________________
੧ - ਗੁਰੁ ੧ (੩੪੫) ਤਵਾਰੀਖ਼ਤੂਖ ਸ਼ਹਿਰਜਾਹਿਰੇ ਏਥੋਂਲੋਗਾਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਲੁਟੇਜਾਤੋਂਡਰਕੇ ਸਬਦੀਸੇਵਾ ਕੀਤੀ। ਜੰਪਿ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਸੰਤਾਉਦੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਜਿੱਥੇ ਜਿਥੇg ਰੂਸਾਹਿਬਜਾਂਦੇ ਨੇ ਓ ਖੋਲੋਗਇੰਘਾਂਦੇਮੱਥੇਨੂੰ ਤੇ ਸਰੂਪਨੂੰਦੇਖਕੇ ਆਪ ਤੋਂਆ ਪਡਰਦੇ ਮਾਰੇਨਜ਼ਰ ਭੇਟਲੈਕੇ ਹਾਜ਼ਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਸੇਮਲੇਖਘਾਹੇ ਕਿਦਾਦੂਰੇਵੇਂ ਹੰਤਜੈਤਰਾਮਏਕਾਦੇਨ ਗੁਰੂਦੇਸਾਰੇਲਸਕਰਨੂੰ ਭੰਡਾਰਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਬਾਜ ਜੁਰਰੇ ਗੁਰੂਨਾਲਦੇਖਕੇ ਮਹੰਤਨੇਅਰੜਕੀਤੀਕੇਆਪਏਨਾਂਨੂੰਹੁਕਮਦੇਓ ਜੋ ਅੱਜ ਫਕੀ ਦੀ ਬਾਜਰੀਵਾਰਫ਼ਕਲੈਣ ਗੁਰੂਟੀਨੇਹੱਸਕੇ ਆਖਮਾਂ ਤੁਸੀਂ ਜਾਣੋਸਾਧੂ ਨੇ ਵਰਪਾਈਤਾਂ ਗੁਰੂਜੀਦੀਮਨਸੂਅਨੁਸਾਰ ਨੋਛਲਈ ਏਸਨੂੰ ਦੇਖਕੇਸਬ ਆਬੁਰਜਰਹੇ।ਦੂਸਰੇਨਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਦੂਜੀਦਾ ਮਕਾਨਦੇਖਣਤਾਜ਼ੇ ਅੰਦਰ ਗਏ ਤੇ ਗੰਦੀਗੈਸਾਦਰੱਖਕੇ ਗੁਰੂਜੀਨੇ ਤੀਰਨਾਲਨਮਸਕਾਰ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਖਾਂਨੇ ਡੇਰੇਆਕੇ ਆਕੇ ਆਪਦਾ ਹੁਕਮ ਹੈ ਜੋ ਕਿਸੇ ਸਮਾਧਗੋਰਵਾਲੇਆਣ ਕਯਾ ਪ੍ਰਤਮਾਨੂੰਨਮਸ਼ਕਾਰਨਹੀਕਰਨੀਹੁਣਆਪਨੇੜਿੱਕੀਤੀਹੈਗੁਰੂਜੀਨੇ ਖੁਸੀ ਹੋਕੇ ਫੁਰਮਾਯਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡਾਸੇਦਕਰਖਹੈ ਸੋਤੁਪਕੇ ਹੋਜਦਤਕਸੀ ਘਾਂਦਾਏ ਹੋਜੇਹਾ ਸਿਦਕ ਨਿਸ਼ਾ ਰਹੇਗਾ ਤਤਕਰੇਤਾਪ ਵਧੇਗਜਦ ਥੜੇ ਸਮਾਧਾਂ ਮੂਰਤਾਂ ਨੂੰ ਮੱਥੇ ਟੇਕਣ, ਪੂਜਣਲੱਗ ਜਾਣਗੇਟ ਤੇਜ ਪ੍ਰਤਾਪ ਘਰਾਣੇ ਗਾ ਏਹਕਾਹਕੇ ਗੁਰੂਜੀਨੇ ਓਸਨਮਸਕਾਰ ਕਰਨਬਦਲੇ ਪੰਜਸੌਰੁਪਯਖਾਲਸੇ ਨੰਤਨਖਾਹ ਦਿੱਤਾ ਜਿਸਦਾ ਪ੍ਰਣਬਰਤਾਯਾ ਗਿਆ। ਮਹੰਤ ਜੈਤਰਾਮਨੇਬਹੁਤ ਪ੍ਰੇਮਤੇ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀਤੇ।ਇਕਾਈਰੱਖਮਾਉਦੇਨਰੇ ਆਨਰਵਿਚਓਸਨੇਦਾਦੂਦਾਹਰਨਸੁਣਾਯਾ ਯਥਾ(ਦਾਦੂਦਾਵਾਟੂਰ ਕਰਬਿਨ ਦਾਦੇਨਕੱਟਕੇਤੀਸਉਦਾਕਰ ਗਈਏਸਪਸਾਰੀਦੀਹੱਟ)ਇਸਪਰਗੁ ਰੂਜੀਨੇਫੁਰਮਾਯਜਗਮੈਂਟਾਟਰੱਖਕੇ ਲੇਹੁਦਕੋਲੁਬੁਰਕਰੇਜੋ ਆਪ ਨੋਤਾਂਕੀਜਨਦੇਹੁਪੱਟਾ)) ਏਹੋ ਜੇਹੇਬਰਨਾਬੇਲਾਸਕਰਕੇ ਓਥੋਂ ਚੱਲਕੇ ਲਾਲੀਘ ਮਰੋਦ ਕੁਲਾਯਤ ਆਵੇਕ ਕਸਬੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਜਦਬਘੋਰ ਸਹਿਰ ਉਦੈਪੁਰਦੇਰਾਜ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਉਦੇਪੁਰਦਾਰਾਜਾਭੀ ਏਬੇਆਯਹੋਯਾਸੀ,ਓਸਨੇਗੁਰੂਸਾਹਿਬਦੀ ਤੀਰੰਦਾਜੀਨੂੰਦੇਖਕੇਬੜੀਖੁਸੀਜ਼ਾਹਰਕੀਤੀਤੇਖਣਦੀਇੱਛੁਪਾਧਰਕੇ ਗੁਰੂਜੀ
|
