ਪੰਨਾ:ਕੋਇਲ ਕੂ.pdf/100

ਸਾਧੂਆਂ ਵਾਂਗਰ ਚਾਲ ਢਾਲ, ਪੋਸ਼ਾਕ : ਬੋਲਨਾ ਵੀ ਸੁਆਦਲੇ, ਅਰ ਬਚਨ ਵੀ ਗਿਆਨ ਭਰੇ । ਕੋਈ ਸਾਧੂ, ਕਿੱਸੇ ਤੇ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਅਪਨਾ ਧਰਮ ਹਥੋਂ ਨਹੀਂ ਛਡਦੇ | ਕਾਮ ਨੂੰ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਛੋਨ ਦਿੰਦੇ । ਇਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਰੋਮ ਕਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ ਜੀ ਆਰਫ ਹਨ, ਔਹ ਲੌ ਈਸ਼ਰ ਦਾਸ ਹੋਰੀ ਕਾਫੀਆਂ ਪੜਦੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ । ਕਿਧਰੇ ਸਰ ਜੂ ਰਾਮ ਤੇ ਬਸੰਤ ਰਾਮ ਜੀ ਅਪਨੇ ਕਿਸੇ ਪਦੇ ਹਨ । ਇਕ ਅਚਰਜ ਰੰਗ ਹੈ । ਇਕ ਵਖਰੇ ਟੋਲੇ ਵਿਚ ਮਾਲਵੇ ਦੇ ਸਿਖਾਂ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਹੈ । ਦੋ ਕਵੀ ਕਬਿਤ ਪੜਦੇ ਹਨ ਪਰ ਬੜੇ ਸੋਹਨੇ, ਮਨ ਖਿਚਵੇਂ । ਸਿਖ ਮਸਤ ਹੁੰਦੇ ਨਚਦੇ ਤੇ ਕੁੱਦਦੇ ਹਨ । ਕਿਉਂ ਕਿ ਜੋ ਹੀਰ ਰਾਂਝੇ ਦਾ ਹੋਇਆ । ਏਹ ਜੇ ਜੋਗ ਸਿੰਘ ਤੇ ਭਗਵਨ ਸਿੰਘ ਮਾਲਵੇ ਦੇ ਪ੍ਰਸਿਧ ਕਵੀ ॥ ਏਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਇਕ ਕਵੀ ਦੇ ਗਿਰਦ ਬੜੀ ਭੀੜ ਭਾੜ ਹੈ । ਹਿੰਦੂ ਈ ਹਿੰਦੂ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਭੀੜ ਵਿੱਚ , ਸਨਾਤਨੀ, ਮਹਾਸ਼ੇ ਬਾਬੂ, ਹਟਵਾਨੀਏ ਕਈ ਕੋਟ ਪਤਲਨ ਡਟੇ ਵੀ ਦਿਸਦੇ ਹਨ। ਏਹ ਕਵੀ ਜੀ ਵੀ ਭਗਤ ਬਨੇ ਦਿਸਦੇ ਹਨ, ਅਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਉਪਦੇਸ਼ ਦਿੰਦੇ ਹਨ । ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਰਸ ਤੇ ਹੈ ਪਰ ਗਿਆਨ ਤੇ ਵੈਦਾਂਤ ਦਾ ਜ਼ੋਰ ਹੈ । ਲੋਕੀ ਇਕ ਬੈਂਤ ਸੁਨਦੇ ਹਨ ਤੇ ਵਾਹ ਵਾਹ • ਕਾਲੀਦਾਸ ਜੀ ਵਾਹ ਆਖਦੇ ਹਨ । ਇਹ ਗੁਜਰਾਂਵਾਲੀਏ ਕਾਲੀਦਾਸ ਜੀ ਹਨ । ਏਸੇ ਭੀੜ ਭਾੜ ਵਿੱਚ ਕਈ ਸਾਧੂ ਰੂਪ ਕਵੀ, ਮੀਹਰਫੀਆਂ ਪੜ ਦੇ ਸਨ ਅਰ ਭੀਮ ਮਰਦ ਧੰਨ ਧੰਨ ਆਖਦੇ ਅਰ ਆਪਣੇ ਸਾਦੇ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਧਰਮ ਅੱਗੇ ਨਵਾਂਦੇ ਹਨ | ਏਹ ਭੀੜ ਵੀ ਮੁੱਕੀ ਬੱਸ ਫੇਰ ਤੇ ਸੰਨ ਸਾਨ ਨਜ਼ਰ ਆਈ -੯੮