________________
ਭਾਗ੧-ਗੁਰੂ (33) ਚਮਕੌਰਗਨਾ ਸਕੇਪਿੰਦਾ ਪੀਰ ਲੱਖਾਂ ਦਾਗੁਰੂ ਕੁੱਜਾਂਦਾਹੈ। ਏਹਸਤੇ ਉੱਚੀ ਅਵਾਜਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਤੁਰਪਏਮਜੇਨਾਂਨੂੰਈ ਵਧਾਈ ਦਿੰਦਾਹੈ ਓਨ੍ਹਾਂਨੂੰ ਚੰਗੀ ਅਕਲਤੇਹਿਕਮਤੇ ਭੀਬਖਸਵੈਦਾਹੈ।ਸਬਸਕਰਟਿਚਰੌਲਾਪੈਗਿਆਤੇ ਏਹੋਬਾਤ ਪੁਕਾਰਦੇ ਹੋਏ ਏਧਰਓਧਰਦੌੜਪਏ।ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਭੀਦੂਨਿਕਲਗਏਜ਼ਦਖੇੜੀ ਪਿੰਡਦੇ ਨੇੜੇ ਗਏਤਾਂ ਪਹਿਫਟ ਗਈਏਥੇ ਅਲਟੂਡੈਮੂਦੋਵੇਂਭਾਈਗੁਜਰ ਗਊਆਂ ਭੈਸਾਂ ਚਾਰਦੇਸੇ ਓਨੇ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਊਪਛਾਣਕੇਰੌਲਾ ਪਾਯਾ, ਗੁਰੂਜੀਨੇ ਪੰਜ ਪੰਜ ਮੋਹ ਓਨ੍ਹਾਂ ਅੱਗੇ ਸਿੱਟੀਆਰਓਹਤਵਤੀਰੁੱਪਕੀਤੇ ਫੇਰ ਗੁਰੂਨੇ ਸੋਨੇ ਦੇ ਕੜੇ ਦੇ ਣਦੇਬਹਾਨੇ ਨਜ਼ਦੀਕ ਬੁਲਾਕੈਦੋਹਾਂਨੂੰ ਤਲਵਾਰਵੇਘਾਟ ਉਤਾਰ ਦਿੱਤਾ । ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਦੇਚਰਨਾ ਦਾ ਜੋੜਾ ਚਮਕੌਰਬਾਰੀ ਲੰਘਣਲਗੇ ਓਥੇਹੀਰਹਰਿਆਸੀ ਜਸਕਰਕੇਨੇਗੀਪੈਰੀ ਚਲਣਾਮੁਕੇਲਸਮਕੇ ਤੇਆਸਪਾਸ ਕੇੜੀ ਬਾਰੇ ਲੋਲਪੁਰਆਕ ਤੁਰਕਾਂਦੇ ਪਿੰਡ ਅਤੇ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀਸਿਪਾਹੀ ਫਿਰਦੇ ਦੇਖਕੇ,ਇਕਗ • ਨੇਜੰਗਲ ਵਿਚ ਜੰਡ ਬੁੱਛਦੇ ਹੇਠ ਪੇਕੇ ਸੌਰਹੇੜਲੇ ਪਹਿਰਉੱਤੇ ਤਾਂ ਨੰਗੇ ਪੈਰਾਂ ਛੁੱਛਾਲੇ ਪੈ ਜਾਣੇਕਰਕੇ ਆਕਨਾ ਚਲਸਕੇਏਬਕਰਕੇ ਥੋੜੀਦੁਰਉੱਤੇਝਾਨਬੇ ਲੁ ਰੀਆਂਦੀਕੁੰਵੇਚ(ਜਿੱਥੇ ਹੁਣਝਾੜ ਸਾਹਿਬ ਗੁਰਵਹੈ।ਉਨਪੂਰਾਕੀਤਾ ਆ । ਫੀਮਦੇ ਥਾਂ ਅੱਕਦੇਲੌਂਗ ਖਾਧੇਜਰਾਤਪਈਤਾਂ ਫੇਰ ਤਾਰੇਦੀ ਸੇਧ ਧਰਕੇ ਮਾਲ ਵੇਦੀ ਤਰਫਨੂੰ ਚੱਲੇ ਤੇਰਕੋਹ ਉਜਾੜ ਉਜਾੜਹੀ ਚਲੇਗਏਫਰਮਾਛੀਵਾੜੇ ਫਿਦੇਸਏਕਬਾਗਵੇਰ ਤਾਹਿਰਏਕੁਦਰਤ ਪਰਮੇਦੀਆਥਰਜਦੇ ਖੋਜੇਵੇਵਾਲ਼ੇ ਅਨੇਕਤਰਾਂ ਦੇ ਜੋੜੇਤੇ ਘੋੜੇਆਵੇਕਅਸਵਾਰੀਆਂ ਸੁੰਦਰਮਖਮ ਲੀਸੇੜਾ ਛੁਡੀਕਾਰਦੇਭੋਜਨ,ਸਰਦਾਈਆਂ,ਠੰਢੇਲ,ਅਫੀਮਾਂਦੇ ਡੇਬੇਲੇਕੇ ਬੇਸੁਮਾਰ ਸੇਵਹਾਰ ਗਹਿੰਦੇਸੇ ਓਤੇਕਾਲਦਰਸੀਲਪੁਰਖਾਂ ਨੂੰ ਐਸਾਵਕੂ ਦੇਖਣਾ ਪਿਆਕੇ ਲੇਖਦਿਆਂ ਹੋਯਾਂ ਕਲਮਤੀ ਹੰਝੂਭਰ ਆਈਹੈ, ਹੱਥ ਕੰਬਦਾ ਹੈ ਫੇਰਗੁਰੂਸਾਹਿਬਨੇਰਦੁਆਪਰ ਰੱਲਣਦੀਤਾਕਤਨਾ ਵੇਖੀ ਤਾਂ ਓਸੇਬਾਗ ਵੇਰ (ਜੇਏਹੁਣਚਰਨਕੰਵਲ ਗੁਰੁਰਾਹੇ) ਪੰਰਹੇ।ਏਹਬਾਗ ਗਨੀਖਾਂ ਨਬੀਖਾਰੁ ਹੇ ਪਠਾਣਾਦਾਸੀਏਨ੍ਹਾਂ ਪਤਾ ਪਾਸੋਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਨੇ ਬਹੁਤਵਾਰੀਘੋੜੇ ਖਰੀਦੇ ਸੇ ਜਦ ਏਹਪਣਆਪਣੇ ਬਾਇਚ ਆਏ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਬਹੁਤਾਬਿਸਮ ਗੁਰਵਹੈ ਏਥੇ ਜੰਡਸਾਰਣ .
/
