ਪੰਨਾ:ਗੁਰਮਤ ਪਰਮਾਣ.pdf/65

ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ

ਗੁਰੂ ਜਿਨਾ ਕਾ ਅੰਧੁਲਾ fਸਖ ਭੀ ਅੰਧੇ ਕਰਮ ਕਰੇਨਿ ॥ ਓਹਿ ਭਾਣੇ ਚਲਨਿ ਆਪਣੇ ਨਿਤ ਝੂਠੇ ਝੂਠ ਬੋਲੇਨਿ ॥ ਕੂੜ ਕੁਸਤ ਕਮਾਵੰਦੇ ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਦਾ ਕਰੇਨਿ ;

ਉਏ ਤੂਬੇ ਪਰ ਨਿੰਦਕਾ ਸਗਲੇ ਕੁਲ ਡੋਬੇਨਿ ॥

(ਰਾਮਕਲੀ ਕੀ ਵਾਰ ਸਲੋਕ ਮ: ੩)

ਅੰਧੇ ਕੇ ਰਾਹ ਦਸਿਐ ਅੰਧਾ ਹੋਇ ਸੁ ਜਾਇ ॥ 

ਹੋਇ ਸੁਜਾਖਾ ਨਾਨਕਾ ਸੋ ਕਿਉ ਉਝੜਿ ਪਾਇ ॥

ਅੱਧੇ ਏਹਿ ਨ ਆਖੀਅਨਿ ਜਿਨਿ ਮੁਖਿ ਲੋਇਣ ਨਾਹਿ। 

ਅੰਧੇ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਖਸਮਹੁ ਘੁਥੇ ਜਾਹਿ । (ਸਲੋਕ ਮਃ ੨ ਵਾਰ ਰਾਮਕਲੀ ੮, ਕੇਤੇ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਧੀਆਕੇਤੇ ਗੁਰ ਚੇਲੇ

ਫੁਨਿ ਹੂਆ ਕਾਚੇ ਗੁਰ ਤੇ ਮੁਕਤ ਨੇ ਹੁਆ ।

(ਸਿਧ ਗੋਸਟ ਰਾਮਕਲੀ ਮ: ੧) ਅੰਧੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਭਰਮੁ ਨ ਜਾਈ ॥ ਮੂਲੁ ਛੋਡ ਲਾਗੇ ਦੂਜੇ ਭਾਈ 1 ਬਿਖੁ ਕਾ ਮਾਤਾ ਬਿਖੁ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹੀ । (ਗਉੜੀ ਮਃ ੩) ੧੦. ਕੜੁ ਬੋਲ ਮੁਰਦਾਰੁ ਖਾਇ। ਅਵਰੀ ਨੇ ਸਮਝਾਵਣਿ ਜਾਇ ॥ ਮਠਾ ਆਪਿ ਮੁਹਾਏ ਸਾਥੈ ॥