________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ (੫੪) ਗੁਰੂ ੧-ਭਾਗ 1 0 . ਸਿੱਖੋਸਿਖਾਓਹੋਰ ਸਬਲੇਖੇ ਜੀਵ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂਦੇ ਜਾਲ ਵਿਚ ਫਸਾਕੇ ਦੌਰਾ ਵਿਚ ਪਏ ਵੇਰਵੇ ਹਮਲੇਖਾ ਓਹ ਸਿਖੀਏ ਜਿਸ ਕਰਕੇਜਮਦਾ ਲੇਖਾਨਿਬਜ਼ਾ ਵੇਤਾਂਤੇ ਪਾਧਾ ਕੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਜੰਜਾਲਾਂ ਵਿਚ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਏਸਲੇਖੇਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਮਾਂ । ਉਹੋਣਦੀ ਏਂ ਜੋ ਸਭੁ ਆਤਮਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਅਨਾਤਮਾ ਰੂਪਗਤ ਤੋਂ ਕਰਦੇਪਾਉਣਵਾਲੀ ਹੈ ਸੋ ਅਤੇ ਜੇਕਰ ਸਮਝੇ ਤਾਂ ਅਖਰਤੀ ਸਭਓ ਸੇਗਊ ਦਾ ਮਾਨ ਊਉਦੇ ਹੇਨਾ) ਪਾਧੇਨੇਪੁਛਮਾਅਖਰਕਿਸਤਰਾਂਗਮਾਦਿਕ ਉੱਤੇ ਹਨ ਤਾਂ ਬਾਬੇਨੇਸਾਰੇ ਅੱਖਰਾ ਰਾ ਫੂਦੀ ਭਗਤੀ ਮਾਵਾ ਬਰਨਨਕਰ ਦੇਖਾਯਾ ਸੋਬਾਣੀਖੌਤੀਪ ਨਾਮਸੇਮਸਹੂਰਹੋਜੇਸਨੂੰ ਸੁਣਕੇਧਾਤਾਂ ਪਰ ਮੇਰ ਦੀ ਭਗਤੀਕਰਣਲਗ ਪਿਆ, ਤੇ ਹੋਰ ਲੋਗ ਭੀ ਗੁਰੂਜੀਦੇਬਰਨਾ ਏ ਹਸਤੀ ਦੇਖਕੇਅਚੰਭਾ ਹੋਗਏ। ਫੋਰਕਈ ਮਹੀਨੇ ਪਿਛੋਂ ਕਾਲੁਚੰਦ ਨੇਬਾਬੇਨੂੰ ਫਾਰਸੀਪਉਣਲਈ ਕੁਤਬਦੀਨ ਮੁਲਾਂਦੇ ਸਪੁਰਦ ਕੀਤਾ, ਕੁਛਦਿਨਤਾਂ ਬਾਬਾਜੀ ਪਦੇ ਰਹੇ।ਉਦਿਨ ਓਥੇਲੀਯੇ ਵਾਂਗੂ ਚਰਚਾਚਲੀ ਤਾਂ ਗੁਰੂਜੀ ਬੋਲੇ ਅਲਫ ਅੱਲਾਨੂੰ ਯਾਦਕਰ ਗਫਲਤਮਨੋ ਵਿਸਾਰਸ਼ਾਸਪਨੇ ਨਾਮਬੇਨ ਸ਼੍ਰੋਗਜੀਵਣੁ ਸੰਸਾਰਅਬੇਬੇਦਾਯਤ ਦੂਰ ਕਰਕਦਮਰੀਕਰਾਸਤ ਮੈਂ ਸਾਹਿਬਦੇਖਕੇ ਨਿੰਉਚਬੁਰਾ ਨ ਭਾਗਾ ਤੇ ਤੋਬਾਕਰਆਨੀਸਾਂਈ ਬੇਪ ਰਵਾਹਸਾਬਨਚਲੇ ਕੁਤਬਦੀਨ ਕੁਰੰਬਅਥਾਹ ਮਸੇ ਸਨਾਏ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਕਰ ਖਾਲਕਨੁਰਖਯਾਬੇਨਾਬੰਦਗੀ ਕੁਤਬਦੀਨ ਜਨਜਾਇਬਾਦ) ੪r ਜੀਮ ਜਮਾਤਰਨਾਮਵੀ ਪੰਜੌਨਿਮਾਜ਼ ਗੁਜਾਰਮਬਾਣੋਯਾਦ ਖੁਦਾਇਦੇ ਹੋਸੀਂ ਬਹੁ ਖੁਆਰਾ੫ਪਹੇਹਲੇਮੀ ਧਾਰਕੇ ਹਿਰਸਹੰਕਾਰਤਿਆਗਕਾਲਖੜੋਤਾ ਸੀਸ ਪਰ ਗਲਤਨੀਂਦੋ ਜਾਗ੬ਖੇਮਾਨਤਨਾਕਰ ਕਿਸੇਖਾਲਕਹੈਡਮਾਂਹਿ ਖਿਮਾ ਗਰੀਬੀ ਖੁਲਕਰਖਜੇਤੂੰ ਤਰਣਾਂ ਚਾਹਿ-ਇਸਕਾਰਸਭਨਾਂ ਹਰਣਾਂ ਉੱਤੇ ਜਦਗੁਰੂਜੀਨੇ ਉਪਦੇਸ ਬਰਨਨ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਮੁੰਨੇ ਬਾਬੇ ਨੂੰਵਲੀ ਅੰਲਾਜਾਣ - ਪਹਿਲੀਮਾਜ ਏਹ ਹੈ ਕਿ ਹਮੇਸ ਸੱਚ ਬੋਲਣਾ ਧਰਮਕ੍ਰਿਤ ਕਰਖਾਣਾਤ ਤੀਸਰੀਖੁਦਾ ਜਾਨਣ ਵਾਲਮਾਂ ਦੀਖਿਦਮਤਕਰਨੀ ਚੌਥੇ ਨੀਤ ਸਾਫ ਰੱਖਣੀ੪ ਪੰਜਵੇਂ ਰੱਬਦੇਣਉਪਕਾਰ ਯਾਦ ਕਰਨੇ॥੫॥ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjahdigilib.org
