________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੁਖਾਲਸਾ ' (੧੧੬) ਗੁਰੂ - ਭਾਗ ਖੀਆਂ ਮੁਨੀਆਂਣਾਲੀਏਖ ਗੁਰੂਜੀਨੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ੀ ਹੋਕੇ ਆਯਾ ਕੁਛਮੰਗੋ ਤਾਂਓਮ ਪਹਾਰਦਾ ਮੁਖੀਆ ਜੋਮਾਹੀਆਨਾਮ ਭਗਤ ਸੀ ਓਸਨੇਜਲ ਗਿਆ।ਗੁਰੂਜੀ ਨੇ ਆਪਣੀਛੁਟੀ ਨਾਲਾਇਕ ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਹਿਲਾਯਾ ਪਾਣੀਧਾਰਾਨਿਕਲੀਏਹਦੇਖ ਸਬਲੋਗ ਗੁਰੂਸੀਏਸੇਵਕਬਗਏ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਸਬਨੂੰ ਸੱਤਨਾਮਦਾਉਪਦੇਸ਼ ਦੇ ਮਾਹੀਏਭਗਤ ਨੂੰਅਪਨੀ ਸਹੀਬਖਸ ਸਰਮੌਰ ਮਨਸੂਰੀਰਕਰੌਤਆਦਿਕ। ਰਬਤਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਉੱਤਕਾਂਸੀਜਾਉਤਰੇਓਥੇ ਬਹੁਤ ਰਿਖੀਮੁਨੀ ਭਜਨਤਪ ਕਰ ਨਵਾਲੇ ਰਹਿੰਦੇਸੇ ਐਸੇ ਹੁਣਭੀਰਹਿੰਦੇਹਨ। ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਦਾ ਆਗਮਨ ਸੁਣਕੇ ਸਬਦੀਦਾਰ ਨੂੰ ਆਏਆਪਸਵੇਰ ਮਾਨ ਚਰਚਾ ਸੁਣ ਸੁਣਾ ਕਬਹੁਤ ਆਨੰ ਹੋਏ। ਏਸੇ ਢੰਗ ਉੱਖੰਡਦੇ ਰਹਿਨੇਵਾਲੇ ਰਿਖੀ ਤਮੀਨੂੰ ਮਿਲ ਹੋਏ ਰਜਧਾਨੀਗੜ੍ਹਵਾਲਦੇ ਇਲਾਕੇ ਦੌਰਊਸਿਵਲਕਪਰਬਤ ਦਾ ਸੈਲਕਰ ਗੰਗੋਤੀ ਜਾ ਪਹੁੰਚੇ।ਏਹ ਹਿਮਾਲੇਉੱਤੋਹੰਗਾਜੀਦੀਪਤਲੀ ਜੇਹੀ ਪਹਿਲੀਧਾਰਰੇਰ ਦੀ ਹੈਤੇ ਏਹਜਗਾ ਸਮੁੰਤੋਂ ਤੇਰਾਂ ਹਜ਼ਾਰ੮ ਅਠਸੌਫੁੱਟ ਉੱਹੈ।ਇਸ ਥਾਂਉ ਗੰਗੋੜੀ ! ਦੇ ਏਲਾਨ ਕਰਨ ਕੋਈ੨ ਲੋਕਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਕਾਉਡੀਏ ਜਲ ਭਰਦੇਹਨ ਏਥੇਵੰਗਜ ਚੌੜੀ ਗੋਡੇ ਜੇਤਨੀ ਡੂੰਘਧਾਰਾਹੇ ਏਸਦੇਉਰੇ ਸੈਂਕੜੇਨਦੀਆਂ ਤੇ ਖੱਡਾਂ ਵੇਜਲਾਅ ! ਮਾਹੀਏ ਭੁਗਤ ਨੇ ਗੁਰੂਜੀਦੇ ਕੱਢੇ ਹੋਏ ਸੋਮੇ ਉੱਤੇ ਪੱਕਾਤਲਾਉ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀਜਿਸ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਓਸਦਾ ਨਾਮ ਮਾਰੀਸਰਹੈ ਉਸੇ ਵੱਚੋਂ ਨਿੱਕੀਆਂ ਨਹਿਰਾਂ ਓਥੋਂ ਦੇ ਬਾਸ਼ਿੰਦੇ ਦੂਰ ਤਕ ਲੈ ਗਏ ਹਨ ਪਰਪਾਣੀਕਦੇ ਮੁੱਕਵਾਨਹੀਓਸਮਾਹੀਏ ਦੀ ਬੰਤਾਨਵਿਚੋਂ ਹੁਣਭੀ ਉਕਲਾਨਾਮੇ ਭਗਤਰਨੀ ਪਲਾਹੀ ਓਸਨੇ ਸਰਔਰਤਰ ਸਬਨਾਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂਕੇ ਸਿੱਖ ਸੇਵਕ ਬਣਾਕੇ ਉਰੋ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਨਾਹਣ-ਚਗੁਰੂਜੀਦਾਖੰਡਾ ਖੜਾਕਰ ਗੁਰੁਰੇਨੂੰਬਦਤਰੌਣਕ ਦਿੱਤੀਹੈ ਖਹਏਹ5ਧੂ ਪਹਾੜੀ ਲੋਗ ਦਾਊਪਿੰਡਵਾਲੇਗੰਗੁਲਾਹੀ ਮੁੰਦਾਘਨੂੰੜੀਗੁਰੂਕਰਕੇ ਮੰਨਦੇਹਨਾ ਜਦ ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸਜੀਨੇ ਗੰਗੂਹਮੰਜੀਏਸ਼੍ਰੀ ਪਹਾੜਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖੀਬਖਸੀਹੈਤਦ ਤੋਓਸੇ ਕੀਤਾ ਕਬਜਾਏਲ ਸਿੰਖੀਸੇਵਕੀ ਖਰਚਲਿਜਾਂਦਾਹੈਲਖਾਂਰੁਪਏਆਦੇਰਨਾ ਓਥੋਵੇਜਣ ਦੀ ਏਹ ਹੈ ਕੇ ਮੋਹਰਨਾਲਡੋਬੂਕੇ 'ਮਾਲੇਰੱਖਲੈਣਾ ਤੇ ਫੋਰਹੋਮੋਹਰਤਾਉ ਕਰ ਓ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਬੁਝਾਵਈ ਜੇਪਣੀ ਬਰਾਬਰਉਤਰੇ ਤਾਂ ਡੀਕ ਗੰਗੋਤੀਦਾਜਲ, ਜੋਘਣਜਾਏਤਾਂਨ ) ਕੋਈ ਕਾਉੜੀਏ ਹਾੜ ਜੇਡ ਵਿਚ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਚੀਜ਼ਖਾ ਕੇ ਗਰਮ ਕਪੜੇ ਮਹਿਜਾਨਹੀਲ ਕੇ.ਥੋਂ ਜਲ ਮਾਂਉਦੇ ਹਨ ਬਹੁਤ ਮਰ ਭੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਏਸਜਲਨੂੰ ਪਰਖਕੇ,ਸੋਨੇ ਦੇਬਰਾਬਰਖ ਡੀ ਕੇ ਕੋਈ ੨ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰ ਰਾਮੇ ਵਿਰਸੇਜੀ ਪਰਚਣਾਂਉਦੇ ਹਨ। Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
