________________
ਭਾਗ-ਗੁਰੂ੧ (੧੫੫) ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ ਝਾੜ ਓਸਨੂੰਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਬਾਬੇਵੇ ਕੁੰਡੇ ਤੇ ਨਦੀਮੰਨਤ ਦੇਣ ਦੂਰੋਲੋਗਆਉਦੇ ਹਨਾਨਕਪੀਰਦਾ ਦੌਰ, ਡੰਡਾ ਮਸ਼ਹੂਰਹੈਪਬਹਾਵਵੀ ਪੁਜਾਰੀਫਕੀਰਹਨਬੁਖਾਰੇ ਤਕ ਤਾਂ ਹਿੰਦੂ ਅਰੋਡੇ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂਕੇ ਅਨੇਕਹਫ਼ਤੇ ਪਰੇ ਥੋੜੇ ਬੁਖਾਰੇ ਤੋਂ ਚਲ ਕਲੇਸ਼ ਪਹੁੰਚੇ ਓਥੋਂ ਉਰੋਹਾਮੂ ੪੫ ਕੋਸਹੈ ਏਸ਼ ਅੱਸੀਯਾ ਕੋਲ ਬੁਖਾਰੇ, ਤੇ ਵਕੋਸਪ ਰੇਤਾਂਈ ਰੇਤੇਦੀਧਰਤੀਮੈਦਾਨਹੈਕੜਛਤੋਂ ਦੱਖਣ ਪੱਛੋਦੇਰਕਾਰ ਚਾਰਾਜੋਏਦਾ ਤੇ ਪੰਚਦਹਵੈਦਾ ਮੁਲਕਹੇ।- ਕਛੋਂ ਡਰਦੇ ਕੀਤਰਫ ਕਰਾਕੁਰਗਾਨ,ਬਰਕੇ ਲਏ ਏਹਾਤੌਨਦੇਸ ਹਨ ਜੇਲ੍ਹਾਂ ਵਿਰ ਜੁਰੱਰੀ ਦੀਨਉਹੀਰ,ਕਰਾਂਤਾਕ(ਏਥੋਂਦੇ ਥਮਾਰਉਜਾਗਰ ਹਨ। ਕੁਲਾਬ ਲਾਲਬਵਖਰਾਂ ਬੇਦਖਸ਼ਾਂ ਜਿਥੋਂਉਕਾਬ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਪਰਜੋ ਏਧਰ ਕਲਗੀਆਂ ਵਿਚ ਲਗਦੇਹਨਤੇ ਓਧਰ ਸਿਰਹਾਣਗਦੈਲੇ ਭਰੀਏ ਹੈਨ ਆਂਵਦੇਹਨਾਬਾਜੋ ਜਾਨਵਰ ਭੀਓਥੋਹੀਆਂਵਦੇਹਨਾਬਦਖਸ਼ਾਂਤੋ ੪ਕੋਹ ਉਕਵਸ਼ੀਰਪਹਾੜਵੇਰ ਚਿੱਟੇਬਾਜ ਹੁੰਦੇਹਨਏਸ਼ਮੁਲਕਦਾ ਕੁਲਾਬ ਸਾਹਿਰਤਖ|| ਹੈ। -ਕਡੇਕੋਸ ਹਾਮੂਦਰੀਯਾਜੇਸਵੈਚੋਂ ਉਜਬੂਕ,ਤਾਜ਼ਕ ਕੌਮਾ੧॥ ਦੇ ਲੋਗਇਨਾ ਕੱਢਦੇਹਨਤੇਘੋੜੇ ਖੇਡੇਖਿਚਕੇਤਰਦੇ ਹੋਏ ਪਾਰ ਕਰਦੇਹਨਾ ਤਿਨਕੋਸਚੋ ਕਲੀਫਦਾਤਣ ਲੰਘਕੇ ਬਾਬਾਜੀ ਤੁਰਕਮਾਨਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਬਿਲਖਹਿਰਪਹੁੰਚ ਕੇ ਬਲੀਰਾਜਾਦੀਜੱਸਾਲਾ ਤੇ ਗੁਫਾਜਿਥੇਦੀਬਾਨ ਭਗ ਵਾਨ ਨੇਓਸਨੂੰਪਾਤਾਲ ਯਸਾਯਾਸੀ ਦੇਖਕੇ ਮੰਜਾਰ ਸੁਹਿਰਦੇਗਦੇ ਦਰਸ਼ਨਕਰ,ਬਾਗ ਬਲਖਹਿਰਨੂੰਦੁਬਲੀਰਾਜਾ ਦਾਸੁਹਿਰ,ਤੇਓਸਟੈਸ਼ਨੂੰ ਬਾਲੀਕਆਖਦੇਹਨਤੇਮੁਸਲਮਾਨਦੇਵਾਂਵਾ ਮੁਲਕ ਤੇ ਸ਼ਹਿਰਬੋਲਦੇ ਹਨ ਮੋਕੇ ਜੇੜੀਆਂ ਸ਼ਿਲਾਂਦਾ ਕਿਲਾ ਹੈਓਹਥੇਲਸੌ ਸੌਆਦਮੀ ਨਹੀਂ ਚੁੱਕਸੱਕਦਾ ਸੋਯਾ ਤਾਂ ਓਸਵਕੂਮੰਗੇ ਨਾਲੋਂ ਅਧਿਕ ਕਲਾਏਮਾਭਾਰਤਵਰਸkਰ ਸੀਤੇ ਯਾਜਕਤੇਬਲ ਭਾਰਤ ਚੴਸਕੂਆਦਮੀਆਂਵਾਲਿਮਾਹੇਸੰਚਾਸੀਏਸਾਕੇਲੇਇਰ ਬਲੀਦਾਤ੫੭ਗਜਲੰਗਰੌ ਏਕੋਸਿਸ਼ਾ ਪੈਰਾਂਵਾਲੀਹੈ।ਏਹਨਹੀਮਾਲੂਮਤੋਈਜੋ ਕਿਸਮੂਲਕਦੇ ਪੱਥਰਦੀਹੀਣੇਦਾਰਅਧਭੁਤ ਜੌਹਰਤਨ ਏਥੋਂ20°ਕਦਮਗੁਫਾਹੇ ਜੱਥੇਦੀ ਬਾਵਨਭਗਵਾਨਨੇਬਲੀਨੂੰਪਾਤਾਲਧਸਾਯਸੀਏਸ਼ ਗੁਰਦਾ ਅੰਤਾਕਸੇ ਨਹੀਂਪਾਯਾ ਹੁਣ ਏਸਦਾਮੂੰਹ ਬੰਦ ਕਰਤਾਹੈ।ਇਸ ਦੋਰ ਆਣੁ ਸੇਉ ਅੰਧਸ਼ੇਰਪੱਕੇ ਦੇ, ਕੋਕਰਾ ਖਰਬੂਜਾ ਧੜੀ ਦਾਹਿਦਵਾਣ ਚਾਰ ਮਣ ਪੱਕੇ ਦਾਅਨਾਰਅੰਬਵਾਂਗੂ ਰਸਦਾਰ ਕਾਗਜ਼ੀਬਦਾਮਐਸੇ ਨੂੰਝੋਲੀ ਪਾਕੇ ਹਿਲਾਈਏ ਤਾਂ ਫੁੱਟਣਾਝਾ ਹਿੰਗ, ਮੂਲੀ ਹਾਥੀ ਸੁੰਡ ਜੈਡੀਮੋਈਢਾਈਤਿੱਲੀਥਲੇ ਬੀਬੈਸਾਖਵੇਚ ਆਪੜੋਆਪਸਾਰੇ ਜੰਗਲਾਵੇਚਦਾਹੋਜਾਂਦੀਹੈਪਸੂ ਪੰਛੀਆਦਮੀਏਸਵੀਬੋਲਬੇਹੋਸ਼ ਹੋਕੇ ਮਰਜਾਂਦੇਹਨਾਜਦਫੁਲਝੜਦੇਹਨਤਾਂਮੂੰਹ ਨੱਕਬੰਨਕੇ ਪੱਛਦੇਹਰਟਿੰਗ ਦਾ ਗੂੰਦ ਵਾਂਗੂਜਮਜਾਂ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
