________________
ਤਵਾਰੀਖ ਗੁਰੂ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਗੁਰੂ ਭਰੂਦੀਮਹਿਮਾ ਸੁਣਕੇ ਏਮਨਾਬਾਦ ਓਸਨੂੰ ਜਾਏ ਦਰਸ਼ਨ ਦਿੱਤਰਬੇ ਹੁਣ ਰੋੜੀਸਾਹਿਬ ਗੁਰਦਰਾ ਹੈ ਓਥੇਲਾਦੇਕਿਨਾਰੇਰੋੜਾਂ ਦੇ ਉਊ ਪਰ ਤਪ ਕਰਨ ਲਗੇਦਨਪਦੇਸ ਦੇ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬਦੇ ਮੌਕਵਾਲੇ ਸਬਬਾਬੇਦੇ ਸੰਗਤਾਂ ਗਏ , ਰਾਤ ਦਿਨੋਭੀੜਾ ਲੱਗੀ ਰਹੇ, ਮੁਸਲਮਾਨਨਾਨਕਸ਼ਾਹ ਤੇ ਹਿੰਦੂਤਾਕਤ ਨਾਨਕ ਨਿਰੰਕਾਰੀ ਬੋਲਦੈਸੇ ਓਸ ਸਮੇ ਕੰਨਪਾਟੇ ਜੋਗੀਤਾਂ ਅਗਜੋਗ ਦੀ ਵੈਯਾ ਨੇੜੀ ਧੋਤੀ ਪ੍ਰਣਾਮ ਖੇਲੋਗਾਂਨੂੰ ਲਾਂਉਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਰਨਵਾਲੇ ਬਹੁਤ ਰੋਗੀ ਹੋਜਾਂਦੇgਧਨਤਾਂ ਕਰਦੇਰਹਿੰਦੇ ਸਿਰੇ ਕੋਈਨਹੀਂਚਲ ਦਾਸੀ ਅਰਥਹੀ ਉਮਰ ਗਵਾਂਉਕੇ ਅਸ਼ਾਂਗਗਦਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਂਝੀ ਦੇਕਰਦਾਹੈ।ਬੈਰਾਗੀਫਕੀਰ ਪਾਹਨ ਖੂਨ ਵਿਚ ਜੋੜ ਰਹੇ ਸਨ ਸੀਮਾਖਵੈਸੇ ਗੋਹਲੂ ਤਜ ਜਾਉ ਮੰਗਖਾਓ ਦਰ ਕਦੇ ਕੁੱਤੇਕੁਕਾਓਏ ਵਲਿੰਗਮਨਾਓ, ਤਾਂਸੇਟ ਲੋਕਪਾਓ।-ਓਸ ਵਕਤ ਏਨ੍ਹਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਪੰਥਾਂਜੋਰ ਸੀ ਸ਼ੇਅੰਧਘੋਰਦੇ ਕਠੋਰ ਰਾਉ ਲੋਗਨੂੰ ਤੋਰਦੇ ਸੇ ਜਿਸਤੋਂ ਓਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਨਮਥਿੱਥਾ ਹੀ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਏਹੋ ਵੀਚਾਰਕੇ ਓਨ੍ਹਾਂ ਵਾਂਵਾਲੇ ਅਤੀਕੰਟਕਖੋਟੇ ਮਾਰਦੇਕਲੇ ਉਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਪਰਮਦਯਾਲੂ ਸੀਗੁਰੂਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬਨੇਪਰਮੇਸ਼ ਦੀਭਗਤੀ,ਰਮਾਨ ਦੇ ਸੰਰੇ ਸੂਧੇ ਸੁਖਾਲੇਰਈਂ ਚਲਾਏ ਕੇਜੀਟਲੈਂਝੀਦੇਆਧ ਕਾਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਜੋ ਪਖੰਡੀਆਂ ਦੇ ਪਾਖੰਡ ਕਪਟ,ਜਾਹਿਰ ਕਰਕੇ ਭੇਖੀ ਸਰਈਲੋਗਾਂ ਦੇਜਾਲ ਵਿੱਚੋਂ ਜੀਵਾਂਨੂੰਛੁਰਾਂਉਦੇਸੇ ਏਸਕਰਕੇ ਕਾਜੀ ਪੰਡਿਤਸ਼ਾਰੇਗੀਬਾਬੇਜੀ ਦੇ ਨਾਲ ਦੇ ਨਾਨਕੇਚਰਚਾ ਕਰਨ ਆਟੋ ਤੇਹਾਰ ਮੰਨਕੋਚਲੇਜਾਣੂੰਜਦ ਓਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਹੋ ਕੋਈਪੇਸ਼ ਨਾ ਗਈਤਾਂ ਭਾਗਲਖੱਜੋ ਓਥੋਂਦੇ ਹਾਕਮਪਠਾਣ ਨਵਾਬਜਾਲ ਮਖਾਨਦਾ ਕਾਰਦਾਰ ਕੁਫ਼ਹਿੰਦੂਭੇਖੀਆਂ ਤੇਨਾ ਨੇਂ ਓਸਨੂੰਸਿਖਾਏ ਖਾਇਲਾਲ ਕੀਤਾ ਤੇ ਕੁਛ ਕਾਜੀਆਂਨੇਨਬਨੂੰਸਿਯਾ ਜਿਸਤੋਂ ਓਹਭੀਰਿੰਕ ਸਰੰਖਣਲਗਾ- ਬਾਹਰ ਦੇਖਤੀ ਸ਼ਾਮਤਾਂ ਪਹਿਲੇਹੀਬਾਬੇਨੂੰਕੁਰਾਹੀ ਦਸਦੇ ਸੇ ਫੋਰਤਾਂਜੇ ਕਦੀਮਰਦਾਨਾ ਸਰਵਿਚ ਜਾਵੇ ਯਾ ਹੋਰ ਕੋਈ ਸੰਜੋਖਾ ਬੇ ਪਾਸਕੋਠੇਹੋਰਹੇਸੈਜਾਵੇਂ ਤਾਂ ਸੁਹਿਰੀ ਖੇਤੀਬਾਮਣ,ਫਕੀਰ, ਤੁਰਕ ਓਨ੍ਹਾਂਦੀਨੇ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
