________________
ਭਾਗ-ਗੁਰੂ (੧੧੫) ਤਰੀਖਗੁਰੁਖਾਲਸਾ ਮੁੰਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਵੇਸੇਰਮੁੰਨਕੇ ਬਕਰੇਮਾਰ ਰਹੇਸੇ, ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਨੇਏਹਅਨੀਤੇ ਹੁੰਦੀ ਦੇਖਰ,ਮਰਦਾਨੇਤੋਂ ਰਬਾਬ ਬਜਵਾ ਏਹ ਸਬਦਗਾਇਆ। (ਭਰਮਕੂਪ ਮੈਪਾਇਓ ਸੰਸਾਰਾਮੂਰਖ ਅੰਧੇ ਅੰਧਅੰਧਾਰਾਪਥਰ ਪੂਜੈ ਮੁਗਧਗਵਾਓ | ਆਪਰੁਬੈਤੁਮਕੋ ਕਹਾਂਤਾਰਪਜੜਪਾਹਕੋਮਾਨੈ ਜੀਵਆਤਿਸਕੇ ਆਗੇਮਾਰੇ ਜੀਵਾਜਾਨਤ ਨਾਹੀ ਸਾਕਤ ਅੰਧੇ।ਲਖ ਚੌਰਾਸੀ ਭਰਮੈਬੰਧੈਪਹਿਨਕੋਪੂਜੈ ਸਿਰਨਾਵੇਂਆਪਡੁਬੈਸੋਕੁਲੈਂਡੁਬਾਵੈਧਪੀਰ ਗੁਰੁਮੂਢਘਨੇਰੇਭੁਬੇ ਮੁਖ ਮਾਯਾ ਕੇਚੇਰੇਨਿਰਫਿਰਨਮੈਜਾਂਹੀਨਰਕ ਘੋਰਮਹਿਰੋਤੇ ਖਾਂਹੀਭਾਗਹੋਇਸਤਗੁਰੁਪਾਏ।ਸਾਧਸੰਗਹਰਿ ਸੇਵਕਮਾਏਪਹਾਰਕੀਭ ! ਗਤਿ ਕਰੇਮਨਲਾਇਤਉਨਾਨਕ ਮੋਖੰਤਰ ਪਾਇ) ਏਹਸਬਦਸੁਣਕੇਗੁਰੁ ਜੀ ਦੇ ਚੁਫੇਰੇ ਬੇਅੰਤਲੋਗ ਆਇਕਠੇ ਹੋਏ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਨੇ ਆਖਮਾਤੁਸੀਬ ਡੇਮੂਰਖਹੋ ਨਿਰਜੀਉ ਅੰਗੇਜੀਉ ਮਾਰਕੇ ਮਹੱਤਸਾਰੇ ਬਣਦੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਸਰਬਸਤੀਵਾਲਾਘਘਣtਰਬਪਹੈ ਓਸਦੀ ਭਗਤੀਨਹੀਂਕਰਦੇ ਤੇ ਆ ਪਈਜੀਵਿਕਾਵਾਏ ਜੇਰੇਮਫਕੀਰ ਤੁਸਾਡੇਪਾਸੋ ਜੀਵਹਿੰਸਾ ਕਰਾਂਉਦੇਹਨ ਏਨਾਂਦੇ ਸਮੇਡਤੁਸੀਂ ਸਬ ਨਰਕਾਰ ਜਾਓਗੈਜੇ ਚੌਰਾਸੀਲਖਜੋੜੀਦੇ ਦੁਖਾਂਤੋ ਬਚਣਾਹੇ ਸਚੇ ਪਰਮੇਦੀ ਭਗਤੀ ਸੰਤਾਂ ਦੀਸੇਵਾ ਸਤਸੰਗਕੀਤਾਕਰੋ ਗੁਰੂਜੀਦੇਬਰਨਤਾਂਰਾਮਚੰਵਜੀਦੇਬਾਣਸੇ ਸੁਣਕੇਹੀ ਸਬਦੇਮਨਫਿਗਏ ਤੇ ਸਤਨਾਮ ਗੁਰਮੰਤ ਉਪਦੇਸ ਬਾਬੇ ਤੋਂਲੈਕੇਜਪਣਲੱਗੇਓਸੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਹੁਣਤਕ ਓਸਦੇਸਦੇ ਸਬਲੋਗ ਗੁਰੂਜੀ ਦੇ ਸੇਵਕਹਨੜੇ ਗੰਗੂਸਾਹੀਵਾਸਿੰਘ ਮਸੰਦ ਓਸਦੇਸਦਾ ਪੁਜਾਰੀਰਹੈ ਜਿਸਦਾ ਸਬ ਬਿਰਤਾਂਤ ਪੰਜਹਿਲੇਹੈ। ਜੋਹਨਸਰਤੋਂ ਚਲਕਰ ਤੀਸਕੋਸਉੱੜਦੀਤਰਫੜੋਇਕਪਹਾੜਸਮੁੰਤੋਂ੧੫ ਹਜਾਰਫੁੱਟਉੱਚਾਰੇਓਸਦੇ ਸਿਖਰਜਾਬੈਂਡੈਅਰਨਾ ਦੇਖਕੇ ਹੈਰਾਨਹੋ ਗਿਆ ਓਸ ਪਹਾੜਉੱਤੇ ਪਾਣੀਨਹੀਂਸੀ ਜੈਸੇ ਸੰਮਤ੧੯੩੩ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਸ਼ਿਮਲੈਦੇਹਾ ਉਤੇ ਪਾਣੀ ਮੁਸਕਿਲਮਿਲਦਾ ਸੀ ਤੈਸੇਓਥੋਂਦੇ ਬਸਨੀਕਆਦਮੀ ਗਊਆ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੁਖੀ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਦਾ ਸਬਦਸੁਣਕੇ ਬਹੁਤਲੋਗ ਫਲ ਫੂਲਕੰਦਮੂਲ, ਦੂਧਮੱਖਣਲੈਕੇ ਗੁਰੂਜੀਪਾਸ ਆਏ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਹੰਤਰਿ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
