________________
ਸੂਬੇਸਰਹੰਕਵਾਜੰਗ ` (੩੨੨) ਭਾਗ4- ਗੁਰੂ੧੦ ਨਾ ਪਉਰੋ ਕੇ ਕੇਲੇਦੇ ਚੁਫੇਰੇ ਬਡੇ ਟਿੱਲੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਕੁਦਰਤੀ ਪਏ ਹੋਏ ਸੇ ਜੋਤੋ ੫ਬੰਦੂਕ ਗੋਲਾਬਾਹਰੋਂਜਾਂਦਾ ਸੋਟੀਵਿਰ ਧਸ ਜਾਂਦਾਏਮਾਲਟੀਦੀਲਤਾ ਈਜਦ ਨਾ ਗੀਤਾਂ ਸੁਬੇਨੇ ਆਪਣੀ ਫੌਜ ਚਾਰੋਂ ਤਰਫ ਉਤਾਰਕੇ ਵਾਘਾਸਾਕੇਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਾਣਾਬੰਦਕਰ ਦਿੱਤਕੇਲੇ ਦੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਤਾਂ ਦਰੀਯਾਸੀ ਤਰਫ ਪਹਾੜੀ ਦੇ ਉੱਚੇ ਟਿੱਲੇ ਜੇ ਚੋਪਾਸ਼ਾ ਜਿਧਰ ਮੁਸਲਮਾਨਲੜਦੇਸੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਨੀਵਾਂ ਸੀਹੇ ਤਾਂ ਦੇ ਪੰਜਹਜਾਰ ਨਾਲਉਪਰਪੰਚ ਬਰਾਬਰਲਡ ਸੱਕਦਾਸੀ ਦੁਸਰੀਬਾਏ ਹ ਪੀ ਕੇ ਸਿੱਖ ਜਾਨਾਂ ਤੋੜਕੇ ਲੜਦੇ ਸੀ ਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਪਹਾੜੀ ਜਾਨਬਰਾਏ ਕਰ, ਤੀਸਰੇ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਭੀਖਮਾਲਕੇ ਫਕੀਰਾਂਨਾਲਲਲਕੇ ਕੀਲੇਣਾਹੈ ਏ . ਬਾਤਾਂਦੇ ਸਬਬਕਰਕੇ ਕੇਲੇਨੂੰ ਬਾਦਸ਼ਾਹੀ ਸਰਦਾਰਛੁਡਾਨਹੀ ਸਕਦੇ ਸੇ। ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਨੇ ਭੀ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੇ ਅਜੀਤਸਿੰਘ ਨੂੰ ਦੋਹਜ਼ਾਰਅਸਵਾਰ ਸਮੇਤਕੇਸੀ ਗਵੇਰਤੇ ਨੰਦਸਿੰਘ,ਨਾਹਸਿੰਘ, ਸ਼ੇਰਸਿੰਘ ਆਦਿਕ ਸਰਦਾਰਲੋਹਗਨ ਵਰ ਆਲਮਾਸਿੰਘ,ਸੰਤਾਸਿੰਘ ਉਗਤਾਸਿੰਘ ਆਦਿਕ ਸਰਦਾਰਦਮਦਮੇ ਵਿਚ, ਉਦਘ ਈਸਘਨੂੰ ਅਗਮਪੁਰੇਇਰ, ਏਸੇਤਰਾਹੋਰ ਅਨੇਕ ਜਗਾਮੋਰ ਚਸ਼ਾਂ ਵਿਚ ਸਿੱਖ ਕਾਯਮਕਰ ਰੱਖੇ ਜੋ ਸਿਖਸਤੋਗੁਣੀੜ੍ਹ ਪਕੜਨਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਓਨਾਨੂੰ ਜੰਗੀ ਸਿੰਘਾਦੀਹਲ ਦਾਰੂ ਸਿੱਕਾ, ਅੰਨ ਜਲ ਪਹੁੰਚਾਉਣਦੀ | ਸਪੁਰਦਗੀਸੀਏਵਿਚ ਹੀ ਇਕ ਸਿੱਖ ਸੇਵਸਿੰਘਜਲਦੀ ਮਸਕਭਰਕਰੋ | ਮਾਏਤੇਜੇਰਾਹਵਿਚ ਮੁਸਲਮਾਨ ਭੀ ਮੰਗੇਤਾਂ ਓਨੂੰ ਪਿਵਾਏਦੇਵੈ ਏ ਸਪਖਾਨੇ ਓਸ ਉੱਤੋਰਾਹੋਕੇਗੁਰੂਪਾਸਫਰਪਾਦਕੀਤੀਗੁਰੂਜੀਨੇ ਓਸਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਤਾਂ ਓਸਨੇਟਾਬਾਦਿੱਤਾ ਕੇ ਹੈ ਸਤਗੁਰੋ ਮੈਨੂੰ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਸਬ ਤੁਹਾਡਾ ਹੀਰੂਪਨਜ਼ਰਆਂਵਦਾਹੈ।ਏਹਬਚਨ ਸੁਣਕਰ ਗੁਰੂਜੀ ਬਹੁਤ ਖੁ ਹੋਏਤੇ ਓਸਨੂੰਫੇਰ ਓਹੋ ਕੰਮਸਪੁਰਦਕੀਤਾ॥ ਇਕ ਦਿਨ ਗੁਰੂੜੀਉੱਚੀ ਜਗਾ ਬੈਠੇ ਦਬਾਰ ਸਜਾ ਰਹੇਸ਼ੇ ਨਾਮਨੇਖਕੇ ਤੋਪਾਂ ਦੇ ਗੋਲੇਬਰਬਾਏ ਕਈਖਮਾਰੇ।ਗੁਰੂਜੀਨੇਕਮਾਨਪਕਰਕੇ ਗੋਲਦਾਤੇ ਕਈ ਸਰਦਾਸੰਪਾਹੀਮਾ ਅਤੇ ਓਥੋਂ ਦੋ ਕੋਸਪਰਜਿਥੇ ਸੂਬਾਬੇਡਾਸੀ ਓਥੇ ਡੀਡ ਨਾ, ਸੂਬੇਨੇ ਏਤਨੀਟੂਰਤੀ ਪਹੁੰਚਨਾ ਕਰਾਮਾਤ ਸਮਝੀਪਰ ਗੁਰੂ Digitized by Paniab Diaital Library / www.paniabdigilib.org
