________________
(੭੧੧) . ਤਰੁ ੪-ਭਾਗ੩ ਮਃ; ਸਾਹਿਬ ਸਿੰਘ ਪਣੇ ਸਾਥਲੈਕੇਪਟਿਆਲੇਟੈਨੀਕੂਚਕਰਤਾਪਓਬੀਬੀਜੀਨੇਹਕਲਨਨੂਆ 7੧੭੬ ਸੋਚ ਕੇਓਸਦੇ ਦੇਵੀਤ,ਕੈਦਕਰਲੀਤਾਤੇਰਾਕੇਸਾਹਿਬਸਿੰਘਨੂੰਬਾਲਕਸ ਕੇਬਰਨਾਲ਼ੇਭੇਜਤਾ।ਆਪਜੈਗਨੁਤਿਆਰਹੋਬੈਠੀਫ਼ੋਰਨਾਨੂੰਲਨੋਠੀਕਬੇਸ਼ਕ ਈਸਖਕੇਬੀਬੀਜੀ ਨੂੰਕਹਿਭੇਜਮਾਜੱਤਕਰੇਬੇਟੇਨਹੀਛੋੜਤੀਕਰਖੇਤੀ ਨਜਰਾਨੇਦਕੋਈ ਬੰਦੋਬਸਤਨਰਾਂਗਾਹੁਣਬੀਬੀਸੀਨੇਓਸ਼ੇੜੀਆਂਫੇਸਮਝੀ ਕਿਓਸਦੇ੩ਖੁਰਾਦਿੱਤਾ।ਬੀਬੀਜੀਆਐਨਜਰਾਨਾ ਕੀਵਾਨਦੇਹੀਨਆਖੇਬੀਬੀ ਦੇਵੈਜ ਏਲਡਿੱਕਡਿਕਾਈਚdਸਕਦੇਬੀਤਗਏਏਤੰਗਪੇਕੇਬਹਾਗ) ਸੈਫਾਬਾਦਆਉੜੇ ਤੇ ਪਟਿਆਲੇਨੁਮੋਰਚੇਲਾਦਿਤੇਕੁਲਾਉਹਰਾਜੇਅਮਰਘਬਰ ਦੁਰਦੀਭੈਟਲੇਰਦਿਲਜੇਗਾਦੀਮਛਲੀਡਰਦੀਸ਼ੀਸ਼ੇਹਰਪਨਾਹਉਤੋਤੋਪਾਬੀੜਾ ਕੈਦਾਗਣੀਆਰੁਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ।ਸਰਦਾਰਟਿੱਲੂਘਐਦਾਖਤਘਲੌਗੋਵਾ ਲੀਆਤੇਸੋਮਾਂਨਸ਼ਿਆਦਿਕਨੂੰਲੜਾਈਦੀਤਕੜਾਈਰੱਖਣਉਤੇਕਾਇਮਰਕੋਸ਼ ਤਹਿਜੰਗਦੀਛੇੜਛਾੜਰੱਖੀਰਾਜੇਵੀਰੋਲੀਗੁਲਾਬਕਲੀਤੇਬੀਬੀਸਾਹਿਬਆਪ ਮੋਰਚਿਆਂ ਵਿੱਚਸ਼ਿਪਾਹਨੂੰਦਿਲਾਸਾ ਦਿੰਦੀਐਲਉਂਦੀਆਂਤੰਤੋਪਾਂਚਉਂਦੀਆਂਰਹੀਆਂ ਛੋਕੜਕਦਿਐਗੋਜ਼ੇਬਰਸਾਏਹਦੇਦੇਕਟੇਕਰ ਘੱਤੇ।ਤੈਦਲਬੀਸਦੀ ਦੇਗੋਜ਼ੇਚੁੱਕਚਲਾਈ।ਦਾਦਾਜੀਆਜੀਦੇਤੀਬੁਦੀ ਚੋਰਤੇਨੇਬਾਨਉਖੇੜਸੈਰਾਣੀਆਂ ਡੇਰਾਹਲਾਛੱਪਜਿਸਤੋਹਿਨੇਟਿਆਲੇਦੀਦੌਲਤਤੇਤਾਕਤşਅਜੀਤ ਸਮਝਕੇ ਮੋਰਚੇਪਛੇਹਲੀਤੇਬੀਬੀਜੀਨੋਹਿਭੇਜਮਾਚਾਹਤੁਸੀਛਮਹੀਨੇਬੈਠੇ ਰਿਜਦੋਂਤਕਮੇਆਪਮੀਤਰਾਂਉਦੇ ਪਾਸਜਾਕੇਏਲਮਾਮੂਲੇਫੈਸਲਨਹੀਕਲਲੈਂਦੀ। ਬਿਆਊਨਜਰਾਨਹੀਣਾਪਕਿਉਂਕੇਤੁਸੀਹਰਸਾਲਲੋਭਦੇ ਹੋਏਊਂਟੋ ਦਾਹੀ ॥ ਚੁੱਕਕੋਠੇਆਉਂਦੈਹੋਰੋਜ ਤੁਹਾਡਾਮੂਹਕੌਣਭਰਦੇਸਨੂੰਲੁਕੋਬਰਬਾਦਪਏਕਰਦੇ | ਤੁਸੀਕੁਲੀਚਾਹੁੰਦੇਹੋਸਾਡੇਏਕੋਵਿੰਚਇੱਜਤਲੈਕੇਚਲੇਜਾਓਪਨਹੀ ਮੇਅਪਣੀ ਮਦਦਗਾਰਾਂਬਰਦਾਰ ਤੇਰਈਸਾਂਊਔਰਤੂੰਬਲਾਉਨੀਹਾ)-ਕੁਛਬੀਬੀ ਜੀਦੇਏਬਚਨ ਜੋਬਡੇਹੌਸ਼ਲੇ ਨੀਤੀਦੇਭਰੋਹੋਏਸ਼ੇਛੱਕੇਛੁਡਾਏ ਤੈਵਲ ਕਾਈਵਿੱਚਮੂੰਹਕੁਨਬੈਠੇਸ਼ੇਬਾਕੀਬਘੇਲਸਿੰਘਆਦਿਕਸਰਦਾਰਾਂਨੇਮਾਂ ਕਠਹਿਰਨਬਰਾਸਮਝਕੋਏਸ਼ਤਰਾਂਛੇਰਕੱਢੀਕੋਣਮਝੈਲਸ਼ਿੱਖਸਰਦਾਰਤੇਬੋਰਾਖੇ
" immi Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
