ਚੀਸਾਂ
ਅਣਵਿਧ ਮੋਤੀ ਕਿਸੇ ਦੇ, ਤੱਕ ਬੈਠਾ ਮੈਂ ਭੁੱਲ ਕੇ, ਕੀ ਜਾਣਦਾ ਸਾਂ——— ਮੇਰਾ ਹੀ ਮਨ ਮੋਹ ਲੈਣਗੇ, ਮੇਰੇ ਹੀ ਅੱਗੇ ਡੁੱਲ੍ਹ ਕੇ ? .... .... .... ਹਾਏ! ਮੈਂ ਕਾਹਨੂੰ ਤੱਕਿਆ।
੨੬