ਕੋਈ ਨਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੱਥਰੂ ਪੂੰਝਦਾ ਸੀ,
ਤੁਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਿੜ ਖਿੜ ਹਸੌਣ ਆਏ ।
ਬੰਸ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਉਜਾੜ ਕੇ ਤੇ,
ਉੱਜੜ ਗਿਆਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਵਸੌਣ ਆਏ ।
ਕਲਗੀਧਰ ਜੀ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਆਰੇ,
ਰੁੜ੍ਹਦੇ ਬੇੜਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਨੇ ਲੌਣ ਆਏ ।
ਪੱਥਰ ਚਿੱਤ ਪਹਾੜ ਦੇ ਰਾਜਿਆਂ ਨੇ,
ਕਿਤੇ ਚਾਕ ਸਨ ਗਿਰੇਬਾਂ ਜੇਬ ਕੀਤੇ ।
ਕਿਤੇ ਜ਼ਾਲਮ ਮਸੰਦਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿੰਘਾ,
ਲੱਖਾਂ ਜ਼ੁਲਮ ਤੇ ਦਗੇ ਫ਼ਰੇਬ ਕੀਤੇ ।
ਕਿਤੇ ਪਰਜਾ ਦੇ ਖ਼ੂਨ ਵਿੱਚ ਹਥ ਭਰਕੇ,
ਸ਼ਹਨਸ਼ਾਹਾਂ ਸ਼ਨ ਰੰਗ ਬੇਜ਼ੇਬ ਕੀਤੇ ।
ਸਾਯਾ ਪਾਯਾ ਸੀ ਆਣਕੇ ਤੁਸਾਂ ਐਸਾ,
ਜਾਦੂਗਰਾਂ ਦੇ ਦੂਰ ਆਸੇਬ ਕੀਤੇ ।
ਦੀਨਾਂ ਬੰਧੂ ਜੀ ! ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਬੰਧਨਾਂ ਚੋਂ,
ਫਸਿਆਂ ਹੋਇਆਂ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਛੁਡੌਣ ਆਏ ।
ਕਲਗੀਧਰ ਜੀ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮੇਸ ਪਿਆਰੇ,
ਰੁੜ੍ਹਦੇ ਬੇੜਿਆਂ ਨੂੰ ਬੰਨੇ ਲੌਣ ਆਏ ।
ਘੋੜਾ, ਬਾਜ ਤੇ ਬਾਨ, ਕਮਾਨ ਖੰਡਾ,
ਹੋਏ ਕੁਦਰਤੋਂ ਆਪ ਨੂੰ ਦਾਨ ਪੰਜੇ ।
ਧਰਮ, ਸਿਦਕ, ਸਚਾਈ ਤੇ ਆਨ ਸਿੱਖੀ,
ਪੰਜੇ ਸਾਹਿਬ ਸਨ ਜੇਹੜੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਪੰਜੇ ।
ਟੁਕੜੇ ਜਿਗਰ ਦੇ ਚਾਰ ਤੇ ਪਿਤਾ ਪੰਜਵੇਂ,
ਓਨ੍ਹਾਂ ਵਾਸਤੇ ਕੀਤੇ ਕੁਰਬਾਨ ਪੰਜੇ ।
ਪੰਜ ਤੱਤ ਦੇ ਅਰਥ ਇਹ ਤੁਸਾਂ ਦੱਸੇ,
ਕੱਕੇ ਪੰਥ ਨੂੰ ਕੀਤੇ ਫੁਰਮਾਨ ਪੰਜੇ ।
੧੦੩.
