________________
ਮਸਾੜਨ (੩੧੧): ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ਗੁਰੂ ਜੀਨੇ ਅਨੇਕ ਮਸੰਦ ਮਾਰੇ ਅਨੇਕ ਵੰਡੇ ਅਨੇਕਖਾਰੜਕੀਤੇ ਕਈ ਬਖਸ਼ੇਬ ਸਦੇਨਤਕ ਬਰਾਬਰ ਹੋਤਜਾਮ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਅੱਗੇਨੂੰਗੁਰੂਮੀਨੇਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਹੁਕਮਾਦਿੱਤਾ ਕਿ ਕੋਈ ਸਿੱਖਕੜੇ ਕਿਸੇਮੀਣੇ, ਮਸੰਦ,ਮੇਵਤੇਨੂੰ ਗੁਰੂਕੀ ਕਾਰਬ੍ਰੇਰਨਾ ਦੇਵੇਛਆਪਣੀ ਬੁੱਧਾ ਖੁਮੀਨਾਲਣਾਹੋਵੇ ਸੋਅਪਣੇ ਘਰਫਿਰ ਇਕ ਬਰਤਨ ਨੂੰ ਗੁਰੂਕੀਗੋਲਕ ਥਾਪਕੇ ਓਸਦੇਵਿਰਪਾਂਉਦੇ ਰਹੋਤੇ ਸਾਲ=ਸਾਲਦੇ ਬਾਦ ਗੁਰੂਕੇਘਰਪਹੁੰਚਾਇਦਿੱਤਾਕਰੋ-ਓਸ ਸਮੇਜੇਹੜੇ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂਸਹਿਬ ਪਾਸ ਰਹਿੰਦੇਸੇਜਣ ਓਹ ਘਾਸਲਕੜੀਮਾਂਰਾਜਾਏਰੋਲੈਣਜਾਣ ਕੇ ਅਨੰਦਪੁਰ ਚੁਫੇਰੇ ਓਲਾਂਦਾਹੀ ਰਾਜਸੀ ਤਾਂ ਪਹਾੜੀਲੋਗਹਟਾਉਣ, ਪਰਸਿੱਖ ਹਨਹੀਂ ਵੰਗਾਂ ਹੋਣੇਪਰਖ ਮਾਰ ਕੁੱਟ ਕੇ ਚਲੇ ਆਉਣਾਪਰ ਰਾਜਪਾ ਸਫਵੀਜਾਵੇ ਓਹਜਮਾਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿਪਾਹੀਦੇਕੇ ਭੇਜਣਾਏਸੈਕਰਕੇ ਸਿੱਖਟੋ ਲੇਬੰਨਕੇ ਘਾਸਲਕਨੂੰਜਾਵਣਲੱਗਪਏਬਹੁਤਕਲੇਸ਼ ਬਧਦਾਦੇਖਕੇਰਾ ਮਾਂਨੇ ਗੁਰੂਪਾਸਵਕੀਲਭੇਜੇ ਕੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦਕਰੋਗੁਰੂਸਾਹਿਬਨੇਆਖਮਾ ਘਾਸਲਕੜੀ ਦੇਣਦਾਰੇ ਕਰੋ ਰਾਜਮਾਂ ਨੇ ਮਨਜ਼ੂਰ ਤਾਂਕਲਿਆਖਰ ਓਹਪ ਦੌਰਾਨਾ ਸੱਕੇ,ਫੇਰਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਾਪਿਆਜਾਦ ਵਧ ਗਿਆਆਖਰ ਪਹਾੜੀ ਰਾਮਾਂਨੇ ਆਪਣੇ ਰਾਜ ਵਿਚੋਂ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਕੱਢਦੇਣਦੀਸਲਾਹਕੀਤੀ ਤੇਅੱਸੂ ਸੰਮ ਤ੧੭੫੭ ਬੇ ਨੂੰ ਇਕ ਦਿਨਾਏਕ ਉਡਾਦਾ ਲਕਵੀਂਸਲੈਣਗੇ ਤਾਂ ਰਾਜਾਕਹਲੂਰੀ, ਹੰਡੂਰੀਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਰਾਜਾ ਬਲੀਆਚੰਦ ਤੇ ਆਲਮਚੰਦਨੇ | ਜੋ ਛੋਟੇ ਜੇ ਰਾਜੇ ਰਾਜਪੂਤ ਬਹਾਦਰ ਚੂਰਲੇ ਪੰਜ ਸੌ ਸ਼ੇਪਾਹੀ ਨਾਲ ਮਾਂ ਕੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਟੋਲੇਘੇਰਲੀਤਾ ਦੋਨੋਤਰਫ਼ਾਂਤੀਰਗੋਲੀ ਚੱਲ ਪਏਬਹੁਤਆ ਦਮੀਜ਼ਖਮੀ ਹੋਏ, ਕੁਛ ਮਾਰੇ ਗਏਮਬਲੀਆਚੰਦ ਸਖ਼ਤ ਜ਼ਖਮੀ ਹੋਯਾ ਤੇ ਡੰਗ ੫ ਤੁਝ ਬਾਕੀਦੇ ਪਹਾੜੀ ਭੱਜ ਗਏ। - ਏਬੇਤਰਾਂਪੰਜਸਤਰੀ ਤੀ ਤੱਕ ਚੱਲੇ ਪਰ ਪਰਬਤੀਏ ਕਦੇ ਨਾਜੁੱਤੇਫੇਰਤਾਂ ਰਾਜਮਾਂਦੇ ਖਾਣਨੱਕ ਵੇਰ ਅਗਏ।ਜਦਰਾਜਾ ਭੀਮਚੰਦਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁਲਕਦੀਖਰਾਬੀਹੁੰਦੀਦੇਖੀ ਆ ਪਣੇਘਰ ਬਿਲਾਸਪੁਰ ਵਿਚ ਸਬਰਾਜਮਾਂਨੂੰ ਬੁਲਾਕੇ ਆਖ ਦੇਖੋਤੁਸੀਰਾਜ ‘ਪੂਤ, ਸੂਰਬੀਰ ਮੁਲਕ ਦੇ ਮਾਲਕਰਾਜੇ ਮਸ਼ਹੂਰਪਰ ਐਸਟੇਲੇ ਤੁਹਾਡੇ ਜੈਸਾ Digitized by Paniab Digital Library / www.paniabdigilib.org
