ਇਹ ਸਫ਼ਾ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹੈ
ਕੁੰਜੀਆਂ ਇਸ਼ਕ ਦੀਆਂ
ਮੈਂ ਕਿਹੜੇ ਜਿੰਦੇ ਨੂੰ ਲਾਵਾਂ
ਕਬਰਾਂ ਉਡੀਕ ਦੀਆਂ-
ਜਿਉਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਵਾਂ
408
ਆਉਣ ਜਾਣ ਨੂੰ ਨੌ ਦਰਵਾਜ਼ੇ
ਖਿਸਕ ਜਾਣ ਨੂੰ ਮੋਰੀ
ਕੱਢ ਕਾਲਜਾ ਤੈਨੂੰ ਦਿੱਤਾ
ਮਾਪਿਆਂ ਕੋਲੋਂ ਚੋਰੀ
ਚੂਪ ਚਾਪ ਕੇ ਐਂ ਸਿੱਟ ਦਿੱਤਾ
ਜਿਊਂ ਗੰਨੇ ਦੀ ਪੋਰੀ
ਕੂਕਾਂ ਪੈਣ ਗੀਆਂ-
ਨਹੁੰ ਨਾ ਲਗਦੇ ਜ਼ੋਰੀ
409
ਹਸ ਕੇ ਨਿਹੁੰ ਨਾ ਲਾਇਆ ਕਰ ਤੂੰ
ਸੁਣ ਲੈ ਨਿਹੁੰ ਦੇ ਝੇੜੇ
ਕੱਚਾ ਭੂਤਨਾ ਬਣ ਕੇ ਚਿੰਬੜਦਾ
ਨਿਹੁੰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਛੇੜੇ
ਛੱਤੀ ਕੋਠੜੀਆਂ ਨੌ ਦਰਵਾਜ਼ੇ
ਜਿੱਥੇ ਨਿਹੁੰ ਦੇ ਡੇਰੇ
ਹੀਰ ਮਜਾਜਣ ਦੇ-
ਪੜ੍ਹ ਦੇ ਬਾਹਮਣਾ ਫੇਰੇ
410
ਧਾਹਾਂ ਮਾਰ ਰੋਣ ਕਵੀਸ਼ਰ
ਡਾਕ ਗੱਡੀ ਤੇ ਚੜ੍ਹਗੀ
ਛੁਰੀ ਇਸ਼ਕ ਦੀ ਨਾਰ ਨਿਹਾਲੋ
ਤਨ ਮਨ ਦੇ ਵਿੱਚ ਬੜਗੀ
ਉਹ ਨਾ ਬਚਦੇ ਨੇ-
ਅੱਖ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਲੜਗੀ
411
ਦੰਦ ਕੌਡੀਆਂ ਬੁਲ੍ਹ ਪਤਾਸੇ
ਗੱਲ੍ਹਾਂ ਸ਼ੱਕਰ ਪਾਰੇ
ਮੱਥਾ ਤੇਰਾ ਬਾਲੇ ਚੰਦ ਦਾ
ਨੈਣ ਗਜ਼ਬ ਦੇ ਤਾਰੇ
ਦੁਖੀਏ ਆਸ਼ਕ ਨੂੰ-
ਨਾ ਝਿੜਕੀਂ ਮੁਟਿਆਰੇ
134
