________________
ਤਵਾਰੀਖ ਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ( ਲੇ ! ਭਾਗ ੧ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਏਹੀਂ ਏਸੇਵਾਏ ਏਨ੍ਹਾਂ ਦਸਾਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤੇ ਏਨਾਂ ਦੇ ਸੇਵਕਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂਕੇਸਿੱਖ ਬੋਲ/ਜਾਂਦਾਹੈ ਹੋਰ ਅਵਤਾਰ,ਅਰਾਰਯ ਪੈਗੰਬਰ ਜਗਤਵੇਰ ਬਹੁਤ ਹੋਏਹਨ ਪਰ ਸਤਿਗੁਰੂਖਿਡਾਬਕਿਸੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਹੋਯਾ ਤੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਪੰਥਦਾਨਾ ਗੁਰੂ ਪੰਥਹੈ ਸੱਚ ਪੁੱਛੋ ਤਾਂ ਸਬਲੋਗ ਆਪਣੇਰੇ ਦੇਸਤਗੁਰੂਤੇਓਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸੇਵਕ ਓਦੇਸਿੱਖ ਹੁੰਦੇ ਰਹੇ ਪਰੰਤ ਗੁਰੂਦਾਪੰਥ ਅਤੇ ਗੁਰੂਸਿਵਾਇ ਗੁਰੂਨਾਨਕਜੀ ਹੋਰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਨਹੀਂਤਾਂਤੇ ਗੁਰੂਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਹੀ ਸਤਗੁਰੂਅਵਤਾਰਹੋਏਹੀ ਹੋਰ ਕੋਈਸਤਗੁਰੂਨਹੀਂਹੋਯਾਮ ਏਸੇਵਾਊਂ ਗੁਰੂਨਾਨਕਸਾਹਿਬਜੀਦਾਉਪਦੇਸ਼ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਹੈ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਪੈਰੀਬਰ,ਅਵਤਾਰ,ਅਚਾਰਯ ਦਾਉਪ ਦੇਸ ਸੁਲਹਕੁੱਲ ਨਹੀਂ ਗੁਰੂਜੀਕਾਉਪਦੇਸ਼ ਸੁਲਹਕੁੱਲਮਹੇ ਏਨ੍ਹਾਂਨੇਸਨਾ ਕਿਸੇਨੂੰਫਤੇਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਬਚਨਾ ਨਾਲਹੀ ਸਬਨੂੰਚੰਗੇਰਜ਼ੇ ਚਲਾਕੇ ਜਗਤ ਚ ਸਾਂਤੀਬਰਤਾਇਜੈਸੇਮੇਘਬਰਕਰਕੇ ਠੰਢਪਾਦਿੰਦਾ ਹੈ।ਏਹੋਸਰੇ ਸਤ ਗੁਰੂ ਸਰਬ ਸ਼ਕਤੀਵਾਨ ਦੀ ਨਿਸ਼ਾਨੀਹੈ। ਤੇਏ ਹੋਸੰਗ ਗੁਰੂਨਾਨਕੀਵੇ ਹੋਣੇਦਾ ਬਸਜੀਨੇ ਕੁਝੌਖਪੁਰਾਣ ਦੇ ਪੂਰਬਖੰਡ ਅਰਾਈਸਵੇਂ ਮਾਇਵਿੱਚ ਤੇਤੀਸਣੇਂ ਸਲੋਕਤੋਂ ਅਗੇ ਸੁਆਮਿਕਾ ਰਾਤਿਕ ਜੀਵੈਨਕਰਨੇਪਰਸੋ ਮਾਜੀਨੇ ਉੱਤੇ ਦਿੱਤਾ। ਸੋਏਸਕਾਰ ਲਿਆ | ਹੈ। ਸਲੋਕਾ ( ਏਵੰਵੈ ਧਰਮਰਯ ਭਾਣਿਸਤਿਯਦਾ ਕਲੌਤਤ ਵੇ ਲੋਕਰੱਰਥ ਮਲੇਛਾ ਨਾਹੇਬੇਪਭ੍ਰਮੇਤੁ ਸੁਭੇਦੋਸੇ ਬੇਬਸੇਰ ਨ . ਨਕੋ। ੩ ੪ਮਨਾਮਨਾਭਾਵਿਰਾਜਮਰਿਖੀ ਮਰਨੇਕ ਮਾਨਸ ਭਾਸਾਤੇਕ ਲੌ ਸਕੰਦ ਤੱਬਿੱਘ ਕਾਲਿਯਾਹਰੇ੩੫) ਸਮਰਾਜਸ਼ਾਰਦੁਲਾਨੁ ਸੁਰ ਪੁਨ ਪੁਨਮਲੇਛਾਨੈਤਿਸਕੰਦ ਧਰਮਤੰਤੂਪਦੇਸ ਉਤਾ: ਤੌਨੋਪਦੇਸੁਮਾਰਗ ਵੈਯੋੜ੍ਹੀਸਤ ਭੂਮਿਪਵੈਰਾਕਿਰੱਸਤੇ ਤੋਂ ਸਘਸਿਮਾਨੁਸਾਰਤਾ॥੩੭ਧਰਮੇਣਰਾਜਧਿਸ਼ ਕਲੌਤੇ ਸਾਂ ਭਾਵੇਸ਼ਤੇ ਡੇਸਾਂ ਰਾਜਮਾਂਤਰੇਕਾਲੇ ਮਲੇਛਾਗੌਰਮੁਖਾਨਿ॥ ਬਸੰਭਾਵੇਂ ਤੇ ਰੱਖਣਤਤਪਰਅਲਪਕਾਲੋਨਤੇਸਾਂਤਰਾਮ ਬਿਪੇਰਣਿ ੩੬,ਨਿਪਬਲਿਹਰੇਤੇ ਗੌਰ ਬਰਣਾਗk-Eਯਾਨੁਗਅਸੀਤੇ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
