ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
(੩੯) ੩. ਮੰਚ ਸਚਾ ਸਭਦੁ ਵਡਾ ਹੈ। ਸੋ ਲਏ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਇਕੋ । ਥੋਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜਿ ਸਚੁ ਧਿਆਇਦਾ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਤਗੁਰੁ ਇਕੋ । ਸੋਈ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਜਿਨਿ
ਪੰਜੇ ਦੂਤ ਕੀਤੇ ਵਸਿ ਛਿਕੇ ।
(ਗਉੜੀ ਕੀ ਵਾਰ ਮ: ੫) ੪.
ਨਾਮਿ ਰਤਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਹੈ ਕਲਿਜੁਗ ਬੋਹਿਥੁ ਹੋਇ ॥
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਪਾਰਿ ਪਵੈ ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚਾ ਸੋਇ॥ ਨਾਮੁ ਸਮਾਲੈ ਨਾਮੁ
ਸੰਹੈ ਨਾਮੇ ਹੀ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥ ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
(ਬਿਹਾਗੜੇ ਕੀ ਵਾਰ ਮ: ੩) ੫ , ਸਤਿ ਪੁਰਖੁ ਜਿਨ ਜਾਨਿਆ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਸਕਾ ਨਾਉ ਤਿਸਕੇ
ਸੰਗਿ ਸਿਖੁ ਉਧਰੈ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਗੁਨ ਗਾਉ ॥
(ਗਉੜੀ ਸੁਖਮਨੀ ਮ: ੫) ੬. ਜਿਉਂ ਅੰਧਕਾਰ ਦੀਪਕ ਪ੍ਰਗਾਸੁ।
ਗੁਰ ਦਰਸਨੁ ਦੇਖਿ ਮਨਿ ਹੋਇ ਬਿਗਾਸੁ ॥
(ਗਉੜੀ ਸੁਖਮਨੀ ਮ: ੫) ਬ
ਸੁਖਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਾਕੀ ਸਰਨੀ
ਪਾਈਐ। ਦਰਸਨੁ ਭੇਟਤ ਹੋਤ ਅਨੰਦਾ ਦੂਖ ਗਇਆ ਹਰਿ ਗਾਈਐ ॥ (ਸੋਰਠ ਮ: ੫) ੭.
