੧੧. ਦੋਹੜਾ.
ਛਡ ਤ੍ਰਿੰਞਣ, ਕਰ ਸੁੰਞਾ ਵਿਹੜਾ ਤੁਰ ਤੁਰ ਜਾਵਣ ਸਈਆਂ, ਇਕ ਗਈਆਂ, ਇਕ ਡੋਲੇ ਚੜ੍ਹੀਆਂ, ਇਕ ਦਾਜ ਸਮੇਟਣ ਪਈਆਂ, ਅਸਾਂ ਭਿ ਜਾਣਾ, ਢੋਲਣ ਆਇਆਂ, ਪਰ ਚਰਖਾ ਕਿਉਂ ਚਾਈਏ ? ਓਨੀਆਂ ਤੰਦਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨੇ, ਜਿੰਨੀਆਂ ਕੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ।
-੧੫-