ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ

ਯਾਰ ਦੇ ਕੱਦ ਨੂੰ ਲੈਂਡੀ ਨਾਲ ਤਸ਼ਬੀਹ ਦਿੱਤੀ । ਏਧਰ ਤੇ ਏਹ ਉੱਧਰ ਜ਼ੇਬਉਲਨਸਾ ਜੇਹੀ ਨਾਜ਼ਕ ਖਿਆਲ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੀ ਜਿਸ ਨੇ ਯਾਰ ਦੇ ਕੱਦ ਨੂੰ “ਸਰ ਵ ਨਾਲ ਤਸ਼ਬੀਹ ਦੇਨ ਤੇ ਕਵੀਆਂ ਨੂੰ ਗਾਲਾਂ ਸੁਨਾਈਆਂ । ਜ਼ੇਬਉ ਲਨਸਾ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਏਹ ਤਸ਼ਬੀਹ ਬੁਰੀ ਲੱਗੀ, ਇਸ ਦੀ ਕਹਾਨੀ ਇਉਂ ਹੈ: ਜ਼ੇਬਉਲਨਸਾ ਸ਼ਾਹਿਨਸ਼ਾਹ ਔਰੰਗਜ਼ੇਬ ਦੀ fਪਿਆਰੀ ਪੱੜੀ ਜ਼ੇ ਬਉਲਨਸਾ ਸ਼ਾਹਜ਼ਾਦੀ । - nai ਸੀ । ਇਸ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਦਾ | ਹੁਕਮ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਤੇ ਸਰੂ ਦਾ ਬੂਟਾ । uਕ ਵਾਰ ਪਨ ਵਿਚ ਹੀ ਬਤਾਈ । ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਦਿਨ ਤੇ ਏਹ ਲਾਹੌਰ ਦੇ ਸ਼ਾਲਾ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਨਿਵਾਸ ਕਰਦੀ ਸੀ । ਇਸ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰੀ ਨੂੰ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਸ਼ੌਕ ਸੀ । ਇਸ ਨੇ ਇਕ ਗੁੰਬ ਵੀ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਲਿਖਆ । | ਇਕ ਦਿਨ ਵਿਚ 'ਰੀ ਅਕੱਲੀ ਬਾਗ਼ ਵਿਚ ਬੈਠੀ, ਫੁੱਲਾਂ ਦੇ ਰੰਗ ਅਰ ਨੈਹਰ ਦੀਆਂ ਲੈਹਰਾਂ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ । ਕੁਝ ਬੜੀ ਡੂੰਘੀ ਸੋਚ ਵਿਚ ਡੁੱਬੀ ਸੀ । ਇਕ ਜਵਾਨੀ ਦਾ ਜ਼ਸ਼, ਦੁਜਾ ਬਾਗ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਅਰ ਨਾਲ ਹੀ ਨਾ ਕਾਬ ਦਿਲ ਦੇ ਵਲਵਲੇ, ਖ਼ਵਰੇ ਵਿਚਾਰੀ ਤੇ ਕੀ ਗੁਜ਼ਰਦੀ ਸੀ । ਕਦੀ, ਵੇi ਨੂੰ ਬਵਿਆਂ ਨਾਲ ਜੱਫੀ ਪਾਇਆ ਵੇਖ, ਕਦੀ ਫੁੱਲ ਦਾ ਵੀ ਨਾਲ , ਹਿਲ ਹਿਲ, ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਮੂੰਹ ਦੁਮਨਾ ਵੇਖ, ਰੱਬ ਜਾਨੇ ਜੀ ਵਿਚ ਕੀ ਤੰਗ ਉਠਦੇ ਸਨ । ਇਸ ਸੋਚ ਵਿਚ ਬੈਠੀ ਸੀ, ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਇਕ ਕਿਆਰੀ ਵਿਚ ਸਰ ਦੇ ਸੋਹਨੇ ਬੁਟੜੇ ਤੇ ਪਈ । ਬਰੂ ਵੀ ਸਿੱਧਾ ਕੱਦ, ਸਾਵੀ ਪੌਸ਼ਾਕ ਪਾਏ ਚੁਪ ਚਾਪ ਖੜਾ ਸੀ । ਇਸ ਰਾਜ ਕੁਮਾਰੀ ਨੇ, ਫਾਰਸੀ ਕਵਿਤਾ ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਿਆ ਸੀ, ਸਰੂ ਨੂੰ -੩੧••