿਆ, " ... ਬੱਸ, ਭਾਅ ਜੀ! ਹੁਣ ਤਾਂ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕੋ ਇੱਛਾ ਉਬਾਲੇ ਖਾਣ ਡਹੀ ਜੇ-ਜਾਂ ਤਾਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਦੇ ਦੰਦ ਖੱਟੇ ਕਰ ਛੱਡਣੇ, ਜਾਂ ਫਿਰ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋ ਜਾਣਾ ਆ!....." ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਦੇ ਗੱਲ ਕਹਿਣ ਦੇ ਢੰਗ ਵਿੱਚ ਅਨੋਖੀ ਮਜ਼ਬੂਤੀ ਸੀ।
ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦੇ ਸਖਤ ਰੌਂਅ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਲੱਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਿਆ ਕਿ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰਲੇ ਸਵਾਲ ਨੂੰ ਬੁੱਝ ਲਿਆ ਸੀ, ਤੇ ਉਹ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ, "ਆਪਣੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਿਪਾਹੀ ਲਈ ਇੰਨੀ ਘਟੀਆ ਸੋਚ!"
ਮੈਂ ਉਸ ਤੋਂ ਝੇਪਦਿਆਂ-ਝੇਪਦਿਆਂ ਵਿਦਾ ਲਈ ਤੇ ਆਤਮ-ਗਿਲਾਨੀ ਨੂੰ ਲਕਾਉਣ ਦਾ ਯਤਨ ਕਰਦਿਆਂ ਪਲੇਟਫਾਰਮ ਤੇ ਉੱਤਰ ਗਿਆ।
31/ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ
