ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਬੂਟੇ ਵੇਲਾਂ ਨੂੰ ਗਲ ਲਾ ਕੇ,
ਕਰਨਾ ਹੈਸਣ ਪਿਆਰ ਸਿਖਾਉਂਦੇ।
ਪਤੇ ਪਤਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਖਹਿ ਖਹਿ,
ਸੁੱਤੇ ਹੈਸੀ ਰਾਗ ਜਗਾਉਂਦੇ।
ਪੌਣ ਪੁਰੇ ਦੀ ਲਗਰਾਂ ਨੂੰ ਸੀ,
ਦੇਂਦੀ ਆ ਆ ਪ੍ਰੀਤ ਹੁਲਾਰੇ-
ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ.......
ਪਾਰ ਕਿਨਾਰੇ ਝੁੱਗੀ ਅੰਦਰ,
ਦੀਵਾ ਸੀ ਕੋਈ ਟਿੰਮ-ਟਿਮਾਉਂਦਾ।
"ਅਮਰ" ਚਾਨਣੀ ਚਾਰ ਦਿਨਾਂ ਦੀ,
ਨਿਸਫਲ ਪਿਆਰ ਕੋਈ ਸੀ ਗਾਉਂਦਾ।
ਸੁਪਨੇ ਬਣਕੇ, ਅੱਖੀਆਂ ਅਗੋਂ,
ਲੰਘ ਗਏ, ਉਹ ਸਭ ਨਿਜ਼ਾਰੇ-
ਕਿੰਨਾ ਸਮਾਂ.......
-੯੨-
