ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
੯੮ ) ਕਿਆ ਲਸਕਰ ਕਿਆ ਨੇਬ ਖਵਾਸੀ ਆਵੈ ਮਹਲੀ ਵਾਸੁ ॥ ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਵਿਣੁ ਸਭੇ ਟੋਲ ਵਿਣਾਸੁ ॥ (ਵਾਰ ਮਾਝ ਮ: ੧) ਲਖ ਲਸ਼ਕਰ ਲਖ ਵਾਜੇ ਨੇਜੇ ਲਖ ਉਠਿ ਕਰਹਿ ਸਲਾਮੁ ॥
ਲਖਾ ਉਪਰਿ ਫਰਮਾਇਸੀ ਤੇਰੀ ਲਖ ਉਠ ਰਾਖਹਿ ਮਾਨ। ਜਾ ਪਤਿ ਲੇਖੇ ਨ ਪਵੇ ਤਾ ਸਭਿ ਨਿਰਾਫਲ ਕਾਮ ।
(ਆਸਾ ਮ: ੧) ੧੦. ਸੁੰਦਰ ਸੇਜ ਅਨੇਕ
ਸੁਖ ਰਸ ਭੋਗਣ ਪੂਰੇ।
ਗਿ ਸੋਇਨ ਚੰਦਨ ਸੁਗੰਧ ਲਾਇ ਮੋਤੀ ਹੀਰੇ।
ਮਨ ਇਛੇ ਸੁਖ ਮਾਣਦਾ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ ਵਿਸੂਰੇ ॥
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਵਿਸਟਾ ਕੇ ਕੀਰੇ । ਬਿਨ ਹਰਿਨਾਮ ਨ ਸ਼ਾਂਤ ਹੋਇ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਨੁ ਧੀਰੇ (ਵਾਰ ਜੈਤਸਰੀ ਮ: ੫) ਜੋ ਤੁਧੁ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦੇ ਸੇ
ਵਿਰਲੇ ਥੋੜੇ । ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਇਕੁ ਅਰਾਧਦੇ
ਤਿਨਕੀ ਬਰਕਤਿ ਖਾਹਿ ਅਸੰਖ ਕਰੋੜੇ ।
ਤੁਧੁਨੋ ਸਭ ਧਿਆਇਦੀ ਸੋ ਥਾਇ ਪਏ ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਣੋ !
੧੧.
