________________
ਤਵਾਰੀਖਗੁਰੂਖਾਲਸਾ , (੯੨) are ਗਪੁਰ ਸਾਹਿਰਦੇਪਾਲਕ ਪਹਾੜੀ ਪਰਬੈਰਕੇਜੋ ਸ਼ਬਦ ਗਾਣਿਆਤਾਂ ਬਹੁਤ ਲੋਗ ਸੁਣਕੇ ਗੁਰੂਜੀਦੇ ਪਾਸ ਆਏ ਤੇ ਓਹ ਸਬਛੁਨਿੱਛਰ ਦੇਵਤਾ ਨੂੰ ਭੋਰ ਮੋਖ ਤਾ ਸਮਕੇ ਮੰਨਦੇਪੂਜਦੇਸੇ ਗੁਰੂਜੀਨੇਆਖਮਾਇਕ ਮੂਰਨਾਮਰਾਜਾ ਸੀਜੇਸ਼ ਦੀਸੰਤਾਨ ਸੂਰਜਬੰਸੀ ਛੱੜੀਸਦਾਉਦੇ ਹਨ ਓਸਰਾਜਦੋਂ ਅੱਠਪੁਸੇਸਬਤੋਂ ਛੋਟਾ ਸਨੀਰਰਨਾਮ ਬਹੁਤਕਾਲਾ ਰੰਗ ਬਰੂਪਮਹਾਦਵੀਸੀ ਹੋਰਸਬਨਾਨੇ ਨੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਕੀਤੇ ਮੁਲਕਮੱਲੇ,ਓਸ ਸਮੇ ਸੁਯੰਬਰਦੇਸੇ ਏਸਦੀ ਮਾਂਨੇਏਸ ਰੰਗ ਗੋਰਾ ਦਿਖਾਉਣਵਾਉ ਪਿੰਡੇ ਨੂੰ ਸੰਧੂਰਮਲਾਦਿੱਤਾ, ਤੌ ਭੀਸ਼ਮੀਰਨੂੰਵੱਡ ਰੂਪ ਦਾਰੇਂੜੀਦੇਖਕੇ ਕਿਸੇਕੱਨਮਾਨੇ ਨਾ ਬਾਰਿਆ। ਤੇਕੁਟਾਰਾਹੀਰਿਹਾ। ਜਦ ਰਾਜਾ ਮਾਰਿਆਤਾਂ ਰਾਣੀਸਤੀ ਹੋਲਅਪਣੇਦੂਸਰੇ ਨੂੰ ਆਖਗਈਏ ਸਦੀ ਪਾਲਣਾ ਰੱਖੋਗੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਸੁਖੀ ਰਹੋਗੇਏਸਕਰਕੇ ਓਹ ਸਤੇ ਭਾਈ ਜੋਕੇਸ : ਦਾਅੱਲਕੱਤਾ ਕਰਦੇਣ ਓਹਸਤਨਾਜਾਹੋਜਾਣੇ ,ਏਸਵੀਆਂ ਭਰਜਾਈਆਂ ਉਦੀਜਗਾ ਤੇਲ ਨਾਲ ਰੋਟੀਚੋਪੜਦੇਣ,ਸੋਨੇਚਾਂਦੀਦੇਗਹਣਮਾਂ ਦੀਜਲੋਹੇਦੇ ਹਣੇ ਪਹਿਰਾਏ ਛੜੇਪਾਏਪੁਰਾਣੇਕਪੜੇਤੇ ਸੰਧੂਰ,ਤੇਲ ਮਲਣਨੂੰਦੇ ਛਡਣ,ਏਹਨੂੰ ਗਪੀਕੇ ਪਿਆਰਹੇ ਜੇਏਸਵੀ ਸੇਵਾ ਕਰਵਾਸੀਓ ਸੰਭਾਲਛੱਡੇ ਸਰੀਰ ਰਨੇਉਮਰ ਬਹੁਤ ਭੋਗੀ ਏਸੇਤਰਾਂਓਦੇਪੁਜੌੜੇ ਭੀ ਦਿੰਦੇ ਰਹੇਮੇਂ ਮੈਂ ਸੂਰ ਜਬੰਸੀਲੋਗ ਵਧੇ ਤੜੱਕ ਸਨੀਚਰਦੇਸੇਵਕ ਓਸਦੀਆਂ ਮੂਰਤਾਂਬਣਾਕੇਤੇ ਧੂਰਨਾਂਉਦੇ ਤੇ ਸਤਨਾਜਾਲੋਹਾਪੁਰਾਣੇ ਨਵੇਂ ਕਪੜੇ ਦੇਂਦੇ ਰਹੇ ਓਹੋਚਾਲਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਸਾਰੇ ਫੈਲਗਈਹੋਰਨੀਚਰਕੋਈ ਦੇਵਤਾਯਾ ਪਰਮੇਨਹੀਂ ਹੈਜੋ ਤੁਹਾ ਨੂੰਭੋਗਮੋਖ ਦੇਵੈ॥ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਨੀਚਰਦੇਪੂਜਹੋਣਦਾਭੇਤ ਪਾਕੇ ਤੇ ਸਤਗੁਰਾਂ ਦਾ ਸੰ ਉਪਦੇਸ਼ਮੰਨਕੇਓਬੋਦੇ ਰਾਜੇ ਬਿਹਤਪਾਲਸਮੇਤ ਸਬਲੋਗਈਦੀਭ ਗਕਰਨਤੇ ਸੱਤਨਾਮਰਪਣਲਗ ਪਏ। ਅੱਗੇ ਗੁਰੂਜੀਹਕੋਟਕ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੇ ਜੋਬੰਧਮਾਚਲਦੇ ਸਾਥਮਿਲਦੀਪਹਾੜੀਹੈ ਓਥੋਂ ਦੇਸਬਲੋਬੇਲੀ ਨੂੰ ਸਮਝੇਮੰਨਦੇਪੂਜਦੇਸੇ ਗੁਰੂਸਾਹਿਬਦੇ ਸਬ ਤੇ ਬਚਨ ਸੁਣਕੇ ਓਨ੍ਹਾਂਦੇਮਨਫੋਰਸਏਤੇਗੁਰੂਜੀਦੇ ਪਾਸ ਆਉਣਲਗਪਏ ਬਾਬੇਦਾ ਜਸ ਸੁਣਕੇ ਓਥੇਦਾਰਾਜਾ ਮੈਨਪਾਲਤਾਮ ਆਯਾ ਗੁਰੂਜੀਨੇਫੁਰਮਕ Digitized by Panjab Digital Library / www.panjabdigilib.org
