ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਓਸੇ ਮੰਤੁ ਵੇ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਲੋਕ ਅਪਨੇ ਸੋਸ਼ਿਲ ਤੇ ਪਲੀਟੀਕਲ ਖਿਆਲ "ਉਂਦੇ ਹਨ । ਪੰਜਾਬ ਵਿਚ ਨਾਟਕ ਦਾ ਅਜੇ ਏਹ ਹਾਲ ਨਹੀਂ ਜ ਨਾਟਕ ਅਪਨੀ ਦੇ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿਚ ਨਹੀਂ । ਓਪਰੀ | ਵਿਚ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਇਸ ਦਾ ਓਹ ਅਸਰ ਨਹੀਂ ਜੋ ਵਲੈਤ ਵਿਚ ਪਰ ਇਸ਼ਕੀਆਂ ਨਾਟਕ ਦਾ ਅਸਰ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਬੁਰਾ ਹੈ । ਇਕ ਖਬੇ ਦਾ ਖਾਉ, ਕੰਜਰੀਆਂ ਦੀਆਂ ਮੋਹਫਲਾਂ ਜਮਾਨੀਆਂ ਤੇ ਇਸ਼ਕ ਭਰ ਗr ਦੇ ਸ ਨਵੇਂ ਜਵਾਨੀ ਭਰੇ ਗਭਰੂਆਂ ਦੇ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਮ ਤੇ ਨਾ ਖਚਨ ਤਾਂ ਕਿੱਧਰ ? ਏਹ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਬਰਾ ਅਸਰ ਹੈ । | ਕਵਿਤਾ ਉਤੇ । ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਫੈਬਨ ਨੂੰ ਹਰ ਇਕ ਗੱਲ ਦਾ ਚਲਨਾਂ ਪੈਂਦਾ ਹੈ । ਇਸ ਸੋਚ ਘਟੀ ਤਾਂ ਆਜ਼ਾਦ • ਗਲ ਵੀ ਯਾਦ ਰਖਨ ਗੋਚਰੀ ਹੈ ਕਿ “ਸਭਯਤ 1 ਜ਼ੀਥ ਦਾ ਅਸਰ | (Civilization) ਦੇ ਸਮੇਂ, ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ || ਵੀ ਨੁਕਸਾਨ ਪੌਚਦਾ ਹੈ । ਕਿਉਂਕਿ ਇਕ - ਕ ਵੀ ਨੂੰ ਤੇ ਹਜ਼ਬ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਟੁਰਨਾ ਫੋਨ ਨੂੰ ਮੰਨਨਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਨਹੀਂ ਤੇ ਕਵੀ ਦੀ ਹਾਨੀ । • ਗਲ ਦਾ ਰਸਤੂ। ਬਝ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਇਕ ਕਾਨਨ ਤੋਂ । 'ਪੱਦਾ ਹੈ । ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਸੋਚ ਦੀ ਉਡਾਰੀ ਘੱਟ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਆਜ਼ਾਦ ਤੇ ਉਚੀ, ਕਵਿਤਾ ਕਿਥੋਂ ? ਵਡੇ ਕਵੀ ਹਮੇਸ਼ | ੧ ਦੇ ਕਿਕ ਬੰਧਨ ਤੋਂ ਅਜ਼ਾਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ । ਰਾਜ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵੀ ਕਵਿਤਾ ਉਤੇ ਅਸਰ ਕਰਦੀ ਹੈ। 3 ਉਤੇ | ਇਕ ਜਮਹਰੀ ਰਾਜ ਦਾ ਕ ਵੀ ਜੋ ਚਾਹੇ ' ਲਿਖ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਅਪਨੇ ! ਖਿਆਲਾਂ ਦੇ ਦੱਸਨ ਦੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਹੈ। ਇਕ ਖੁਦ ਰ ਰਾਜੇ ਦੀ ਪਰਜਾ ਨੂੰ ਏਹ ਹੱਕ ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਕਿ ਤੇਹ ਜ਼ੀਬ ਦੇ ਲੋ। ਕਵਿਤਾ ਉਤੇ ਰਾਜ ਦਾ ਅਸਰ ਖਿਆਲਾ -੭ ੩