ਪੰਨਾ:ਜ਼ਫ਼ਰਨਾਮਾ ਸਟੀਕ (ਬਾਬੂ ਤੇਜਾ ਸਿੰਘ).pdf/79

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

(੪੫)

(੨੦)ਚਿਰਾਗ਼ੇ ਜਹਾਂ ਚੂੰ ਸ਼ੁਦਹ ਬੁਰਕਾ ਪੋਸ਼।
ਸ਼ਬੇਸ਼ਹ ਬਰਾਮਦ ਬਹਮ ਜਲਵਹ ਜੋਸ਼॥

(٤٢) چراغ جهان چون شده برقع پوش - شب شه بر آمد همه جلوه جوش

ਚਿਰਾਗ਼ੇ ਜਹਾਂ=ਚਿਰਾਗ-ਜਹਾਨ
    ਦੀਵਾ-ਸੰਸਾਰ ਦਾ=ਸੂਰਜ
ਚੂੰ=ਜਦੋਂ, ਜਿਸ ਵੇਲੇ
ਸ਼ੁਦਹ=ਹੋ ਗਿਆ
ਬੁਰਕਾ ਪੋਸ਼ = ਬੁਰਕਾ = ਇਕ
    ਪ੍ਰਕਾਰ ਦਾ ਕਪੜਾ ਜਿਸ
    ਨਾਲ ਇਸਤ੍ਰੀਆਂ ਅਪਨਾ
    ਮੂੰਹ ਢਕਦੀਆਂ ਹਨ (ਘੁੰਡ)
    ਪੋਸ਼=ਢੱਕਣਾ, ਓਹਲਾ

ਸ਼ਬੇਸ਼ਹ=ਸ਼ਬ-ਰਾਤ
            ਸ਼ਹ-ਬਾਦਸ਼ਾਹ
            ਰਾਤ ਦਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹ
            ਅਰਥਾਤ,ਚੰਦ੍ਰਮਾ, ਚੰਦ
ਬਰਾਮਦ=ਨਿਕਲਿਆ, ਚੜ੍ਹਿਆ
ਬਹਮ=ਸਾਥ, ਨਾਲ
ਜਲਵਹ=ਪ੍ਰਕਾਸ਼
ਜੋਸ਼=ਤੇਜ਼ੀ

ਅਰਥ

ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਦੀਵੇ (ਸੂਰਜ) ਨੇ ਜਦ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਢੱਕ ਲਿਆ ਤੇ ਰਾਤ ਦਾ ਬਾਦਸ਼ਾਹ (ਚੰਦ੍ਰਮਾ) ਬੜੇ ਤੇਜ਼ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਦੇ ਨਾਲ ਨਿਕਲਿਆ।

ਭਾਵ

ਹੇ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ! ਜਦ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸਾਰੇ ਦਿਨ ਯੁੱਧ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਅੰਤ ਨੂੰ ਸੂਰਜ ਛੁਪ ਗਿਆ ਅਤੇ ਆਸਮਾਨ ਵਿਖੇ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਨਿਕਲ ਆਇਆ ਅਰਥਾਤ ਰਾਤ ਪੈ ਗਈ।