________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੁਖਾਲਸਾ , C੧੧੪) . ਗੁਰੂ੧-ਭਾਗ 1 ਗੀਆਂ ਰਖਦਾਸੀਕੋਰੀਹਾਂਡੀ ਵਿਚ ਦੁੱਧ ਪਾਕੇਬਾਬੇ ਦੀਨਜ਼ਰਕੀਤਾ ਬਾਬੇਆ• ਹੁਣਨਹੀਂਛਕਦੇ, ਏਹ ਅਸਾਡੀਅਮਾਨਤ ਅਪਣੇ ਪਾਸ ਰੱਖੋ,ਫੇਰਕਦੇ ਲਵਾਂਗੇ। ਗੁਰੂਸਾਹਿਬ ਤਾਂ ਓਬੋਲਕੇ ਰੋਪੜ ਲਏਆਦਿਕ ਨਗਰਾਂ ਦੇ ਰਾਹ ਤੋਂ ਥਕੰਢੀਦਾ ਸੈਕਰਦੇ ਹੋਏ ਪੰਜੌਰ ਵਿੱਚ ਜਾਪਹੁੰਚੇਓਥੇ ਓਸਦੇ ਵੈਸਾਖ ਸੁਦੀ ਨੂੰ ਧਾਰਾਤੀਰਥਦਾ ਮੇਲਾਸੀ ਅਨੇਕਸੰਤ ਭਗਤ ਸੈੱਧ ਸਾਧਿਕ ਆਏ ਹੋਏ ਸੇ ਸਬਨੇ ਗੁਰੂਜੀਕਰਨਪਾਏ ਚਰਚਾ ਸਤਸੰਗਕਰਯੋਗਵਾਏਅਨੰਦਬ ਢਾਏ।ਗੁਰੂਜੀਨੇ ਓਥੋ ਦੇਗਦਾ ਸੈਲਕੀਤਾ ਤੇ ਫੇਰਅਨੇਕ ਪਹਾੜਾਂ ਦਾ ਕਾ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ ਜੋਹੜ ਸਰ ਤੀਰਬਪਰਬੈਡੇਕੋਰੇਗਸਾਈਦੀਛਾਉਣੀਤੱਤਿੰਨ ਕੋਸਦੱਖਣਵੰਹੇ ਤੇ ਸਪਾਟੂਦੀਛਾਉਣੀਹਰੀਪੁਰਪਟੇਡਦੇ ਪਾਸਪਜੇਠ ਸੁਦੀ੧੧ਨੂੰਓਥੇ ਮੇਲੇ ਪਰਪਹਾੜਾਂਸਿੰਧ,ਫਕੀਰ ਦੁਨੀਆਦਾਰ,ਰੰਕ,ਰਾਟ ਸਈਆਏ ਹੋਏ ਸੇਡੇ ਏਕ ਪੱਥਰ ਦੀ ਮੂਰਤੇਨੂੰ ਰੱਬ ਮੰਨਕੇ ਓਸਅਗੇ ਅਪਣੇ ੧ ਦੁੱਧ ਦੀ ਕਥਾ ਐਉ ਲਿਖੀਹੇਕ ਓਹਦੁਧ ਫਕੀਰਨੇ ਧਰਤੀਵਿੱਚ ਦੱਬਕੇ ਆਖਦੇ ਧਰਤੀਮਾਤਾ ਏਹ ਦੁਧ ਗੁਰੂਨਾਨਕ ਨਿਰੰਕਾਰੀਦੀ ਅਮਾਨਤ ਹੈ ਬਿਗੜੇਨਹੀਂ ਤੇ ਸਮਾਧ ਲਾਕੇ ਬੈਠ ਰਿਹਾ ਓਸਨੂੰ ਇਲਮ ਹਬਸਦਮ) ਪ੍ਰਾਣਾਯਾਮਆਂਉਦਾਸੀ- ਜਦ ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦਸਾਹਿਬ ਨੇ ੧੬੬੨ ਵਿਚ ਜਾਕੇ ਬੁੱਢਣਸਾਹਪਾਸੋਂ ਆਪਣੀਅਮਾਨਤ ਓਹਦੁੱਧXਗਿਆ ਤਾਂ ਫਕੀਰਨੇ ਚਾਹੋ ਤੁਸੀ ਓਸੇਵੀਗਦੀਪਰਹੋ ਪਰੰਤ ਸ਼ੁਕਲਰਹੈਮਏਹਦੁੱਧ ਓਸੇ ਗੁਰੂਨਾਨਕ ਦੀਸਲਨੂੰਮਿਲੇਗਾ।