ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/219

ਲਗੇ ਬਦਲ ਗੱਜਨ ਆਈ ਸਾਵਨ ਰੁਤ ! ਇਕ ਵਾਰ ਸੇਹਨ ਤੇ ਥਈ ਚਿਕ ਚਿਕ । ਰਲ ਟੂਰਨ ਸਈਆਂ ਸਭ ਢਿਲਕ ਜ਼ਿਲਕ ॥ ਮਿਠੀ ਦਿਲ ਕੌਂ ਸਕ ਤੋਂ ਯਾਰ ਦੀ ਛਿਕ | ਕਰ ਸਾਂਗ ਮਿਲਨ ਆਈ ਸਾਵਨ ਰੂਤ ॥ ਪਤਨੋ, ਜੀਵੇ ਪਾਰ ਲੰਘਾ, ਬੇੜੀ ਵਾਲਿਆ ਮੀਰ ਮਲਾਹ । ਵਣਾ ਯਾਰ ਦੀ ਝੋ ਕ ਜਰੁਰ, ਲੰਘਣਾ ਸਾਂਕੋ ਪੈਹਲੜੇ ਪਰ, ਨਾ ਕਰ ਝਗੜਾ ਵੰਜ ਉਠਾ | ਲੰਘ ਪਾਰੋਂ ਦਿਲਦਾਰ ਦੇ ਵੈਸਾਂ, ਜਿਥ ਕਬ ਤੋਂ ਕੌਂ ਯਾਦ ਕਰੈਸਾਂ, ਅਜਨ ਦੀ ਹਨ ਥੀਸੋ ਰਾ ॥ ਜੀਵੇਂ ਬੇੜੀ ਨਾਲ ਹਮੇਸਾ, ਵੈਹਨੇ ਵੇਹਨ ਨ ਗਾਲ ਹਮੇਸ਼ਾਂ, ਵੇਹਲਕ ਸਾਕੋਂ ਪਾਰ ਪੌਂਚਾ ॥ ਵੇਚ ਤੇ ਚਪੇ ਸੰਭਲ ਤੇ ਚੋਲੀ, ਸਾਕੇ ਅੱਧ ਦਰਿਆ ਨਾ ਰੋਲੀ, ਹੈ ਗਲ ਤੋਂ ਲਾਜ ਏਹਾ ॥ ਤੂੰ ਸਰਦਾਰ ਪਤਨ ਦਾ ਸਾਈਂ, ਸਾਕੋਂ ਕਦੀ ਪਾਰ ਪੰਚਾਈ, ਡੇ ਸੀ ਤਾਂ ਕੌਂ ਅਜਰ ਖੁਦਾ 11 ਪੱਤਨ ਤੇਰੇ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਵੈਸ, ਪਏ ਤਿੜ ਤੇ ਵਝ ਪੈਰ ਨੂੰ ਸੌਂ, ਖੀ ਸਾਡਾ ਜਹਟ ਵਫਾ । kਰ ਮਲਾਹ ਹੈ ਚੰਦਲ ਝਨਾਂ ਦਾ, ਸੂਹਾਂ ਸਾਡੀਆਂ ਘੜੀਆਂ ਡੇਹਾਂ ਦਾ, ਆ ਵਿਛੜੇ ਕੌਂ ਦੋਸਤ ਲਾ || ਜੇ ਨੌ ਰੋਜ਼ ਕੌਂ ਥੋੜਾ ਲਾਵੇਂ, ਚੜਦੇ ਸਾਨੂੰ ਪਾਰ ਪੁਚਾਵੇਂ, ਡੇਖ ਦਿਲਬਰ ਨਾਜ਼ ਅਦਾ ॥ ਕੇਹਾ ਸੋਹਨਾ ਰੰਗ ਬੱਧਾ ਹੈ । ਪੱਤਨ ਤੇ ਮਲਾਹ ਅਗ ਅਰਜ਼ੋਈ, ਦਿਲ ਦੀ ਤੁiਘ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਮਿਲਨ ਦੀ, ਛੇਤੀ ਪਾਰ ਲੰਘਨ ਦੀ ਛਿਕ ਨੂੰ ਕੇ ਹੀ ਸੋਹਣੀ ਤਰਾਂ ਨਭਾਇਆ ਹੈ। ਮੰਨ ਸਾ) ਦਿਲਬਰ ਯਾਣ ਸਲਾਹ, ਨਾ ਫਰ ਡ ਹੋ ਖਮਬੂਰ ਮਲਾਹ ॥ -੨੧੯