________________
ਭਾਗ-ਗੁਰੂ ( ੫੩) ਤਵਾਰੀਖ ਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ਅਵਤਾਰੀਪੁਰਖਹੈ,ਜੈਸਤੋਂ ਅਸਾਡੇ ਘਰ ਆਯਾਹੈ ਲੁਟਾਂਉਦਾ ਤੀਬਹੁਤ ਰਿਹਾਹੈ ਪਰ ਸਾਡੇ ਘਰ ਅੱਗੇ ਨਾਲੋਦਸਗੁਣੇਪਦਾਰਥ ਵਧ ਗਏ ਹਨ ਤੇ ਕਿਸੇ । ਮੰਦੇ ਰਲ਼ੇ ਨਹੀਂਗਵਾਂਉਦਾ ਦਾਨ ਪੁੱਕਰਦਾਹੈ।ਏਹ ਬਾਤ ਸੋਰਕੇ ਮਾਤਾ ਸਾਹਿਬ ਤਾਂ ਗੁਰੂਜੀਨੂੰਪਦਾਰਥਲੁਟਾਉਣੋਂਨਾਂ ਰੋਕਦੀ ਸਗੋਂ ਪੱਖ ਰੱਖਦੀ,ਪਰ ਮਹਿਤਾਕਾ ਲੁਚੰਦ ਗੁਰੂਨਾਨਕਜੀ ਦੀਉਦਾਰਤਾਉੱਤੇ ਰਾਜੀ ਨਹੀਂਸੀ ਏਸੇਬੇ ਓਸਨੇ ਗੋ ਪਾਲ ਪਾਧੇ ਜੰਥੇਸਾਰੇ ਪਿੰਡਦੇ ਬਾਲਕ ਪਨਸੇ ਗੁਰੂਨਾਨਕਜੀਨੂੰ ਭੀਓ ਹਿਸਾਬਸਿੱਖਣ ਲਈ ਬੈਡਾਇਤਾ ਤੇਲਰਏਹਸੋਮਾ ਜੋਏਥੇ ਬੈਠਾ ਰਹੁ ਮਰਨਾ ਲੁਟਾਉ,ਭਲਾ ਓਹ ਸਾਰੇ ਇਲਮਾਂਦੇ ਸਿਰਜਣਹਾਰ ਕੇਹਰ ਕੰਰੀਪ ਤਰੂਪੀਰੰਸੀ ਨਾਲ ਬੰਧੇ ਹੋਏ ਕਹਿੰਸਕਦੇ ਸੇ-ਪਾਂਧੇਨੇਦੀ ਅੱਖਰਅਤੇ ਅੰਕਲੇਖ ਦਿੱਤੇ,ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਨੇਛੁਪਾਛਪ ਪਾਂਧੇਨੂੰਸੁਣਾਏ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਪੁੱਛਆ ਹੈ ਪਾਧਾਜੀ ਏਹੁ ਲੇਖਾ ਲੋਕ ਵਿੱਚ ਭੀ ਸਹਾਈ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿਨਹੀ ਖਾਂਧੇ ਆਏ ਹਤਾਂ ਦੁਕਾਨਦਾਰੀਦਾ ਲੇਖਾ ਸਿੱਖਣਾਹੈ ਲੋਕ ਲੇਖਾਮੈਂਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ, ਜੇਕਰ ਜਾਣਦਾ ਹੈਂਤਾਂ ਸੁਣਾਉ। ਤਦ ਬਾਬੇਨੇ ਸਬਦ ਬੋਲਮਾ ਸਿਰੀਰਾਗਮਹਲਾ ੧ ਜਾਲ ਮੋਹਘਸਮਸ ਕਰਮਤਿਕਾਗਦ ਕਰ ਸਾਰਾਭਾਉਕਲਮਕਰਤ ਲਿਖਾਰੀਗੁਰਪੁਲਿਖਬੀਚਾਰਲਿਖਨਾਮ ਸਾਲਾਹਲੇਖ ਲਿਖਅੰਤਨਪਾਰਾਵਾਰਾ।ਬਾਬਾ ਏਹੁਲੇਖਾ ਲਿਖਜਾਣ। ਜੱਥੈਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਤੱਥੇ ਹੋਏ ਸਰਾਨੀਸਾਣਾ। ਟੀਕਾ। ਪਾਧਾ ਜੀ ਜਿਤੇਨੂੰ ਜਨਮ ਮਰਨ ਦੇ ਲੇਖੇ ਤੋਛੁਟਣਦੀਇੱਹੈ ਤਾਂ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਮੋਹ ਨਾਮ ਅਮਾਨ ਨੂੰਅਥਵਾ ਮਾਯਾ ਦੇ ਮੋਹਨੂੰ ਜਲਾਇਕਰ ਅੰਤਹਕਰਣਰੂਪੀ ਪਾਤ ਵਿੱਚ ਗੁਰੁਮੰਤ ਦਾ ਅੱਮਾਸ ਸ਼ਾਸ ਸ਼ਾਸਕਰਨਾ ਏਹੋ ਮਾਹੀਦਾਘੋਟਣ ਹੈ,ਸਾਰਸ਼ਾਹੀ ਬੁੱਧੀਦੇਕਾਗਜਰ, ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਕਲਮ ਨਾਲ ਦੁੱਧ ਚਿੱਤ ਲਿਖਾਰੀ ਤੋਂ ਸਤਗੁਰੂਆਤਮਾ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾਦਾ ਅਭੇਦ ਗਮਾਹੋਲਦਾਵੀਰਾਰ ਪੁੱਛ ਕੇਧਾਰਣਕਰ, (ਲਿਖਨਾਮ) ਪਰਮੇਦੀਮਹਿਮਾ ਔਰਓਸਦੀ ਬੇਅੰਤਤਾਈ ਲੇਖ ਬਾਬਾ) ਪਾਧਾ ਏਹੁ ਲੇਖਾ ਲਿਖਣਾ ਸਿੱਖ,ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਵਿਚ ਧਰਮ ਜਲੇਖਾਮੰਗਵਾਹੈ ਓਥੇਏਸੇ ਲੇਖੇਪਰਨੇ ਨਾਲਛੁੱਟੀਦਾਹੈ ਤਾਂਤੇਏਹੋਲੇਖਾ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
