ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ
________________
( ੩੨ ) (੩੦) ਹਮ ਆਖ਼ਰ ਗੁਰੇਜ਼ੰਦ ਬਜਾਏ ਮੁਸਾਫ਼। ਬਸੇ ਖ਼ਾਨ ਖ਼ੁਰਦੰਦ ਬੇਰੂੰ ਗਜ਼ਾਫ਼ ॥ (۳۰) ہم آخر گریزند بجائے مصاف۔ بے خان خوردن بیروں گزاف ਹਮ = ਸਭ, ਸਾਰੇ । | ਬਸੇ = ਬਹੁਤ। ਆਖ਼ਰ = ਅੰਤ ਨੂੰ । ਗੁਰੇਜ਼ੰਦ = ਭਜੇ, ਦੌੜੇ । ਖ਼ਾਨ = ਸਦਾਰ,ਅਮੀਰ, ਮੁਸਲ ਮਾਨਾਂ ਦਾ ਇਕ ਖਿਤਾਬ ਬਜਾਏ = ਜਗਾ ਤੋਂ, ਥਾਂਉ ਤੋਂ, ਖ਼ੁਰਦੰਦ-ਖਾਣਵਾਲੇ,ਮਾਰਨਵਾਲੇ ਮੁਸਾਫ = ਯੁੱਧ, ਲੜਾਈ। ਬੇਰੂੰ = ਬਾਹਰ ਗਜ਼ਾਫ਼-ਸ਼ੇਖੀ, ਰੱਪ,ਮਾਨਕਰਨਾ ਅਰਥ ਅੰਤ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਲੜਾਈ ਵਿਚੋਂ ਭਜ ਨਿਕਲੇ ਜੋ ਬਹੁਤੇ ਖਾਨ (ਦਾਰ) ਸ਼ੇਖੀਆਂ ਮਾਰਨ ਵਾਲੇ ਸਨ। ਭਾਵ ਹੇ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ! ਜਦ ਨਾਹਰੁਖਾਂ ਦੇ ਸਾਡਾ ਤੀਰ ਲਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਦੀ ਸਾਰੀ ਸੈਨਾਂ ਦੇ ਜੁਆਨ ਤੇ ਬੜੇ ੨ ਖਾਨ ਜੋ ਕਈ ਪ੍ਰਕਾਰ ਸ਼ੇਖੀਆਂ ਮਾਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਫੜ ਲਵਾਂਗੇ ਯਾ ਮਾਰ ਦੇਵਾਂਗੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚੋਂ ਆਪਣੇ ਸਰਦਾਰ ਨਾਹਰ ਖਾਂ ਦੇ ਗਿਰਦੇ ਹੀ ਭੱਜ ਨਿਕਲੇ ਤੇ ਕੋਈ ਸਾਡੇ ਸਾਮਣੇ ਨਾ ਹੋਇਆ ॥
