ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/117

ਮ ਆਪ ਕੱਸਾਂ ਹੋ ਬਕਰੀ ਵਤ ਭੰਨ ਕਬਾਬ ਹਜ਼ਾਰ । 43 ਭਰ ਭਰ ਨੈਨ ਸੁਰਾਹੀਆਂ, ਮੈਂ ਥੀਵਾਂ ਪਾਨੀ ਹਾਰ ॥ ਹੋਰ ਭੋਜਨ ਚੰਗਾ ਜਿੰਦ , ਨਾਹੀਂ ਵਿਚ ਸੰਸਾਰ | ਸ ਅੱਗੇ ਧਰਦੇ ਸਜਨਾਂ, ਮੈਂ ਪਾਨੀ ਪੀਵਾਂ ਵਾਰੇ ॥ ਇਸ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਹੋਰ ਕੀ ਭੋਜਨ ਪਿਆਰੇ ਲਈ ਹੋਨਾਂ ਏ ਜਾਨ ਦਾ ਵਾਰਨਾ ਹੈ । ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਇਕ ਹੋਰ ਨਜ਼ਾਰਾ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਇਸ਼ਕ ਤਨੇ ਵਿਚ ਰੱਚਿਆ, ਘਾਉ ਨ ਦਿਸੇ ਅੰਗ । "ਦਰ ਭੁੱਖ ਨੇ ਆਸ਼ਕਾਂ, ਉਹ ਰੈਹਨ ਨਾ ਮੌਤੋਂ ਸੰਗ ॥ ਬਾਬਾ ਮਸ੩ ਚੜੀ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਜਿਉਂ ਮਸਤੀ ਚੜਦੀ ਭੰਗ । ਅਕਲ ਨੂੰ ਮਿਲਸੀ ਢੰਡਿਆਂ, ਨਾ ਮਲਸੀ ਮੁਲ ਮੰਗ ॥ ਸਨੂੰ ਕੁੰਡੀ ਲੱਗੀ ਮੁੱਛ ਜਿਉ, ਮਿਰਜ਼ਾ ਛੋਡ ਗਿਆ ਉਸਟੰਗ ॥ ਕਿਆ ਪਰਵਾਹ ਚਰਾਗ ਨੂੰ, ਜੋ ਦੇਸੀ ਜਿੰਦ ਪਤੰਗ || ਝੂ ਵਗਨ ਆਬ, ਮੋਤੀ ਜਿਉਂ ਅਨ ਤੁਲ । ਰਵ ਸਾਹਿਬਾਂ, ਜਿਉਂ ਝੜਨ ਚਰਾਗੋਂ ਫਲ ॥ ° ਜਿਵੇਂ ਦਰਿਆ ਦੇ, ਜਿਥੇ ਪਵੇ ਬਿਰਹੋਂ ਦੀ ਛੱਲ । ਰੋ ਪਰ ਡੋਬੇ ਤਰਆਂ, ਭੁੱਲੀ ਸਭ ਅਕਲ ॥ ਜਾ ਸਾਇਤ ਵੇਖ ਨ ਚਲਿਆ, ਪੂਛ ਨੇ ਆ ' ਰਾਹਮਨ ਮਿਲਯੋਸੁ ਸਾਹਮਨੇ, ਜਦ ਚ ਹੋਇਆ ਅਸਵਾਰ॥ (ਏਹ ਪੁਰਾਨੇ ਸਮੇਂ ਵਿਚ ਸ਼ਗਨ ਦੀ ਵੀਚਾਰ ਹੈ ) 'ਸਰ ਦੀ ਮਾਂ ਵੀ ਮਿਰਜ਼ੇ ਨੂੰ ਰੋਕਦੀ ਹੈ ਅਰ ਅਪਨੇ ' ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਹਾਲ ਦਸਦੀ ਹੈ ਪਰ ਮਿਰਜ਼ਾ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਰੱਤਾ, ' ਦਾ ਬੱਧਾ ਕੀਕਨ ਮੁੜੋ:-- ਦੇ ਮਿਰਜ਼ੇ ਖਾਨ ਨੂੰ, ਅੱਗੋਂ ਮਾਰ ਦੇਵੇ ਮੱਤ । ਵਾਰ । ਅੰਗ ਬਾਹਮਨ ਮਿਲ ਭਿਆਨਕ ਸੁਪਨੇ ਦਾ ਬਚਨਾਂ ਦਾ ਬੜਾ -੧੧2