________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲ ੩੨) ਚਮਕੌਰ ਦੀ ਜੰਗ ਤਦ ਸਾਹਿਬਜ਼ਾਦੇਨੇ ਬੜੀਖ਼ਸੀਲਕਦਮਉਠਾਯਾ ਤੇਥਾਹਿਬਸਿੰਘ ਤੇ ਮੁਹ ਕਮਸਿੰਘ ਮਾਰੇ ਭੀ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਤੋਂ ਆਰਲੈਂ ਕੇ ਨਾਲ ਹੋਗਏਤੇ ਲਲ ਰੋ ਕਰ ਸੱਤਝੀ ਅਕਾਲ ਸੱਤਸ਼ੀਅਕਾਲ ਉਚਾਰਦੇ ਹੋਏ ਸ਼ੇਰਦੀਡਰਾਂ ਦੇ ਦਰ ਜਾਵੜੈਮਿਰਜ਼ਾ ਤਾਹਰਬੇਗ ਤੇਜਾਅਲੀਖਾਂ ਨੂਰਖਾਂ ਨੇ ਸਰਦਾਰ ਆਉਹਿਬਜ਼ਾਦੇਦਾਜੰਗਦੇਖਣਵਾਏ ਅੰਦਰੋ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਤੋਂ ਬਾਹਰੋਨਾਜ਼ਮ ਸ਼ਬਹੋਰ ਵੱਡੇ ਵਡੇ ਲੋਕ ਉੱਚੀ ਉੱਚੀਜਗਾ ਬੈਠਗਏਵਾਹਵਾਰਦੀ ਅਵਾਜ ਜੁਝਾਉਬਾਜੇਵੀਗਾਤਲਵਾਰਾਂਦੀ-ਚਮਕਬੇਜਲੀਆਂਦੀਡਰਾਂ ਦਿਖਾ ਈਦੇ ਰਹੀਸੀਸੂਰਮੇ ਮੋਜੋਜ਼ਖਮਦਾ ਬਾਦ ਰੱਖਦੇ ਸੇ ਮੋੜੋਅੱਗੇਨੂੰ ਪੈਰ ਰੱਖਦੇਸੇਯਥਾ ਛੁਪਯਮ ਮਹਿਕੁਵੰਡਬਲਵੰਡਬੀਰ ਆਜੀਤਘਬ ਕਰਮੰਡਪਰਡਕਰੇਬਖੰਡ ਖੰਡਅਰੇਬਾਕੇਤਕਰੂੰਬੇਨ ਮੁੰਡ ਕੁੰਡ ਮਹਿਮੱਧਬੇਖੇਰੇਗਕੇਤਕ ਬੈਡ ਆਰਗੇ ਪੱਥਪੱਥ ਹੇਰੇਬਰਤੜੇ ਪੱਛ ਧਰ ਅਫ਼ਖਰਲਾਹੇਲਹਾਤਪਰਤੱਛਤਬਾਪਜਨਵੁਕਤਾ ਫੇਰਤ ਸਪੰਛਬਹੁ ਤੱਛਕ ਲਛਮਲੰਛਨਭਾ) । ਏਸਕਾਰ ਅਨੇਕਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਕੇ ਪੁਰਜੇ ਹੋਕਰ ਉੱਨੇ ਸਹੀ ਪਾਏ। ਬਡਾ ਭਾਈ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਗੇਆ ਤਾਂ ਛੋਟੇ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਜ਼ੋਰਾਵਸਿੰਘਜੀਨੇ ਓਸਦੇ ਨਾਮ ਪਰਵਾਹ ਵਾਹ ਤੇ ਧੰਨਬੰਨਦੀਆਵਾੜ ਹੁੰਦੀਸੁਣਕੇਢੰਗਵਿਚ ਜਾਣਲਈ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਰਾਮਾ ਗੁਰੂਸਹਿਬਨੇ (ਜੋ ਬੜੇ ਹੌਸਲੇਵਾਲੇਪੁਰਖਸੇ ਤੇਜੇਨ੍ਹਾਂਨੇ ਆਪਣਾ ਸਰਬਸਹੀ ਧਰਮਦੀ ਰੱਖਵਾਲ਼ੇ ਕੁਰਬਾਨਕਰਦੇਣਾ ਸਮ ਰੱਖਮਾਸੀ ) ਓਸੇਵਕੂ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇਦਾ ਮੂੰਹ ਧੋ ਦਝਾਰ ਸਜਾਕਰ ਫੋਰੈਸੀਤ ਵਾਰ ਪਕੜਾਈ ਤੇ ਮੱਥਾਉਮ ਪਿੱਠਠੋਕ ਕਰ ਆਖਕੇ ਬੇਤਾਜਾਓ ਔਰਦੁਸ਼ ਮਨਾ ਨੂੰ ਮਾਰਕੇ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਜਾਓਛੋਟਾ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦਾਜਦ ਉਠਕੇ ਚਲਿਆ ਤਾਂ ਮੁਸ ਲਮਾਨਫੋਜੋਕਾਲੀਆਂ ਦੀ ਤਰਾਂ ਉਮਰਹੀਸੀਓਸਦੇਖਕੇਹਲ ਗਿਆੜੇ ਪਿਛੇ ਮੁੜਕੇ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਪਾਸੇ ਪੀਣਵਾਲ਼ੇ ਪਾਣੀ ਪਗੁਰੂ, ਜੀਓਸਦਾ ਅਸਲ ਮਤਲਬ ਸਮਕੇ ਫੁਰਮਾਕੇਹੇ ਬੇਟਾ ਤੇਰੇਝੇ ਦਾ ਏਥੇ ਪਾਣੀਹੈ ਹੁਣਡੇਰਾ ਤੇਰੇ ਬਝੌਭਾਈਵੇਂ ਮਝੈ।ਏਹ ਝਰਨਸੁਣ
