ਪੰਨਾ:ਤਵਾਰੀਖ ਗੁਰੂ ਖ਼ਾਲਸਾ.pdf/68

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

________________

ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ (੫) ਗੁਰੂ੧-ਭਾਗ ਦਵਾਈ ਕਰਾਵੇ ਤਾਂ ਗੁਰੂਜੀ ਸਬਦ ਬੋਲੇ (ਕੋਈ ਆਖੈ ਭੂਤਨਾ ਕੋਈ ਬੇਤਾਲਾ ਕੋਈਆਖੇਰੋਗਹੇ ਕੋਈ ਮਤਵਾਲਾ'ਜੈਸੀਐਸਕੇ ਬੁਧਿ ਹੈ ਸੋ ਕਰੇ ਉਚਾਰਾ॥ ਭਯਾਦਿਵਾਨਾ ਸਾਹ ਕਾ ਨਾਨਕਵੇਚਾਰਾ) ਫੇਰਕਾਲੂਬੰਦਬੰਦਨੂੰ ਲੇਆਯਾ। ਜਦ ਬੇਦਨਾੜੀਦੇਖਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਬਾਬਾ ਬੋਲ ( ਬੇਦ ਬੁਲਾਯਾ ਬੈਦਗੀਪ ਕਢੰਢੋਲੇ ਬਾਂਹਡੋਲਾ ਬੇਦਨਜਾਣਈਕਰਕ ਕਲੇਜੇਮਾਂਹਵੈਦਾ ਵੈਦ ਸੁਵੈਦ ਤੂੰਹੇਲਾ ਰੋਗਪਛਾਣੀਐਸਾ ਦਾਰੂਲਾਡੇਲਹੁਮੇਵੰਏਰੋਗਾਂ ਘਰੋਗਦਾਰੂਦੋ ਬੁਝੈ ਤਾਂ ਬੇਦ ਸੁਜਾਣਾਯਾਹੇ ਬੇਵਘਰਆਪਣੇਤੈਨੂੰ ਨਹੀਂਪਛਾਣਹਿਮਰਤੇ ਆਪਣੇ ਕੇਸਦਾਰੂਦੇਹੀਨਾਨਕੜਮਜੇM ਲੈਤਾਂ ਦੁਖਜਾਵੀਏ । ਹੇ ਬੇਤੁੰਮੇਰਾ ਰੋਗ ਨਹੀਂ ਹਸਦਾ ਆਪਣਾ ਹਣ * ਇਬੇਦਨੇ ਬੇਨਤੀਕਰ ਆਪਣੇ ਰੋਗਦੀਦਵਾਈ ਪੁੱਛੀਤਾਂ ਬਾਬੇ ਆਖਮਾ (ਬ ਖਮਾਣ-ਮਹੁਰਾ ਹਾਰੇਨਾਸਿਲਾਸੰਤੋਖਸਣਹਥ ਦਾਨਾਐਸਾ ਦਾਰੂਖਾ| ਹਿਗਵਾਰਤਖਾਧੇਤੇਰੇ ਜਾਂਹਿਬੇਕਾਰ।। ਬੇਦਦੇ ਭਾਗਜਾਗੇ ਬਰਨਮੰਨ ਕੇਸਤਸੰਗ ਭਜਨ ਕਰਨ ਲਗਪਿਆ ਅਤੇ ਕਾਲੂਚੰਦਨੂੰਆਖਮਾ ਤੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਡੋਗਰਾਰ ਕੋਈਨਹੀਂ ਤੂੰਲੋਗਾਂਦੇ ਆਖੇਭਟਕਨਹੀ ਏਹ ਕੋਈ ਪੂਰਨਪੁਰ ਖਹੇ ਏਸਦੀਦਯਾਈਨਾਲ ਲੱਖਾਂਜੀਵਾਂ ਦੇ ਰੋਗ ਦੂਰਹੋਸਕਦੇਹਨ ਤੂੰਏਸ਼ਨੂੰ ਰੱਬਵੀਜ਼ਾਤਸਮ। ਇਕਨਗੁਰੂਜੀ ਮਸਤੀ ਰੰਗਫਿਰ ਰਾਤਨੂੰਰੋਨਿਕਲਕੇ ਬੀਆਬਾਨਉ ਜਾੜ ਵਿਚ ਜਾਕੇਤੌਰਹੇ ਸਬੰਧੀਖੋਜਥਕੇਹੰਬਨਾ ਲਗੇਤੀਜੇ ਦਿਨਕੁਦਰਤ ਨਾਂ ਰਾਏਬੁਲਾਰਸਿਕਾਰ ਕਰਦਾ ਓਏਪਹੁੰਰਰਿਆ ਦੇਖੇਗੁਰੂਜੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਸੁਫੇਦਰੰਗਦਾਸੰਪਫਣਫੈਲਾ ਕੇ ਛਾਯਾ ਕਰੀਖੜਾਹੈ ਏਹਕੌਤਕ ਦੇਖ ਹੈਰਾਨ ਹੋਕੇ ਰਾਏਨੇ ਗੁਰੂ ਦੇ ਕਦਮ ਚੁੰਮੇਅਤੇ ਘਰਲੈ ਆਯਾ।- ਏਸੇਤਰਾਂ ਫੇਰ ਕਾਦਿਗੁਰੂਜੀ ਜੰਗਲਵਿੱਚ ਇਕ ਬ੍ਰਿਛੁਹੇਠਤਾੜੀ ਲਾਏ ਬੈਠੇ ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਓਥੇਭੀਮਿਕਾਰ ਕਰਦਾ ਰਾਇ ਬੁਲਾਰ ਆਪਹੁੰ ਦੇਖੇਤਾਂ ਹੋਰਾਊਂਡਾਂਡਾ ਯਾ ਪੂਰਬ ਤਰਫਹੈ ਤੇ ਏਸ ਇੰਫ਼ਦੀ ਪੰਛੋਟਲ ਸੂਰਜਦੇਸਾਣੇਨਾਨ | ੧- ਏਹ ਬੰਛੁਪੀਊਂਦਾ ਹੁਣ ਮਾਲੂ ਸਾਹਿਬ ਨਾਮ ਕਰਕੇਮਸ਼ਹੂਰ ਹੈ। Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org