ਪੰਨਾ:ਨਵਾਂ ਜਹਾਨ.pdf/124

 ੨.⁠ਪਰ ਜਿਉਂ ਜਿਉਂ ਹੋਇਆ ਕੋਲ ਕੋਲ,

ਤਲਿਓਂ ਦਿਸਿਆ ਕੁਝ ਪੋਲ ਪੋਲ।

ਖਿਜ਼ਰੀ ਲਿਬਾਸ, ਨਾਰਦ ਨੁਹਾਰ,

ਚਾਦਰ ਸੁਫ਼ੈਦ ਦਿਲ ਦਾਗ਼ਦਾਰ।

ਅਖੀਆਂ ’ਚਿ ਲਾਜ, ਨਾ ਮੂੰਹ ’ਚਿ ਬੋਲ,

ਬੇ ਆਬ ਤਾਬ ਗੌਹਰ ਅਮੋਲ।

ਸਬਜ਼ੇ ਦੇ ਸੀਨੇ ਵਿਚ ਉਜਾੜ,

ਸਾਗਰ ਵਿਚ ਲਾਵੇ ਦਾ ਪਹਾੜ।

ਦਿਲ ਭੜਥਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੇਕ ਨਾਲ,

ਸੱਚ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਡਿਗ ਪਈ ਚੁਫ਼ਾਲ।

ਪੰਛੀ ਮੁੜ ਆਏ ਤਕ ਸੁਰਾਬ,

ਆਸ਼ਾ ਦੇ ਹੋ ਗਏ ਗਲਤ ਖ਼ਾਬ।

ਸਚ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਆਦਰਸ਼ਵਾਦ,
ਬੇਅਰਥ, ਬਿਲੋੜਾ, ਬੇ ਸੁਆਦ।

————————

———੧੦੨———