ਪੰਨਾ:ਦਸਮ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਕਾ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ.pdf/79

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

( ੪੭ ) ਥਬੱਖਮਹਾਂਭੇਜਤੱਤੋਂ ॥ ੪੧ ॥੩ਮੀਤੇਜੜੇਸੰਸੁਰੋਸੰਰੰ । ਰੁਲੇ ਰੂੰਡਮੁੰਡੀਊਠੀਸਸਝਾ । ਥਬੰ ਕੰਤਬੀਰਭਭੈ ਕੰਤਘਾਯੰ । ਮਨੋਜੱਧ ਇੰਦ੍ਰਟਿਓਤਿਰਾਯੰ ॥ ੩ ॥ ਮਹਾਂਜੁੱਧਚਿਯੰਮਹਾਂਸੂਰਗਾਜੇ ॥ ਆਪੋਆਪਮੈਂਸਸਸੋਸਸਤ੍ਰਾਜੇ । ਉਠੇਝਾਰਸਾਗੰਮਚੇਲੋਹ ਕੋਹ ॥ ਮਾਨੋਖੇਲਥਾਸੰਤੁਮਾਹੰਭਸੋਹੰ ॥ ੪੪ ॥ ਰਸਾਵਲਛੰਦ ॥ ਜਿਤੇ ਬੈਰਰੁੱਝ । ਭਿੜੇਅੰਤ ਸੁੱਝ । ਜਿਵੇਖੇ ਹਾਜੇ । ਕਿਤੇਅੰਤਲਾ ॥ ੪੫ ॥ ਭੁਦੇਦੇਹਬਰਮੰ । ਛੁਟੀਹਾਰਰਮੰ । ਕਹੂੰ ਖੇਤ ਖੋਲੰ ਗਿਰੇਸੂਕਟੋਲੰ ॥ ੪੬ ॥ ਕਹੂੰਮੁਛਮੁੱਖ॥ ਕਹੂੰ ਸਸਤ ਸੁੱਖ। ਕਹੂੰ ਖੋਲਖੱਰੀਕਹੂੰ ਪਰਮਪੱਗ ੪੭॥ ਗਹੇ ਮੁੱਛ ਬੰਕੀ ਮੁੰਡੇ ਆਨਹੰਕੀ। ਢਕਾ ਢੁੱਕਵਾਲੀ ॥ ਉਠੇਹਾਲਚਾਲੀ ॥੪੮॥ ਭੁਜੰਗਛੰਦ ॥ ਖੁਲੇਖੱਗਖੂਨੀ ਮਹਾਂਬਗਖੇਤ । ਨਚੇਬੀਰਬੈਤਾਲਯੰਭੂਤਤ । ਬਜੇਡੰਕਡੌਰੂਉਠੇ ਨਾਦਸੰਖੰ । ਮਨੋਮੱਲਜੁੱਟੇ ਮਹਾਂਹੱਥਬਖੰ ॥ ੪੯ ॥ ਛਪੈਛੰਦ ॥ ਜਿਨਸੂਰਨਸੰਗ੍ਰਾਮਸਥਲਸਾਮੁਹਿਹੈਮੰਡਿਓ । ਤਿਨਸੁਭਟਨਤੇਏਕ ਕਾਲਕੋਊਜੀਅੰਤਨਛਡਿਯੋ । ਸਬਖਤ੍ਰੀਖਗਖੰਡਖੇਤ ਤੇ ਭੂਮੰਡਪਅਹੁੱ ਦੇ । ਸਾਰਧਾਰਸਰਧੂਮਮੁਕਤਬੰਧਨਭੇਛੁੱਟੇ । ਹੈਟੂਕਟੂਕਜੁੜੇਸਬੈ ਪਾਵਨਪਾਛੇਡਾਰੀਅੰ । ਜੈਕਾਰਅਪਾਰਸੁਧਾਰਹੂਅੰਬਾਸਿਵਲੋਕਸਿਧਾ ਰੀਯੰ ॥ ੫੪ ॥ ਚੌਪਈ ॥ ਇਹਬਿਧ ਮਚਾਘੋਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮਾ ॥ ਸਿਧਏਸੂਰਸਰਕੋਧਾਮਾ । ਕਹਾਂਲਗੌਵਹੁਕੜੋਂਲਰਾਈ । ਆਪਨ ਪ੍ਰਭਾਨਬਰਨੀਜਾਈ ॥ ੫ ॥ ਭੁਜੰਗਛੰਦ ॥ ਲਵੀਸਰਬਜੀ ਤੇ । ਕੁਸ਼ੀਸਰਬਹਾਰੇ । ਬਚੇਸੋਬਲੀਪ੍ਰਾਨਲੈਕੈਸਿਧਾਰੇ । ਚਤੁਰ ਬੇਦਪਠਯੰਕੀਓਕਾਸਬਾਸ । ਘਨੋਬਰਖਕੀਨੇਤਹਾਹੀਨਿਵਾਸੈ ॥ ੫੨ ॥ਇਤਿਬਚਿਤ੍ਰਨਾਟਕਗ੍ਰੰਥੇਲਵੀਕੁਸੀਜੁਧਥਰਨਨੰ ਨਾਮੁਤੀਆ ਧਿਆਉਸਮਾਪਤਿਮ ਸਭਸੁਭਮ ਸਤ॥੩॥ ਅਫਜੂ ॥ ੧੮੯॥ ਭੁਜੰਗਭਛੰਦ॥ ਜਿਨੈਬੇਦਪਠਿਯੋਸੁਬੇਦੀਕਹਾਏ । ਤਿਨੈਧਰਮਕੇਕਰਮਨੀਕੇ ਚਲਾਏ । ਪਠੋਕਾਗਦੰਮੱਜਾਸੁਧਾਰੰ । ਆਪੋਆਪਮੋਥੈਰਭਾਵੰ ਬਿਸਾਰੰ ॥ ੧ ॥ ਨਿਪੁੰਮਕਲਿਯੰਦੁਭਸੋਂਕਾਸਿਆਯੰ । ਸਭੋਬੇਦ ਸੰਬੇਦਭਾਖੇਸੁਨਾਯੰ । ਸਬੈਬੇਦਪਾਠੀਚਲੇਮਰ੍ਦੇਸੰ । ਪ੍ਰਨਾਮੰਕੀਓ ਆਨਕੈਕੈਨਰੇਸੰ ॥ २ ॥ ਧੁਨੰਬੇਦਕੀਭੂਪਤਾਤੇਕਰਾਈ। ਸਬੈਪਾ ਸਬੈਠੇ ਸੁਭਾਬੀਚਭਾਈ । ਪੜੇਸਾਮਬੇਦੰਜਜਰਬੇਦਕੱਥ । ਰਿਗੰਬੇਦ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org