________________
ਭਾਗ-ਗੁਰੂ (33) ਡਰੈਖਰੁਖਾਲਸਾ, ਆਏ ਤਕਰਾਮਾ ਤਾਰਾਚੰਦ ਨਾਲ੍ਹਾਗਣੀਆ ਰਾਜਾ ਮਾਮਲੈਡਮੰਡੀਵਾਲਾ ਸ਼ਾਹਨੂੰ ਨਸ਼ ਦੇਕੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਦੇਦਰਨਨੂੰਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਆਏ ਮੌਕੇ ਅਪਣਾਏਖਮਾਰਦੇ ਵਕੂ ਗੁਰੂਜੀਨੇਏ ਦੇਕੰਮ ਚੰਗੇਰਬਰੇਜੇਪਰਹਾਡੀਲੋਕੇਸੇਵੇ ਬਣਦੇਨਹੀਂ ਪੰਜਪੀਰੀਏ ਰਹਿੰਦੇਹਨਾਰਾਜਾ ਤਾਰਾਗੰਦਨੇਨਜ਼ਰਭੇਟਾਦੇਕੇਅਰਜੁਕੀਤੀਆ੫ਮੇਰੇ . ਦੇਸਦਾ ਸ਼ੈਲੀਕਾਰਕਰੋ।ਗੁਰੂਜੀਨੇਰਾਜਾਵੀਧਾਦੇਖਕੇਆਪਣੇਕੇ ਗੁਰਾਦਿੱਤੇ ਜੀਨੂੰ ਓਸਦੇਨਾਲਭੇਜਮਪੰਚਮਹੀਨੇ ਗੁਰਦੈਂਤਾਜੀਨੇਦੁਣ ਹੰਡੂਰ ਸੈਲਸਿਕਾ ਕੀਤਾ ਤੇਦੋ ਬਠੇਕੇਹਰਤਲਵਾਰਨਾਮਾਰਕੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਭੇਜੇ ਤੇਰਾਜੇਤਾਰਾਚੰਦ ਦੀਇੱਛ ਅਨੁਸਾਰ ਓਸਦੇਰਾਜਵਿਚ ਬਹੁਤ ਸੁੰਦਰਜ਼ਮੀਨਦੇਖਕੇ ੧੩ਮਘਰ ੧੬.੪ ਬੇਨੂੰਕੀਰਤਪੁਰਨੇਗਰਬਬਾਯਾ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਮਦਦ ਨਾਲ ਬਹੁਤਲੋਗ ਓਬੇਬਸਗਏ। - ਓਸੇ ਸਮੇਕਦੇਨਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਸ਼ਿਕਾਰ ਖੇਲਹੋਯਾਕੂ ਹਾਲੇ ਪਿੰਡਦੇਨਜ਼ੀਕਆਪਉਰ ਤੇ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਜ਼ੀ ਅਰਾਮੇਤ ਓਸੇਤਰਫਾਸ਼ਿਕਾਰ ਨੂੰਰਲੇਆਏ ਡੇਗੂਲੇਪੰਡਪਾਸਬੁੱਛੁਹੇਲੜਾਈਰੈਕੁਦਰਤਨਾਲ ਸਾਹਜਹਾਂ ਦਾ ਸੁਫੈਦਬਾਮੌਲਾਬਖਸ਼ਾਂਵਾਲੇਬਾਦਸਾਹਨੇਤੋਮਾਸੀ) ਸੁਰਖਾਬ ਪੰਛੀਫੇਉੱਡਦਾ ਹੋਯਾ ਗੁਰੂਕੀਦੇ ਬਾਜ਼ਾਰਆਬੈਰਾਮੀਸ਼ਿਕਾਰੀਪਕੜਕੇ ਗੁਰੂ ਅੱਗੇਲੇ ਆਏਗੁਰੂਜੀਨੇ ਹੱਥ ਪਰਲੇ ਕੇਬਚਨਕੀਤਾ ਹੁਣਏਹਗੁਰੂਕਸਰ |ਣਆਗਿਆਹੈ ਦੇਣਾਨਹੀਓੜਕ ਓਹੋਬਰਨਾਸਿੱਧ ਰਿਹਾ।ਬਾਜਲੈਣਵਾਏਬਾਦ । ਸਾਹਨੇਕਈਮਾਤਬਰਭੇਜੇ ਗੁਰੂਜੀਨੇ ਨਾਂ ਦਿੱਤਾ। ਏਸਵਕੁ ਚੁਗਨੂੰ ਰੁਗਲੀਕਰਨਦਾ ਚੰਗਾ ਸਮਾਹਿਥਆਯਾਰਾਕਸੇਨੇ ਚੰਦੂ-ਬੇਟੋਦੀ ਅਰਜੀਸੁਨਾਈ ਕਿਸੇ ਮਿਹਰਵਾਨਦੀਖਿਲਲਕਢਾਈ, ਕਿਸੇ ਨੇ ਕੌਲਾਂ ਕੌਲਯਾ ਕਰਾਏਲੇਸ਼ੇਨੋਰੋਰਧਾਨਵੀਬਤਾਏ, ਕਿਲੇਨੇ ਨਿੱਡਰਤੈਬੇਪਰਜਣਾਯਾਕਿਸੇ ਨੇਗਬਦੀਆਂਗੱਲਾਂਕਰਦਾਣਾਯਾ ਕੇਸੇਨੇਦੋਲਤਦਾਆਉਮਾਨੀਬਤਾਯਾ ਕਿਸੇ ਨੇਸੁਝਾਵਾਗੁਮਾਨੀ ਜੇਤਾਯਾਇਕਪਾਸੋ ਬੋਲ ਉਸੀਏਸਹਿੰਦੂਪੀਰਦੇਆ ਸਮਾਨ ਵੇਰ ਕਤੂਰੇ ਭੌਕਦੇਹਨਏਸਨੇਆਪਣੇਵੰਮਾਂਦੀਪੀਰਾਂ ਫਕੀਰਾਂਵਾਲੀਰੀਤ ਮਰਯਾਦਾ ਛੱਡਕੇ ਅਮੀਰੀ ਵਿਚ ਪੈਰ ਰੱਮਾਹੈ ਸਾਰੇਜਹਾਂਨਦੇਮੁਲਕਾਂਵੇਬਾਦਸ਼ਾਹ ਵੰਝੂਠਾ ਤੇ ਆਪਨੂੰ ਸੰਬਾਦਸ਼ਾਹਕਹਾਉਦਾਹੈਏਕਬਡੇਦਾਨਾਮਤਖਤਅਕਾਲ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigitib.org
