ਗੀਤਾਂਜਲੀ
ਤੇਰੇ ਆਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਤਾਣੇ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰਾਂ ਨਲੀ ਚੋਂ ਅਨੇਕਾਂ ਤੰਦ ਨਿਕਲਨ ਬੁਝਣ ਵਾਲੇ ਦੀਵੇ ਦੀ ਲਾਟ ਵਾਂਗ ਖਾਲੀ ਤੇ ਸੰਞੀ ਖੱਡੀ ਕਬਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਾਂਗ।
੬੦