________________
ਭਾਗ ਗੁਰੁ ੫ (੩੧੩) | ਤਾਰੀਖਗੁਰੁਖਾਲਸਾ ਸਰੀਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅੰਗਾਂਰੋਕਦੋ ਉਂਗਲਮਾਸਦਾ ਟੁਕੜਾਕਜੁਬਾਨਹੀਉੱਤ ਮਤੇ, ਏਰੋਨਕ ਮੁਉ ਭਾਊ ਦੇਣੇਵਾਲੀਹੈ ਏਸੋਦੇ ਪਨਾਲ ਦੁਨੀਆਂ ਚ ਨਾਮ ਅਮਰ ਰਹਿੰਦੇਹਨਜਿਸਦਾ ਸੁਖਨਕਾਯਮ ਰਹੈ ਬੇ-ਸਾਡੀਓਸੇ ਦਾਸਲਰਨਮ ਦੱਸਦੇਹਬੇਭਗਵਾਨ ਸੁਖਬਦਲੇਅਵਤਾਰਧਾਰੇਕਣ | ਸਹਾਰੇ ਸਿਵਜੀਨੋਬਾਈਬਦਲੇ ਅਜੇ ਤਾਈਜ਼ਹਿਰਕੰਡਰੱਖਛਹੈਰਾਜਾ ਦਸਰਥਨੈਸੁਖਨਨਾਂ ਹਾਣਛਡਦਿੱਤੇ ਜਾਹਗ਼ਰੀਦਨੇ ਚੂਨੇੜੇ ਘਸੂਰੀ ਆਂਡਾਰੀਆਂ ਏਸੇਤਰਾਂਕਬੀਰ,ਨਾਮਦੇਵ ਜੈਕੇਟਆਦਿਕਭਗਤਾਨੇਕਸ਼ੂਸਰੇਪ ਬਰਨ ਤੋਂਨਾ ਰੇਤੇ ਕਹਾਣਤਭੀਰੈ ਘਸਖਸਸਪੁਰ ਬਚਕੇਲੇ ਫਲਾਏ ਕਵਾਰਾਊਯਾਤੇਲਹਮੀਰਹਰਚਨਦੂਜੀਬਾਰਾ॥ ਜਪਛੇਤੀਭਗਤਾਂਸੰਤਾਂਨੇ ਬਰਨਨਹੀਂਰੇਤੇਪਾਰਦੁਨੀਆਦਾਰਆਪਣੀਬਾਣੀੜੌਨਹਾਰਦੇ ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਬਾਈਕੋਲਿਖਚੁਕੇਰਓਸਤੋਮੋਹਾਰੀਏ (ਯਥਾ ਅੰਡੋਬੇਨਾਈਜੇਰਬਿਨਾ ਉਤਭੁਜਲੇਤ ਬਿਨਾਧਾਧਰਣਿ ਗਗਨਅਰਪਵਨਜਾਏਗੋਇੰਕਸਾਧੁਬਰਨ ਅਟਲਾਧਾ॥ ਗੁਰੂਜੀਦੇ ਅੰਤਰੂਪੀਸਰੇਬਚਨਾਤੋਂਡੀਓਸਦੁਸਰਪਨੂੰਦ ਬੁਧੇਹਰ ਐਸੀਚਈਜੋਕਸੂਦੇਕੇ ਨਾਤਾਮਨਾਉਣਲੰਘਾਓਸਟਰੂਪੀਰ ਮੀਆਂਮੀਰਦੇਚੇਲੇਮਸ਼ਾਨਸ਼ਾਹਨੇਏਹ ਹਵਾਜਕ ਮੀਅਮੀਰਪਾਸਜਾਕੇਦੱਸਮਾ ਨਾਨੇਂ ਆਕੇ ਚੰਦੂ ਨੂੰਤਾਮਾਤੇਲਾਣਤਾਂ ਫਿਟਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਕੇ ਆਖਮਾਪੀਰਾਂ ਫਕੀਰਾਂ ਬੇਅਦਬੀਕਰਨੀ ਬਹੁਤ ਬੁਰੀਟੇਜੇ ਤੂੰਹੀਐਨਦਾਤਾਂਮੈ ਬਾਦਸ਼ਾਹਪਾਸ਼ਖਬਰਭੇਜ ਫੇਰਮੀਆਂਮੀਰਨੇਗੁਰੂਜੀਨੂੰਆਖਮਾਤੁਈਆਖੋਤਾਂਐਏਸਨੂੰਗਰਕਰਦੇ ਗੁਰੂਜੀਬਡੀਧੀਰਜਨਾਲਬੋਲੇਆਪ ਅਕਾਲ ਤਰਫਦੇਖੋਮੀਆਂਮੀਰਨੇਜਣਦੇ ਤਾਂ ਸਿੱਧੀਆਂਤੇਸਿੱਧਦੇਵਤਾ ਗੁਰੂਅੰਗੇਹੱਥਜੋੜੀਖੜੇ ਆਰਾਮਾਮੰਗਵੇਦਖੇਡਾਂ ਸ਼ਲਾ ਕਰਕੇ ਆਖਆਪ ਐਡੇਡੇਸੜੀਵਾਲੇ ਹੋਕੇਸਹਾਰਵੇਏਸਪਾਪੀਦਾ ਨਾਸਨਹੀਂਕਰਦੇਗੁਰੁਜੀਬੋਲੇ ਸੰਤਦਾਧਰਮ ਛਕਰਨੀਹੈ ਤੇ ਬਰਸ਼ਾਪਢੇਣਾ ਧਰਮਨਹੀਂ।ਜੈਸੇ ਅੰਤ,ਇਥੂਬਿਪਤਾ ਫਿਰ ਸੂਰਮਾਜੰਗਟੇਰ,ਦਾਤਾਕਾਰ ਪਰੇ ਖ਼ਜਾਂਦਾਹੈਡੈਸੇ ਸੰਤਦੀਨਿਰਾਦਰੀਡੇਕਸੂਖਮਾਹੌਖੀਆਂਸਰਬਸੜੀਵਨ ਖ਼ਭੂਤੋ ਬਗੈਰ ਕੋਈ ਕੁਛ ਨਹੀਂਕਰਸਕਦਾਏਕਸਬਕੁਫ਼ ਓਸੇਵੇਹੁਕਮ ਅੰਦਰਹੈ Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigitib.org
