________________
ਭਾਗ ੧-ਗੁਰੂ੧ (੫੫) ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ਕੇ ਸਲਾਮ ਕੀਤੀ ਤੇ ਕਾਲੁਦ ਨੂੰ ਆਸਾ ਮਹਿਤਾ ਡੇਰਾਪੁੱਤਕੁਦਰਤੀ ਸਭੋ ਕੁ ੫ਆਂ ਹੋਯਾ ਹੈ ਏਹ ਕਿਸੈ ਪਉਣvਨਹੀਂ ਏਹਤਾਂਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਦੋਹਾਂਨੂੰ ਕਦੇ ਰਾਹਪਾਉਣਵਾਲ਼ੇ ਆਯਾ। ਏਸੇ ਸਾਲ ਵਿਚ ਫੇਰਬਦ ਬੜਾ ਉੱਤਸਾਰ ਕਰਕੇ ਬਾਬੇ ਨੂੰਜਨੇਊਪਾਵਣਗੇ ਤੇ ਬਕਰਾ ਮਾਰਮਾਂ ਤਾਂ ਬਾਬੇਨੇ ਆਸਾਰਦੀਵਾਰਚ ਸਲੋਕ ਬੋਲਿਆ। ਤੰਗ ਕੁਪੱਰੋ ਕੱਤੀਏਬਾਮਣਵਟੋਆਇਸਕਾਹੇਬੰਕਰਾਪਿੰਨਖਾਇਆ ਸਬਕੋ ਆਖੈ ਪਾਉਹੋਏ ਪੁਰਾਣਾ ਸੁਟੀਏ ਭੀਫਿਰਪਾਈਐਹੋਰਨਾਨਗਨਤੁਟਈ ਜੇਤਗਹੋਵੈਜੋਰ - ਪੁਨਰ-ਹਿੰਦੂਕੇ ਘਰਹਿੰਦੂਆਵੈਬੂਤ ਜਨੇਊਪਗਲ ਪਾਵੈਮਾਇਕਰੇ ਬੁਰਿਆਈਨਾਤਾ ਧੋਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਈ- ਏਹ ਸੁਣਕੇ ਬਾਹ | ਮਣ ਬੋਲੇ ਤੂੰ ਕੇਹੜਾ ਜਨੇਊਧਾਰਣਾਹੈ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਜਨੇਊ (ਯਾਕਪਾ | ਸੰਤੋਖ ਸੂਤ ਜਤ ਗੰਢੀਸਤ ਵਟਾਏਹਜਨੇਊਜੀਅ ਕਾ ਹਈ ਤ ਪਾਂਡੇਘਤਾਨਾ ਏਹ ਤੁਟੈ ਨ ਮਲੁ ਲਗੈਨਾਏਹੁ ਜਲੈਨਜਾਉਨ ਸੁਣਨਾਨਕਾਜੋਗਲਚ ਲੈਪਾਉ।। ਬਾਬੇ ਆ ਹੈਪਰੋਹਤਮੈਂਤਾਂਸਜਨੇਊ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਏਹੋ ਲੋਕ ਪਰਲੋਕ ਵਿੱਚ ਜੀਵਦਾ ਸੰਗੀ ਸਹਾਇਕ ਹੈ ਤੁਹਾਡਾ ਜਨੇਊ ਕਤੇਬੀਕੁਛ । ਸਹਾਯਤਾਨਹੀਂਕਰਦਾ ਸਗੋਦੇਹ ਅਭਿਮਾਨ ਮਹਾ ਅਗਮਾਨ ਦੇਣਹਾਰਾਜੇਸਕ ਕੇ ਜੀਵ ਚੌਰਾਸੀ ਲਖਜੋਨੀ ਪਯਾ ਭਰਮਦਾਹੈ ਏਹਉਪਦੇਸ਼ ਸੁਣਕੇ ਹੋਰ ਝਾ ਮਣ ਮੰਦਭਾਗੀ ਮਨਆਯਾਬਕਸੇਪਰ ਹਾਰੇਘਾਲਪਰੋਹਤਨੇਆਖਮਾਜੀ ਅਸੀਂ ਸੰਸਾਰੀਜੀਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਭੁੱਲੇ ਹੋਏ ਸੂਤਦਾ ਜਨੇਊ ਜਾਣਦੇਹਾ ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਮਹਾਪੁਰਸ ਸਾਡੇ ਸਮਾਨ ਓਸੇ ਰਾਮਚੰਦੂਟੀਕੁਲਰ ਸਤਿਗੁਰੂਅਵਤਾਰ । ਏਹੋ,ਓਸਨੇ ਪਾਣੀਪਰਪੱਥਰਤਾਰੇ ਹੈਨਤੂੰ ਸਾਨੂਰ ਅਤੇ ਐਸਾ ਦਾਨਦੇਹੁ ਜਿਸਨ ਲ ਮਨਾਤੇਪਤਹੋਵੇ ਤਾਂ ਬਾਬੇ ਨੇ ਓਸਦੀ ਬੁੱਧਾ ਵੇਖਕੇ ਸਬਦ ਉਠਾਯਾ। ਕਰਤਾ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਜਜਮਾਨਪਾਕ ਦੱਖਣਾ ਹਉ ਤੋਂ ਪਹਿ ਮਾਂਗਉਦੇਹੁ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਮਸਤ ਚਾਲਦਯਾ ਕਣਕਕਰਪਾਤੀ ਪਾਤੀ ਧਾਮਦੂਧਕਰਮ ਸੰਤੋਖ ਜੀਉ ਕਰਐਸਾ ਮਾਂਗਉ ਦਾਨਾਖਿਮਾ ਧੀਰਜਕਰਗਉ ਲਵੈਰੀਸਹਿਜੇਬਫ਼ਰਾ ਖੀਰਪੀਐਏਫਤਸਰਮਕਾ ਕਪਮਾਂਗਉਹਾਰੇਗੁਣਨਾਨਫਰਵਰਹੈ . - ੧- - ੧ . Digitized by Panjab Digital Library I www.panjabdigilib.org
