________________
ਸਮਸੇਰਖਾਲਸਾ (੩੬ ਭਾਗ-ਬਾਬਾਬੰਦਾ ਸਿੰਘਾਂਨੂੰਪੱਥਰਾਉਂਟਾਂ ਮਾਰਨਗੇਤਦ ਸੂਬੇਨੇ ਏਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਫੌਰਨਦਿੱਲੀਵੁਲਰਵਾਨਾ ਕਰਾਂਦਿੱਤਾ।ਪਲੰਘ ਆਰ ਬੈਠੇ ਸਬਦਗਾਉਹੋਏਚਲੇਗਏਜਦਾਦਿੱਲੀਪ ਰੇਤਾਂ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਨੇ ਬੰਦੇ ਪਾਸ਼ੋ ਬੰਦੇ ਦਾ ਪੁੱਤ ਮਰਵਾਕੇ ਪੁੱਛਮਾ ਤੇਨੂੰ ਕੇਹੜੀਔਤ ਮਾਰੀ ਏਮਬੰਦਾਬੋਲਮਾਜਿਸਮੋਂਤਨਲਤੂੰ ਮਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦਾਹੈਂ ਓਸੇਨਾਲ ਮਾਸਾਹਨੇ ਗੁੱਸੇ ਹੋ ਕੇ ਤੰਬੂਰਾਸ਼ਰੋਜ ਥੋਡਾਕਮਾਡੋਨਹੁਕਮਦਿੱਤਾਮਜਦੋਨਮਾਸਟੋਮਾ ਬੈਵੇਂ ਨੇਤਪੀੜਨਾ ਮੰਨੀਤਾਂ ਵਜ਼ੀਰਨਰਮੁੱਦੌਲਾ ਜੋ ਦੇਖਹਾਸੀ ਓਸਨੇਹੈਂਰਾਹੋਕੇ ਪੁੱਛਮੀ ਤੂੰ ਪੀੜਐੱਨਹੀਂ ਮੰਨਦਾ ਕਿਥੇਦੇ ਕੋਨੇਟੀਕੰਧਕੋਈ ਹੋਰਢਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤਾਂਕੋਠੇ ਵਾਲਾ ਸਹਾਰਨਹੀਂ ਸਕਦਾ, ਖੁਸ਼ੀ ਖੁਸੀਨ ਬੈਹੈਂ ਏਹਕੀਕਾਰਣਹੀਨੇ | ਆਖਮਾਏਮਾਨਤੇਸੰਰੀਸੂਰਬੀਰਤਾ ਧਾਰਣਦਾ ਫਲਹੈ, ਦੁਖ ਸੁਖਮੰਨਣ ਮਨਵਾ ਧਰਮਹੇ, ਮੈਂਨਨੂੰ ਰੋਕ ਰੱਖਹੈਤੇਨਿਬੇਕਰਲੇਆਹੈ ਕੇਮੇਦੇਹਤੋਂ ਮਾਰਚ ਹਾਂ ਜੇਹੜਾ ਆਦਮੀ ਉਸਥਿਤ ਬੁੱਧੀਵਾਲਾ ਕੋਠਾ ਛਡਕੇਤੁਰਚੱਲਮਾਹੈ ਤੇ ਫੇਰਓਸਨੇ ਓਸਕੋਠੇ ਵੇਚ ਨਹੀਂਆਉਣਾ ਓਹ ਕੋਠੇ ਦੇਵਹਣਤੋਂ ਦੁਖੀਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੂੰਮੇਂ ਸਾ ਫਕੀਰ ਮਰਮਾਨੀ ਹੋਕੇਮੁਸਲਮਾਨਾਨੂੰ ਅਤੀਖਕਦਿੱਤੇ ਕਬਰਾਂ ਵਿਚੋਂ ਹੱਡੀਆਂਕਢਾਕੇ ਫੂਕੀਆਂ ਜੀਉਦੇ ਆਦਮੀਚਲਾਏ ਬਰੇ ਮਰਵਾਏ, ਹਰਰੋਜ਼ਪੰਜਵੀਂ ਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਮਾਰਕੇਅਸਵਾਰ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾਬੋ ਐਤਨਾ ਵੈਸਮੋਕੀਤਾ।ਜਾਬ) ਏਹਸਬਕੁੱਛ ਰੰਬਦੇਹੁਕਮਨਾਲ ਹੋਯਾਹੈ,ਜਮੁਸਲਮਾਨਾਨੇਅਤੀ ਜੁਲਮਹਿੰਦੂ ਆਉੱਤੇ ਕੀਤੇ ਤਾਂਓਪਾਪਾਂਦਫਲ ਮੁਸਲਮਾਨਾਨੂੰਛਕਾਉਣਵਾਏ ਰੰਬਨੇ ਮੈਨੂੰ ਲਾਦ ਬਣਾਯਾਮ (ਸਤੂੰਐਡਵੰਡਾ ਕਰਾਮਾਤੀਹੋਕੇਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਦੀਕੈਚ ਆਯਾਜ:) ਹਮੇਰੀਭੁੱਲਦਾਫਹੈ,ਜੇਕਰ ਆਪਣੇਗੁਰੂਗੋਬਿੰਦ ਘਸਾਹਿਬਦੇਹੁਕਮਟੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਕਿਸੇਦੀਕੀ ਮਜਾਲਮੀਜੋਮੇਨੂੰਨਸਕਦੇ (ਸ) ਤੂੰਅਜਮਤੀ ਹੋਕੇ ਹੁਣ ਕਲਸਹਾਰਦਾਹੈ ਕੈਦ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਨਿਕਲਤਾਂਜਾਵਾਂਪਰਜੇਹੜੇ ਕੰਮਗੁਰੂਦੇਹੁਕਮਨੋਵਧਕੇ ਮੁੱਕੀਤੇ ਹਨਓਦਾਨਤੀ ਜਾ ਫੇਰਦੇਹਧਾਰਕੇ ਭੋਗਣਾਪਣੇਗਾ,ਓਹਬ ਏਸੇਦੇਹਭੁਗਤਣਾਚੰਗਾਹੈ। ਏਹਸਬਬਾਵਜੀਰਨੇਜਦਬਾਦਸਾਹਪਾਸਜ਼ਾਕੇਦੱਸੀਆਂਹਨੇ ਆਖਦੇ | ਸਾਕਾਮਸੂਖਸਮਾਨਾ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂਜੇਕਰਦੀਨਮੰਨੇਛੰਡੇਮਾਜਾਵੇਜਦਬੰਦੇ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
