________________
ਭਾਗ- ਗੁਰੂ ੧੬ ਤਾਖਰੁਖਾਲਸਾ ਮਾਲਕੋਤੋਂਡਲਕੇ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਪ੍ਰੇਮੀਗਤ ਲਾਲੋਤਖਾਣਨੂੰਦਰਸਨ ਣlਖਮਹੀਨੇ ੧੫੭ਵਾਂ ਏਨੂੰ ਏਮਨਾਬਾਦਆਏ ਤਾਂ ਓਦੇ ਵਿਰਲੋਦੀ ਪਣਜ਼ਾਲਮਾਂਦੇਈਬਰਾਤ() ਲੈਕੈਕਾਬਲੇ ਬਾਬਰਬਾਦਸਾਹਮੁਗਲ ਹਿੰਦਉੱਤੇ ਚੜਆਯਾ ਤੇ ਮੈਦਪੁਰੇਅਰਥਾਤ ਏਮਨਾਬਾਦ ਆਣਉਤਰਿਆਏਮਨਾ ਬਾਵਦੇਣਾਂਨੇਓਸਨੂੰ ਰਝਾਨਾਦਿੱਤਾ ਸਗੋ ਓਸਦੇ ਆਦਮੀਆਂਦਾ ਨਿਰਾਦਰਕੀ ਮੁਗਲਾਂਦੀਫੋਜਨੇਸੈਦਪੁਰੇਨੂੰਫੈਲਾ ਦਿੱਤਾਥੋੜੀਡੇਲਟਾਈਪਠਾਣਾਂ ਨੋਕੀਤੀਆਖਰ ਮਾਰੇ ਗਏ,ਪਿੰਡਲੂਮਾਰਕਤਲਾਮਕਰ ਸੁਟਿਆ ਬਾਬੇਜੀਭ ਖਤਰਨਜੋ ਅਤ੧੫ਖੀਏ: ਵਿਚ ਪਡਾਣਾਵੈਖਲਕਤ ਸੰਤਾਉਣੇਪਤਾ ਈਲਾਲੋਨੂੰ ਸੁਯਾਸੀ ਯਥਾ(ਮੈਸੀਮੇਂ ਆਵੈ ਖਸਮਕੀਬਾਲਡੈਸਕਰੀ ਆਨਲਾਪਾਕੀਜੈਲੇਕਾਬਲੇਧਾਉਆਜੋਰੀ ਮੰਗੈਦਾਨਵੇਲਾਲੋਏ ਤਮਾਕ ਸਾਰਾਸਬਦ ਗੁਰੂਗ੍ਰੰਥਸਾਹਿਬਰਹੈ॥ ਏਹ ਸੰਰਾਹੋਯਾ। ਮੁਗਲਾਨੇ ਮਾਲਲੁੱਟ ਲੋਗਾਂਨੂੰ ਬਿਗਾਰੀਪਨ, ਭਾਰ ਚੁਕਾਕੇ ਤੋਰਲੀਤਾ, ਏਸ ਫੜਾ ਦਫੜੀਵੇਚ ਬਾਬੇਮੀਨੂੰ ਭੀਸਾਥੀਆਂ ਸਮੇਤ ਪਕੜਕੇ ਬਾਬੇਜੀਨੂੰਤੇਬਾਲੇਨੂੰ ਬੋਝੇਚੁਕਾਏ ਤੇ ਮਰਦਾਨੇਨੂੰ ਘੋੜਾ ਫੜਾਏਸਿੰਘਾਹੀਆਂਨੇ ਅੱਗੇ ਲਾਲੀਪਬਾਬੇ ਨੇ ਮਰਦਾਨੇ ਨੂੰ ਹੱਸਕੇ ਆ ਰਬਾਬ ਬਜਾਉਮਰਦਾਨੇ ਆਖਮਾਹਣਤਾਂ ਹੀ ਰਬਾਬ ਬਣ ਰਿਹਾਹਾਂ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਹੋਣਦਾ ਫਲ ਮਿਲਆਏਨਾਲੋਂਮਿਰਾ ਸਵਾਰਬਾਬਗਹਿਣਾਹੀ ਹੰਡਾ ਲੀਡ - ਬਾਬੇ ਆ ਭਲਾ ਮਿਰਾਸਣÇਤੀ ਮੇਲਦੇਵਾਂਗੇ,ਹੁਣਤਾਂਘੋੜਾ ਛਡਕੇਰਬਾਬ ਬਜਾਇਮਰਦਾਨੇਬਨਮੰਨਘੋਡਾਫ਼ੀ ਕੇਜਰਬਾਬ ਬਜਾਯਾ ਤੇ ਬਾਬੇ ਨੇ ਏਹ ਸਬਦ ਗਾਣਿਆ(ਸੀਹਾਂਬਾ ਚਰਗਾਂ ਕੁੜੀਆਂ ਏਨੁੱਖਵਾਲ਼ੇਘਾਹਘਾਹਖਾਨ ਉਨਾ ਸਖਵਾਲੇ ਏਹੀਰਲਾਏਰਾਨ ਦੀਆਂ ਟਿਬੇਦੇਖਾਲੇ ਬਲੀਕਰੇ ਅਸਗਾਹਕੀੜਾ ਥਾਪ ਦੇਇ ਪਾਤਸਾਹੀਲਸਕ ਕਰੇਸੁਆਹ।। ਤਾਂ ਸਬਦੀ ਤਾਸੀਰ,ਤੇਬਾਬੇਦੇ ਸਰੂਪਨੂੰਫਕੀਰੀਲੇਬਾਸਰ ਇਲਾਹੀਨੂਰ ਚਮਕਦਾ ਦੋਖਕੇਕੈਆਂਦੇਜਮਾਵਾਰਨੇਸਲਾਮਕਰਕੇ ਬੇਅਦਬੀ ਮਾਫਕਰਾਈਜਨਮਸਾਖੀਵਿਸ਼ੇਖਮਾਹੈ।ਕੇ ਬੋਝੇ ਸੇਰੋਂ ਹੱਥ ਉਚੇ ਜਾਂਦੇ ਸਨ। ਜਦਬਾਬਰਅਵਾਣ ਪਿੰਡਜਾਕੇ ਡੇਰਾ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਜਮਾਦਾਰਨੇ ਬਾਬਰ ਅੱਗੇਏਨ੍ਹਾਂ 4 »
- ੧ ੧੭-੧੨-੬
Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
