ਇਸ ਸਫ਼ੇ ਦੀ ਪਰੂਫ਼ਰੀਡਿੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ
ਨਹੀਂ ਚੀਜ਼ ਅਮਾਨਤ ਵਲ ਧਿਆਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ,
ਵਿਚਕਾਰ ਖਲੋਤਾ, ਈਮਾਨ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ।
ਜੇ ਪੌਲੇ ਧੇਲੀ ਦੀ ਕਾਰ ਕਰਨਗੇ ।
ਉਹ ਹੱਕ-ਹਲਾਲੀ, ਖਾ ਪੇਟ ਭਰਨਗੇ ।
ਜਦ ਬਾਲ ਬਚੇ ਨੂੰ ਆ ਛਾਤੀ ਲਾਂਦੇ,
ਸਭ ਫੱਟ ਥਕੇਵੇਂ ਦੇ ਸੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ।
ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਲਿਸ਼ਕਣ ਨੂਰਾਨੀ ਤਾਰੇ,
ਮਥਿਆਂ ਤੇ ਖੇੜਾ ਪਿਆ ਜਿੰਦਾਂ ਠਾਰੇ ।
ਇਸ ਕੁੱਲੇ ਅੰਦਰ ਰਬ ਨੱਠਾ ਆਵੇ,
ਦਿਲਬਰੀਆਂ ਦੇਵੇ ਤੇ ਦਰਦ ਵੰਡਾਵੇ ।
ਇਸ ਜੀਉਂਦੇ ਰਬ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜੀਉਂਦਾ ਤੱਕੇ,
ਪਰ ਮੋਏ ਮਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਪੋਹ ਨ ਸੱਕੇ ।
੬.
ਤੂੰ ਮੋਏ ਰਬ ਦੇ ਪਿਆ ਮੂੰਹ ਵਲ ਤੱਕੇਂ,
ਪਰ ਜੀਉਂਦੇ ਰਬ ਨੂੰ ਪਰਚਾਇ ਨ ਸੱਕੇਂ,
ਆ ਇਨ੍ਹਾਂ ਗ਼ਰੀਬਾਂ ਦਾ ਰੱਬ ਧਿਆਈਏ,
ਕੁਝ ਪੂਜਾ ਕਰੀਏ, ਕੋਈ ਭੇਟ ਚੜ੍ਹਾਈਏ ।
ਨਾਸੂਰ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੇ, ਕੁਝ ਪਾ ਕੇ ਭਰੀਏ,
ਇਹ ਔਖੀ ਘਾਟੀ, ਕੁਝ ਹੌਲੀ ਕਰੀਏ ।
ਜੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਦੀ ਅੱਗ ਨ ਬੁੱਝੀ,
ਸਾੜੇਗੀ ਸਾਨੂੰ ਭੀ ਗਰਮੀ ਗੁੱਝੀ ।
ਜਦ ਤੀਕ ਚੁਫੇਰੇ ਦੀ ਵਾ ਨਹੀਂ ਠਰਦੀ,
ਨਹੀਂ ਸੀਤਲ ਹੋਣੀ ਵਾ ਤੇਰੇ ਘਰ ਦੀ ।
ਤੂੰ ਚੌੜਾ ਹੋ ਜਾ, ਰਬ ਚੌੜੇ ਅੱਗੇ,
ਤਾਂ ਮਿੱਠੀ ਮਿੱਠੀ ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਲੱਗੇ ।
-੪੫-
