ਪੰਨਾ:ਤਲਵਾਰ ਦੀ ਨੋਕ ਤੇ.pdf/42

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਇਹ ਆਬ ਹਯਾਤੀ ਦਾ ਸੋਮਾ,
ਮੁਰਦਾ ਦਿਲ ਜ਼ਿੰਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦਾ ਇਕ ਛਟਾ ਲੈ,
ਬੁਜ਼ਦਿਲ ਭੀ ਲੜ ਲੜ ਮਰਦਾ ਹੈ ।
ਇਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੁਖ ਨਿਵਾਰਨ ਏ,
ਜਨਮਾਂ ਦਾ ਫੰਦ ਮੁਕਾ ਦੇਵੇ।
ਪ੍ਰਾਣੀ ਦੀ ਚੌਣੀ ਸ਼ਾਨ ਬਣਾ,
ਤ੍ਰੈਲੋਕੀ ਮਾਣ ਦਿਵਾ ਦੇਵੇ।
ਜੀਵਨ ਮੁਕਤੀ ਪਈ ਡੁਲ੍ਹਦੀ ਹੈ,
ਸਮ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਕਰਮ ਸਿਖਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਕੀਟਾਂ ਤੋਂ ਰਾਜੇ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ,
ਤਖ਼ਤੇ ਤੋਂ ਤਖ਼ਤ ਬਿਠਾਂਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਦੇ ਇਕ ਤਰੁਬਕੇ ਨੂੰ,
ਬ੍ਰਹਮਾ ਵਿਸ਼ਨੂੰ ਪਏ ਤਰਸ ਰਹੇ।
ਦੇਵੀ ਦਿਉਤੇ ਉਲਿਆਉ ਪੈਗ਼ੰਬਰ,
ਮਨ-ਮੰਦਰ ਅੰਦਰ ਪਰਸ ਗਏ ।
ਇਹ ਦਸਮ ਗੁਰੂ ਦੀਆਂ ਮਿਹਰਾਂ ਨੇ,
ਮਹਰਾਂ ਦਾ ਮੀਂਹ ਬਰਸਾ ਦਿੱਤਾ।
ਹਰ ਥਾਂ ਤੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਟੇ ਦਾ,
ਖੁਲ੍ਹਾ ਭੰਡਾਰਾ ਲਾ ਦਿਤਾ।
ਓਹ ਪ੍ਰਾਣੀ ਬੜਾ ਅਭਾਗਾ ਹੈ,
ਜਿਸ ਨੇ ਇਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਛਕਿਆ ਨਹੀਂ ।
ਅਰ ਕੇਸ, ਕੜਾ, ਕ੍ਰਿਪਾਨ, ਕਛਹਿਰਾ,
ਕੰਘਾ ਕੇਸੀਂ ਰਖਿਆ ਨਹੀਂ ।

-੩੮-