ਏਹਗੇ ਸੁਣਕੇ ਗੁਰੂਜੀਨੇਅਪਣੇ ਬੇਟੇ ਗੁਰਦਿੱਤੇਨੂੰ ਸੈਨਤਕੀਤੀ ਓਹ ਉੱਡ ਕੇ ਓਸੇ ਪਹਾੜੀਦੇਹੈਮੋਹੁਣ ਭੀਨਾਲਾ ਜ਼ਲਦਾਰੇ ਓਸਵਿਚ ਨਾਤਾ ਤਾਂ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕਹੀ ਬਣਗਿਆਏਸਨੂੰ ਆਂਉਦਿਆਂਦੇਖ ਸ ) ਥ ਨੇਖਹੋ ਅਚਰਜਮੰਨਕੇਨਮਸ਼ਕਾਰਕੀਤੀ ਹਰਿਗੋਬਿੰਦਜੀਨੇ ਆਸਣਛਡਕੇ ਆਖਮਾ ਆਓਣਾ ਬਾਜੀਬੈਰੋਮਬੁੱਢਣਸਾਰ ਤੇਓਰੋਧਜੋ ਸੰ:੧੫੭੧ਵਿਚ ਦੱਸੀ ਸੰਮਤ੧੬੬ਤ:ਵਿਚ ਜੰਮੀ ਨਾਂਵੈਚੋਂ ਕੱਢ ਤਾਂ ਓਸਾਹੀ ਨਿਕਲ ਜੈਸਾ ਮਾਸੀ, ਗੁਰਦਿੱਤੇ ਜੀਨੇ ਲੇਕੇਫ਼ਕਲੀਤਾ ਤਦਤੋਂ ਬਾਬਾ ਗੁਰਦੰਤਾ ਨਾਮ ਹੋਗੇਆ ਤੇ ਫੋਜਦ ਓਥੇਹੀਨਾਤਾ ਤਦ ਪਹਿਲੇਵਰਗਾ ਬਗਿਆ।ਬੁੱਢ ਸਾਹਨੇ ਓਸੇਵਕੜ ਦੇਹਛੁਡੀਓਸਦੀਕਬਰਛੀਵੇਂਪਾਤਸ਼ਾਹ ਨੇਬਨਵਾਕੇ ਬਚਨ ਕੀਤਾ ਜੋ ਸਿੱਖ | ਬੁੱਢਣਸਾਹਦੀਦਰਗਾਹਕਾ ਦੀਦਾਰ ਕਰੇਗਾ ਓਸਦੀ ਸਫਲਹੋਵੇਗੀਏਸੈਕਰਕੇ ਹੁਣਜੋਕੋ ਈਸਿੱਖਜਾਂਦਾਹੈ ਓਸਦੀ ਕਬਰਜੋ ਬਾਏਗੁਰਤੇਜੀ ਦੇਦੇਹਰੇਪਾਲਹੈਦਰਸ਼ਨਕਰਕੁਫਭੇਟਾ ਦਿ। 3 ਏਹਬਾਗ ਫੀਰੋਜ਼ਸ਼ਾਹਬਾਦਸ਼ਾਹਨੇ ਜੋਕਸੌਲੀਵੇਟਿੱਲੇ ਉੱਤੇ ਗਰਮੀ ਦੇ ਸਮੇਜਾਕੇ ਰਹਿੰਦਾਸੀ ਸੰਖ ੧੬੪:ਵੇਰ ਵੇ ਉੱਚੇ ਦਰਜੇ ਰੱਖਕੇ ਐਸਾ ਬਨਾਯਾ ਸੀਜੀਸ਼ਦੇ ਸਮ ਹੋਰਕੋਈ ਗਹਿੰਦੁਝਾਨ ਵਿਚ ਨਹੀਂਤੇ ਓਸੇ ਦੀਨਕਲ ਮਾਹਜਹਾਨੇਲਾਹੌਰਸਾਲਾਮਾਰਬਾਗਬਨਾਯਾਰੇ ਤੇ ਮਹਾਰਾਜੇਨਾਰੰਜ਼ -ਸਿੰਘਣੇ ਪੰਮਾਲੇ ਤੀਬਾਗਬਨਾਂ ਹੈਤੇਏ ਭੀਮਹਾ` ਪੰਜੌਰ ਬਾਗੀ ਰਾਜੇ ਪੰਮਾ` ਲੈਦੇਰਾਜਾਣੇ ਹੈ। Digitized by Panjab Digital Library | www.panjabdigilib.org
